Boogie-woogie = een ritmisch patroon in de linkerhand van de pianist = het geluid van de wielen van een trein = Chicago-blues = emotie. Loek Dikker neemt het instorten van de twee torens, nu Ground Zero-New York, letterlijk. Zijn frustratie daarover is goed hoorbaar in de laatste minuten. De link met de prelude van Bach is de toonsoort: Bes-groot. Volkomen logisch voor een instrumentale blues, aldus Loek Dikker.