Dat was een complete verrassing voor zowel de voor- als tegenstanders. Zeker omdat het ABP in mei zich nog op de borst klopte dat de gesprekken met Shell het bedrijf duurzamer hadden gemaakt. En een paar maanden later volgt verkoop omdat praten geen zin heeft. Dat komt onbetrouwbaar over. Het ABP ondermijnt hiermee ook de strategie van langetermijnbeleggers die via gesprekken bedrijven tot duurzaamheid proberen te bewegen.
Blijkbaar speelde scoringsdrift zo vlak voor de aanstaande klimaattop in Glasgow een zwaardere rol. Dat doel is gehaald. De actie van het ABP heeft heel wat krantenkoppen gehaald. Maar de vraag die de ware duurzame belegger zou moeten stellen is: is de wereld er beter van geworden?
Hoe wrang is het dat slechts één dag later de activistische aandeelhouder Third Point bij Shell op de deur klopte. Zij vinden dat Shell wel een goede strategie heeft, maar dat het door de markt niet gewaardeerd wordt. En dus moet het bedrijf maar in tweeën worden gehakt, in een fossiel deel en een groen deel.
Daar heeft Third Point een punt. Kijk naar het al eerder verduurzaamde Deense Orsted, waar de koers op 42 maal de verwachte winst staat. Bij Shell is dat acht keer. Shell is volgens Third Point zelfs veel goedkoper dan meer traditionele oliebedrijven zoals Exxon Mobil en Chevron. Dat Shells Europese concurrenten, zoals Total en BP, net zo goedkoop zijn, vergeet Third Point voor het gemak even.
Volgens Daniel Loeb, ceo van Third Point, heeft die lage koers-winstverhouding te maken met de aversie van duurzame beleggers tegen bedrijven die zich richten op fossiele energie. De grote verschuiving richting duurzaam beleggen volgens duurzame ESG-standaarden heeft de koersontwikkeling van dergelijke bedrijven flink geraakt.
De koers is het resultaat van vraag en aanbod en als iedereen de aandelen van bedrijven die zich richten op fossiele energie gaat verkopen, staan de koersen daarvan onder druk. Dit terwijl de winsten van deze bedrijven eruit spuiten door de gestegen olie- en gasprijzen. De vorige keer toen de olie op $80 noteerde, stonden de koersen van deze oliemaatschappijen een heel stuk hoger.
Eigenlijk krijgt Shell een groot applaus van deze hedgefondsmanager. Een applaus waar ze misschien niet op zaten te wachten. Maar je vraagt je af wie Shell nu beter als aandeelhouder kan hebben: een Nederlands pensioenfonds dat vooral aan zijn eigen imago denkt, of een hedgefondsmanager die de genomen stappen richting duurzaamheid waardeert? Ik geef er geen antwoord op.
Over de column van Corné van Zeijl Corné van Zeijl is analist en strateeg bij vermogensbeheerder Actiam en belegt ook privé. Reageer via corne.vanzeijl@actiam.nl. Deze column kun je ook iedere donderdag lezen in het FD.
See omnystudio.com/listener for privacy information.