45 - Caspar Veldkamp: Griekenland van Tsipras naar Mitsotakis ** PG: Liefdesbrieven van Mitterrand
Betrouwbare Bronnen
12-07-2019
In Betrouwbare Bronnen aflevering 45:
PG Kroeger over de liefdesbrieven van François MitterrandAmbassadeur Caspar Veldkamp over Griekenland, van Tsipras naar Mitsotakis
Tijdlijn Betrouwbare Bronnen 45:
00:00:00 - Intro met quotes Caspar Veldkamp
00:03:09 - Historische rubriek met PG Kroeger (deel 1)
00:49:27 - Historische rubriek met PG Kroeger (deel 2)
01:15:16 - Ambassadeur Caspar Veldkamp
02:22:32 - Boekentips voor de zomer
02:51:24 - Uitro met reacties van luisteraars
03:05:20 - Einde
***
Vlak voor Quatorze Juillet neemt PG Kroeger ons in de historische rubriek mee naar La Douce France. Hij behandelt een van de grote, literaire sensaties van de afgelopen jaren, waarin ons land en vooral ook de stad Delft een historische rol speelt. Het gaat om het vuistdikke boek 'Lettres à Anne. 1962 - 1995.' Hierin zijn alle brieven verzameld van de Franse president François Mitterrand aan zijn geliefde Anne Pingeot. Het zijn er 1217... We leren hem kennen als een hartstochtelijk minnaar, een schrijver van literaire allure, een liefhebbende vader van hun dochter Mazarine en een af en toe als vilein politicus.
PG vertelt hoe deze liefde ontstond en begon te bloeien. Hoe discreet dat moest want zij was 19 en hij 46 en getrouwd. In het verhaal komen hun reizen naar de hoogtepunten van de kunst voorbij, want een van de bijzondere banden van dit paar gold hun liefde voor de Nederlandse schilderkunst. Geen stad in ons land komt in deze liefdesbrieven zo vaak voor als Delft. In de stad van Vermeer was hun liefde in mei 1964 bezegeld en Mitterrand gebruikt de nam van deze oude, prachtige stad gedurende heel zijn verdere leven als codewoord, als embleem voor 'l'amour'.
Veel van wat hij haar schrijft is ontroerend. ‘Jij was mijn kans op het leven’, schrijft Francois in zijn laatste brief. Het boek bevat al hun brieven, dus ook de ansichtkaarten vanuit Amsterdam, Rotterdam, Utrecht en steeds uit Delft, als de socialistische leider op bezoek is bij de PvdA en later als staatshoofd bij de Eurotop in Den Haag of bij koningin Beatrix op staatsbezoek. Juist dan was Anne altijd in zijn gedachten en dat liet hij merken door een stroom ansichten van schilderijen van Van Gogh en Rembrandt.
We krijgen ook een inkijkje in de politieke wereld. Hoe Mitterrand zijn 'Hollandse collega' Joop den Uyl een beetje bespot en de Nederlandse catering nog meer.
Vlak voor zijn dood wilde Mitterrand nog één keer zijn visie geven, met een grote rede in het Europees Parlement. ‘Le nationalisme, c'est la guerre!’, zei hij in het jaar van Srebrenica.
En Mitterrands meest magnifieke viering van 200 jaar Val van de Bastille, nu precies 30 jaar geleden. Niemand kon toen vermoeden dat de Berlijnse Muur even later zou vallen! Het slot van dat feest was uniek. De grootste operazangeres van dat moment verscheen vanuit de Obelisque op het Place de la Concorde en hief de Marseillaise aan!
***
Jaap Jansen praat met Caspar Veldkamp, de Nederlandse in Athene. Hij neemt deze zomer na vier jaar afscheid van Griekenland. In Betrouwbare Bronnen vertelt hij over zijn werk tijdens de eurocrisis, zijn gesprekken met de radicaal-linkse regering van premier Alexis Tispras en over de regeringswissel, afgelopen week met de komst van de nieuwe, conservatieve premier Kyriakos Mitsotakis.
In Griekenland heeft hij permanent bewaking, want Eurogroep-voorzitter Jeroen Dijsselbloem was daar niet populair en ook de huidige minister van Financiën, Wopke Hoekstra roept er geen warme gevoelens op.
Veldkamp: "Ik had een gesprek met een adviseur van de regering van premier Tsipras. Die probeerde mij persoonlijk te overtuigen dat de Nederlandse visie helemaal fout was. Hij begreep niets van mijn rol. Plotseling waren in Griekenland amateurs aan de macht."
Toen de eigenzinnige minister van Financiën Yanis Varoufakis van het toneel verdween, ging het ineens veel beter tussen Griekenland en de rest van de Eurozone. "Zijn opvolger had nog steeds dezelfde opvattingen, maar hij begreep hoe het werkte. Hij was pragmatisch, al zei hij wel eens aan het einde van een ontmoeting: je moet goed begrijpen Caspar: het beste bedrijf is een staatsbedrijf."
