Het vlees is zwak, de geest gewillig
Ben van der Burg
24-08-2017
Men spreekt spottend over Facebook en Twitter: zo 2007. Men klaagt over de mailbombardementen op het werk, koopt een smartwatch, verdoet zijn tijd aan Netflix-series en lacht om Snapchat. Men omarmt de digitalisering, men is klaar voor de toekomst en dan komt tien jaar na de doorbraak van Facebook, Android, Twitter, Github, Hadoop, Watson, Kindle, Airbnb ineens het besef.
Je bent het vermogen verloren een boek van 531 paginas uit te lezen. Je checkt 150 keer per dag je telefoon voor een update. Je lacht om het kattenfilmpje, maar je wilt een nog grappiger filmpje zien. Je kunt maar niet beslissen welke serie je zult bingewatchen. Je verwondert je dat die selfie met die prachtige zonsondergang maar 31 likes opleverde. Je voelt een onvervulde leegte die geen tweet, gifje of appje op kan vullen.
Ziehier het tragische gevolg van het onvervulde verlangen naar liefde, genegenheid, warmte en zelfrealisatie die we dachten te krijgen door digitale services. We zijn in de maling genomen. Ons werd voorspoed, geluk en liefde beloofd. Daarvoor verkochten we onze ziel en data aan de techbedrijven. We kregen onrust. Nu verlangen we naar stilte, tijd en ruimte. Elementen die bestonden in een ver verleden, of in een ver land met meertjes, bossen, vennetjes en beesten in het wild. Een verloren tijd en plaats.
In dat verre land in een bootje op een langzaam stromend watertje met vers gevangen vis, die tegen de zijkant van de boot doodgeslagen wordt, waar je niet op kunt zoeken hoe je een vis slacht, besef je dat we op een keerpunt staan. Op het land hak je de kop van de vis af. Van de staart tot de hals snijd je hem open en verwijder je zijn ingewanden. Je maakt vuur, niet voor de moraal, maar om de vis eetbaar te maken.
Het keerpunt zit hem in de manier waarop we tien jaar na de doorbraak van de belangrijkste technologieën onszelf zijn gaan verhouden tot deze technologieën. Gaan we de komende tien jaar onbewust mee met wat de tech-machthebbers met ons van plan zijn? Of gaan we ons verzetten door feller toe te zien op onze privacy, cyberveiligheid en digitale verslaving? We dienen een balans te vinden door onze impulsen te beheersen en inzicht te krijgen in onze beweegredenen. Of dat lukt? Ik vrees het ergste: het vlees blijft immers zwak en de geest gewillig.
See omnystudio.com/listener for privacy information.
Je bent het vermogen verloren een boek van 531 paginas uit te lezen. Je checkt 150 keer per dag je telefoon voor een update. Je lacht om het kattenfilmpje, maar je wilt een nog grappiger filmpje zien. Je kunt maar niet beslissen welke serie je zult bingewatchen. Je verwondert je dat die selfie met die prachtige zonsondergang maar 31 likes opleverde. Je voelt een onvervulde leegte die geen tweet, gifje of appje op kan vullen.
Ziehier het tragische gevolg van het onvervulde verlangen naar liefde, genegenheid, warmte en zelfrealisatie die we dachten te krijgen door digitale services. We zijn in de maling genomen. Ons werd voorspoed, geluk en liefde beloofd. Daarvoor verkochten we onze ziel en data aan de techbedrijven. We kregen onrust. Nu verlangen we naar stilte, tijd en ruimte. Elementen die bestonden in een ver verleden, of in een ver land met meertjes, bossen, vennetjes en beesten in het wild. Een verloren tijd en plaats.
In dat verre land in een bootje op een langzaam stromend watertje met vers gevangen vis, die tegen de zijkant van de boot doodgeslagen wordt, waar je niet op kunt zoeken hoe je een vis slacht, besef je dat we op een keerpunt staan. Op het land hak je de kop van de vis af. Van de staart tot de hals snijd je hem open en verwijder je zijn ingewanden. Je maakt vuur, niet voor de moraal, maar om de vis eetbaar te maken.
Het keerpunt zit hem in de manier waarop we tien jaar na de doorbraak van de belangrijkste technologieën onszelf zijn gaan verhouden tot deze technologieën. Gaan we de komende tien jaar onbewust mee met wat de tech-machthebbers met ons van plan zijn? Of gaan we ons verzetten door feller toe te zien op onze privacy, cyberveiligheid en digitale verslaving? We dienen een balans te vinden door onze impulsen te beheersen en inzicht te krijgen in onze beweegredenen. Of dat lukt? Ik vrees het ergste: het vlees blijft immers zwak en de geest gewillig.
See omnystudio.com/listener for privacy information.