De basis was zo mooi. Je hebt een platform. Hotels melden zich aan. Vakantiegangers hebben een plek waar ze al hun behoeften voor een fijne vakantie kunnen vinden. Voor de service van het platform betaalt de reisaanbieder een commissie aan Expedia, Booking of Trivago. Niets aan de hand. Iedereen deelt in de toegevoegde waarde.

Het vervolg werd lelijk. Bemiddelaar Booking rekent normaal 15 procent commissie. Echter: bij sommige hotels bedingen ze 25 procent commissie. Zo komen de meer betalende hotels bovenaan in de ranking te staan. Bovendien volgen de makers van transactiesites te veel de beïnvloedingsmethodieken uit de sociale psychologie. Denk aan: schaarste, sociale bevestiging of autoriteit. Al die tekstjes en kleurtjes halen de onbewuste kritiekloze vakantieganger over om te boeken. Je boekt niet wat het beste is voor jou of het hotel. Je boekt wat het meest oplevert voor de vakantiesite.

Nu zijn vele hotels nog afhankelijk van een site als booking.com. In de voorwaarden die de hotels afsluiten staat dat ze een kamer voor dezelfde prijs moeten aanbieden als op Booking staat. De commissie wordt betaald door de gasten van het hotel.

Aan het einde van de horizon gloort het licht. In het AD lees ik dat ketens als Marriott en Hilton mensen aanmoedigen direct te boeken via de eigen website. Dat doen ze door extra korting te geven of voordelige lidmaatschappen aan te bieden. Een boeiender ontwikkeling zie je bij de consument. Ze laten zich niet gek meer maken.

Ik vroeg de laatste tijd wat aan mensen in mijn omgeving hoe ze booking.com gebruiken. Ze checken de site en bellen vervolgens het hotel zelf op. Het hotel mag de kamer niet goedkoper aanbieden, maar sommige doen het stiekem toch, andere bieden bijvoorbeeld een gratis ontbijt of gratis parkeren aan.

Mensen voor de gek houden met gelogen teksten en rare kleurtjes, wat een treurnis.
See omnystudio.com/listener for privacy information.