Tsipras maakte 'een koprol': hij vroeg zijn bevolking in een referendum tegen de Brusselse plannen te stemmen, maar voerde ze vervolgens toch uit. De Grieken accepteerden dat. Tsipras schoof op van radicaal-links naar centrum-links
"De regering-Tsipras heeft alle eisen van de Eurozone ingewilligd. Maar voor de gewone Griek is de crisis nog niet voorbij", zegt Veldkamp. "Hij heeft niet het krediet niet gekregen voor al het werk wat hij heeft gedaan. Begrijpelijk, want de economie is met een kwart ingeklapt, de pensioenen zijn fors verlaagd, er is weinig sociale zekerheid en als je afgestudeerd bent aan de universiteit mag je blij zijn als je per maand 750 euro verdient.”
De nieuwe premier, Kyriakos Mitsotakis van Nea Dimokratia, komt uit een politieke dynastie, maar geldt toch als hervormer, hoog opgeleid in Amerika. "Hij doet me soms denken aan Mark Rutte en soms aan Wopke Hoekstra. Een praktische, goed voorbereide premier. De grote vraag is of hij van zijn partij, een soort combinatie van CDA, VVD en PVV, voldoende ruimte krijgt om zijn hervormingen door te voeren. Hij wil het begrotingsoverschot verlagen. Ik heb hem verteld dat ik als ambassadeur geen mandaat heb om hem veel illusies te geven dat wij hier mee akkoord zullen gaan. Je hebt hier toestemming voor nodig van de hele Eurogroep en ik denk niet dat de Nederlandse minister van Financiën dit aan de Tweede Kamer kan verkopen."
***
De podcast eindigt met een serie leestips voor de zomer. PG beveelt graag de dagboeken aan van de minister van Buitenlandse zaken in de Londense regering in ballingschap, Eelco van Kleffens. Hij vertelt over het onmogelijke gedrag van Wilhelmina als gast op het witte Huis bij Roosevelt.
En dan is er een voortreffelijk boek over de buitenlandse politiek van Bush senior en James Baker tot en met die van Obama en Kerry, door de enige man die daar altijd bij zat, ambassador William J. Burns.
Huiveringwekkend is wat PG vertelt over het boek 'Wehvolles Erbe' over de invloed van Richard Wagner op Adolf Hitler en Thomas Mann.
Zie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.
PG Kroeger over de liefdesbrieven van François MitterrandAmbassadeur Caspar Veldkamp over Griekenland, van Tsipras naar Mitsotakis
Tijdlijn Betrouwbare Bronnen 45:
00:00:00 - Intro met quotes Caspar Veldkamp
00:03:09 - Historische rubriek met PG Kroeger (deel 1)
00:49:27 - Historische rubriek met PG Kroeger (deel 2)
01:15:16 - Ambassadeur Caspar Veldkamp
02:22:32 - Boekentips voor de zomer
02:51:24 - Uitro met reacties van luisteraars
03:05:20 - Einde
***
Vlak voor Quatorze Juillet neemt PG Kroeger ons in de historische rubriek mee naar La Douce France. Hij behandelt een van de grote, literaire sensaties van de afgelopen jaren, waarin ons land en vooral ook de stad Delft een historische rol speelt. Het gaat om het vuistdikke boek 'Lettres à Anne. 1962 - 1995.' Hierin zijn alle brieven verzameld van de Franse president François Mitterrand aan zijn geliefde Anne Pingeot. Het zijn er 1217... We leren hem kennen als een hartstochtelijk minnaar, een schrijver van literaire allure, een liefhebbende vader van hun dochter Mazarine en een af en toe als vilein politicus.
PG vertelt hoe deze liefde ontstond en begon te bloeien. Hoe discreet dat moest want zij was 19 en hij 46 en getrouwd. In het verhaal komen hun reizen naar de hoogtepunten van de kunst voorbij, want een van de bijzondere banden van dit paar gold hun liefde voor de Nederlandse schilderkunst. Geen stad in ons land komt in deze liefdesbrieven zo vaak voor als Delft. In de stad van Vermeer was hun liefde in mei 1964 bezegeld en Mitterrand gebruikt de nam van deze oude, prachtige stad gedurende heel zijn verdere leven als codewoord, als embleem voor 'l'amour'.
Veel van wat hij haar schrijft is ontroerend. ‘Jij was mijn kans op het leven’, schrijft Francois in zijn laatste brief. Het boek bevat al hun brieven, dus ook de ansichtkaarten vanuit Amsterdam, Rotterdam, Utrecht en steeds uit Delft, als de socialistische leider op bezoek is bij de PvdA en later als staatshoofd bij de Eurotop in Den Haag of bij koningin Beatrix op staatsbezoek. Juist dan was Anne altijd in zijn gedachten en dat liet hij merken door een stroom ansichten van schilderijen van Van Gogh en Rembrandt.
