Deze week publiceerde het Noorse staatsfonds zijn rendement over het eerste halfjaar. Er bleek een bescheiden $174 mrd verlies te zijn gemaakt. Een verlies van $174 mrd en niemand maakte zich er druk over.
Het fonds heeft dan ook een enorm vermogen; $1300 mrd. Het geeft wel aan hoe bijzonder dat halfjaar was. Alles ging naar beneden, zowel aandelen als obligaties. Er was geen ontsnappen aan. Intussen zijn alle aandelen alweer zo hard gestegen, dat het verlies van $174 mrd alweer is goedgemaakt.
Die enorme koersstijging is aan een paar factoren te danken. Enerzijds is het beleggerssentiment weer genormaliseerd. In juni was er onder beleggers nog een enorme angst. Die is, terecht of onterecht, volledig opgelost. Met hier en daar zelfs een kleine overenthousiaste oprisping bij de meme-aandelen. Zo is de koers van het Amerikaanse Bed Bath & Beyond in een paar weken ruimschoots verviervoudigd. (Zie ook: 'Als beleggen niet meer leuk is')
Een andere reden is dat de ergste inflatievrees achter de rug lijkt. Na de meevallende inflatiecijfers in de Verenigde Staten denken veel beleggers dat de piek is geweest. De vraag is natuurlijk: is dat optimisme terecht? Ik geloof wel dat we de piek hebben gehad, of er in ieder geval dichtbij zitten. Je ziet al diverse grondstofprijzen dalen. De benzine is zelfs iets goedkoper geworden. Alleen hebben we in Europa nog last van een exploderende gasprijs.
Maar de centrale banken en vooral de Amerikaanse Federal Reserve zullen doorgaan met verkrappen totdat ze zeker weten dat alle zeven hoofden van het inflatiemonster zijn afgehakt. Daarom gaan ze langer door met verhogen dan wellicht nodig is. (Zie ook: 'De centrale banken gaan fouten maken'.)
Dat bleek ook al uit de notulen van de laatste Fed-vergadering die deze week naar buiten kwamen. En zolang de Fed aan het verhogen is, kun je als aandelenbelegger maar beter voorzichtig zijn.
Fijn dat de koersverliezen zijn weggewerkt, maar wat gaat de toekomst ons brengen? Dat zal vooral van de winsten afhangen. En dat stemt mij somber. Allereerst staan we op de drempel van een wereldwijde recessie, of in ieder geval een ernstige economische afzwakking. In een dergelijke omgeving dalen winsten meestal. Daarnaast gaan loonkosten harder stijgen, ondanks dat de inflatie afneemt. Werknemers hebben immers nog wat in te halen. Dat betekent druk op de winstmarges.
Het zal als aandelenbelegger best prettig aanvoelen dat vrijwel al het verlies weer als sneeuw in een hittegolf is verdwenen. Maar als die winsten echt hard gaan dalen, zal het nog moeilijk zijn het huidige koersniveau vast te houden. De beleggingsbaas van het Noorse staatsfonds waarschuwde daar dan ook voor. Ook hij denkt dat de ellende nog niet over is. Maar de Noren zijn langetermijnbeleggers en houden hun $900 mrd aan aandelen gewoon vast. Bent u ook langetermijnbelegger?
Over de column van Corné van Zeijl
Corné van Zeijl is analist en strateeg bij vermogensbeheerder Actiam en belegt ook privé. Reageer via corne.vanzeijl@actiam.nl. Deze column kun je ook iedere donderdag lezen in het FD.
See omnystudio.com/listener for privacy information.