Voor obligatiebeleggers was 1994 het annus horribilis. Tot dit jaar dan, want 2022 slaat alle records aan diggelen. Op een gegeven moment stonden Duitse staatsobligaties — veel veiliger kun je het niet krijgen — op een verlies van 20%. Gelukkig was er sindsdien een flink herstel, al blijven de verliezen groot.
Maar dat ligt allemaal achter ons. Er komen steeds meer signalen dat we de ergste inflatiepiek hebben gehad. De Amerikaanse inflatiecijfers vallen al twee maanden op rij mee. De gestegen rente zorgt ervoor dat veel beleggers enthousiast worden over obligaties. Volgens de jongste enquête van Bank of America zijn internationale beleggers voor het eerst sinds 2009 optimistisch over obligaties. En in de Verenigde Staten zien we al elf weken op rij instroom in obligatiefondsen. Dat hebben we lange tijd niet gezien.
Ik kan het me wel voorstellen. Voor beleggers in Duitse staatsobligaties maakt het nogal wat uit of je 0,50% per jaar moet bijbetalen of nu bijna 2% rente ontvangt. Maar de vraag is of die 2% wel aantrekkelijk genoeg is. Ik zou zeggen van niet. Mocht u wel enthousiast zijn, dan geef ik u een aantal factoren mee ter overweging.
Als eerste gaan beleggers ervan uit dat de Amerikaanse Federal Reserve al in de tweede helft van 2023 de beleidsrente gaat verlagen. Dat lijkt me naïef en opportunistisch. Waarom zouden ze dat doen? Het inflatiemonster is net uit zijn lange winterslaap ontwaakt en de Fed wil zeker weten dat alle zeven koppen ervan af zijn gehakt.
Daarnaast hebben centrale banken nog flink wat obligaties op hun balans waar ze graag van af willen. Als ze dat gaan doen, zal dat druk geven op de obligatiekoersen. Kwestie van vraag en aanbod. Let wel, bij de ECB staat nog voor €5000 mrd op de balans. En dat terwijl Duitsland in 2023 juist een record aan staatsobligaties wil gaan uitgeven: €539 mrd. Minder vraag en meer aanbod, dat klinkt als een flinke onbalans in de obligatiemarkt.
Verder zijn er nog wat kleine risico’s. Klein, maar met mogelijk grote gevolgen. Stel nu eens dat de centrale bank van Japan zijn rentebeleid verandert en het rentedoel verhoogt. Ik verwacht het niet, maar het is goed om over dit soort scenario’s na te denken. Japanse obligaties worden dan aantrekkelijker en Japanse beleggers zullen hun Amerikaanse obligaties verkopen en herbeleggen in eigen land. Japanners zijn nu nog de grootste bezitters van Amerikaanse staatsobligaties.
Ik kan me voorstellen dat veel beleggers weer obligaties willen en durven kopen. Eindelijk, na ruim drie jaar negatieve interestpercentages, ontvang je weer eens wat rente. Maar dat wil niet zeggen dat ze ook aantrekkelijk zijn.
Over de column van Corné van Zeijl
Corné van Zeijl is analist en strateeg bij vermogensbeheerder Actiam en belegt ook privé. Reageer via corne.vanzeijl@actiam.nl. Deze column kun je ook iedere donderdag lezen in het FD.
See omnystudio.com/listener for privacy information.