We krijgen ook een inkijkje in de politieke wereld. Hoe Mitterrand zijn 'Hollandse collega' Joop den Uyl een beetje bespot en de Nederlandse catering nog meer.
Vlak voor zijn dood wilde Mitterrand nog één keer zijn visie geven, met een grote rede in het Europees Parlement. ‘Le nationalisme, c'est la guerre!’, zei hij in het jaar van Srebrenica.
En Mitterrands meest magnifieke viering van 200 jaar Val van de Bastille, nu precies 30 jaar geleden. Niemand kon toen vermoeden dat de Berlijnse Muur even later zou vallen! Het slot van dat feest was uniek. De grootste operazangeres van dat moment verscheen vanuit de Obelisque op het Place de la Concorde en hief de Marseillaise aan!
***
Jaap Jansen praat met Caspar Veldkamp, de Nederlandse in Athene. Hij neemt deze zomer na vier jaar afscheid van Griekenland. In Betrouwbare Bronnen vertelt hij over zijn werk tijdens de eurocrisis, zijn gesprekken met de radicaal-linkse regering van premier Alexis Tispras en over de regeringswissel, afgelopen week met de komst van de nieuwe, conservatieve premier Kyriakos Mitsotakis.
In Griekenland heeft hij permanent bewaking, want Eurogroep-voorzitter Jeroen Dijsselbloem was daar niet populair en ook de huidige minister van Financiën, Wopke Hoekstra roept er geen warme gevoelens op.
Veldkamp: "Ik had een gesprek met een adviseur van de regering van premier Tsipras. Die probeerde mij persoonlijk te overtuigen dat de Nederlandse visie helemaal fout was. Hij begreep niets van mijn rol. Plotseling waren in Griekenland amateurs aan de macht."
Toen de eigenzinnige minister van Financiën Yanis Varoufakis van het toneel verdween, ging het ineens veel beter tussen Griekenland en de rest van de Eurozone. "Zijn opvolger had nog steeds dezelfde opvattingen, maar hij begreep hoe het werkte. Hij was pragmatisch, al zei hij wel eens aan het einde van een ontmoeting: je moet goed begrijpen Caspar: het beste bedrijf is een staatsbedrijf."
Tsipras maakte 'een koprol': hij vroeg zijn bevolking in een referendum tegen de Brusselse plannen te stemmen, maar voerde ze vervolgens toch uit. De Grieken accepteerden dat. Tsipras schoof op van radicaal-links naar centrum-links
"De regering-Tsipras heeft alle eisen van de Eurozone ingewilligd. Maar voor de gewone Griek is de crisis nog niet voorbij", zegt Veldkamp. "Hij heeft niet het krediet niet gekregen voor al het werk wat hij heeft gedaan. Begrijpelijk, want de economie is met een kwart ingeklapt, de pensioenen zijn fors verlaagd, er is weinig sociale zekerheid en als je afgestudeerd bent aan de universiteit mag je blij zijn als je per maand 750 euro verdient.”
De nieuwe premier, Kyriakos Mitsotakis van Nea Dimokratia, komt uit een politieke dynastie, maar geldt toch als hervormer, hoog opgeleid in Amerika. "Hij doet me soms denken aan Mark Rutte en soms aan Wopke Hoekstra. Een praktische, goed voorbereide premier. De grote vraag is of hij van zijn partij, een soort combinatie van CDA, VVD en PVV, voldoende ruimte krijgt om zijn hervormingen door te voeren. Hij wil het begrotingsoverschot verlagen. Ik heb hem verteld dat ik als ambassadeur geen mandaat heb om hem veel illusies te geven dat wij hier mee akkoord zullen gaan. Je hebt hier toestemming voor nodig van de hele Eurogroep en ik denk niet dat de Nederlandse minister van Financiën dit aan de Tweede Kamer kan verkopen."
***
De podcast eindigt met een serie leestips voor de zomer. PG beveelt graag de dagboeken aan van de minister van Buitenlandse zaken in de Londense regering in ballingschap, Eelco van Kleffens. Hij vertelt over het onmogelijke gedrag van Wilhelmina als gast op het witte Huis bij Roosevelt.
En dan is er een voortreffelijk boek over de buitenlandse politiek van Bush senior en James Baker tot en met die van Obama en Kerry, door de enige man die daar altijd bij zat, ambassador William J. Burns.
Huiveringwekkend is wat PG vertelt over het boek 'Wehvolles Erbe' over de invloed van Richard Wagner op Adolf Hitler en Thomas Mann.
Zie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.