Deze week ontstonden een paar opstootjes over leven in het verleden versus leven in 2018. Het eerste ging om het niet meer met cash geld kunnen betalen bij gemeentelijke balies. Bij gemeenten als Leiden, Deventer en Amersfoort kan alleen nog met pinpas worden betaald. Daardoor hoefje niet te klooien met wisselgeld en het is veiliger en sneller. Iedereen gelukkig. Behalve mijn vader, die nog nooit een pinpas gebruikt heeft.
De Nationale Ombudsman sprong in de bres en betoogde dat mensen als mijn vader wel met contant geld terecht moeten kunnen. Ook De Nederlandsche Bank vindt dat we uitsluiting van kwetsbare groepen moeten voorkomen. De Tweede Kamer wil een debat over deze kwestie.
Terwijl ik denk: die mensen hebben pech. Een cashloze samenleving biedt uiteindelijk voor iedereen voordelen. Waarom zou je dan krampachtig vasthouden aan een nostalgisch ideaal van het gedoe met papiergeld in je portemonnee? Je kunt dan maar beter snel door een zure appel heen bijten. Even vervelend dat je moet leren leven met een pinpas, maar iets leren is op alle leeftijden, voor alle kwetsbare mensen, alleen maar goed.
Het tweede voorbeeld over het blijven hangen in het verleden betreft de mensen die nu nog analoge televisiekijken bij Ziggo. Ze moeten overstappen op digitale televisie. VodafoneZiggo gaat analoge tv uitzetten. Ik zou denken: alleen maar voordelen. De overstappers krijgen betere kwaliteit tv en meer zenders. De reacties laten zich raden. Ik las dat mensen analoge tv als unique selling point van VodafoneZiggo zien.
Ik zie buiten slapen, vuur maken voor warmte en eten bereiden ook als unique selling point, als ik vakantie heb. Maar natuurlijk niet als ik thuiskom na een dag werken.
Hoe sneller je het oude afschaft, mensen dwingt en begeleidt het nieuwe te omarmen hoe prettiger de laggards het uiteindelijk vinden. Anders hadden we nu nog met pijlen boog achter konijnen aangelopen.

See omnystudio.com/listener for privacy information.