Allereerst was er de scherpe daling in het Amerikaanse consumentenvertrouwen. In de VS heb je twee instellingen die dit bijhouden: de Conference Board en de Universiteit van Michigan. Uit beide cijfers blijkt dat de gemiddelde Amerikaanse consument een stuk somberder over de toekomst is geworden.
Die Amerikaanse consument is goed voor een kleine 70% van de Amerikaanse economie. Dus het maakt nogal uit wat zijn of haar verwachtingen zijn. De belangrijkste oorzaak lijkt het opleven van het coronavirus in de VS. En u raadt het al: de eerste berichten over het hamsteren van wc papier zijn er alweer. Wat is dat toch voor pavlovreactie?
Een andere belangrijke economische indicator die last kreeg van de zwaartekracht was de inkoopmanager van de Chinese dienstensector. Deze daalde van 53,3 naar 47,5. Zon daling heb ik alleen maar in de eerste maanden van de coronacrisis gezien. Er wordt nu gewezen op strengere coronamaatregelen als oorzaak, wat opvallend is, want officieel zijn er nauwelijks coronagevallen in China. Maar als ergens wel de regel opgaat dat je het pas moet geloven als het officieel wordt ontkend, dan is het wel in China.
Een derde negatieve factor die voorbij kwam was de Europese inflatie. Deze steeg van 2,2% naar 3,0%. Het gaf daarmee munitie aan de ECB-haviken, de bestuurders die vinden dat de geldpers wel een tandje minder kan draaien. En inderdaad, al snel zeiden de ECBers Robert Holzmann, François Villeroy de Galhau, Klaas Knot en Jens Weidmann dat het beleid moet worden aangepast.
Eerder gaf ECB-vicepresident Luis de Guindos al aan dat de economische groei verwachtingen waarschijnlijk naar boven zullen worden bijgesteld. Volgende week is er weer een ECB-vergadering. Dan horen we of er ook wat met deze waarschuwende woorden wordt gedaan.
Ook obligatiebeleggers zijn er niet gerust op. Er wordt wel gezegd dat obligatiebeleggers het eerst de risicos zien en dat aandelenbeleggers wat later volgen. De risicopremies op risicovolle obligaties, de zogenaamde high-yieldobligaties, lopen al een tijdje omhoog. Dat is vreemd, stijgende risicopremies komen vaak overeen met dalende aandelenkoersen. Maar dit keer lopen de aandelenkoersen gewoon door, zonder zich wat van deze alarmsignalen aan te trekken.
Het doet me een beetje denken aan Wile E. Coyote, de prairiewolf uit Looney Tunes, die rustig boven het ravijn doorrent totdat hij beseft dat hij geen grond meer onder zijn voeten heeft. Uiteindelijk geldt voor iedereen de zwaartekracht, zelfs voor aandelenbeleggers.
Over de column van Corné van Zeijl Corné van Zeijl is analist en strateeg bij vermogensbeheerder Actiam en belegt ook privé. Reageer via corne.vanzeijl@actiam.nl. Deze column kun je ook iedere donderdag lezen in het FD.
See omnystudio.com/listener for privacy information.