De jaren tachtig gelden nog steeds als de bloeitijd van de bijstand. In de jaren tachtig waren veruit de meeste mensen geheel onvrijwillig werkloos en waren daar erg ongelukkig mee. Een kleine minderheid maakten van de nood een deugd, deden vrijwilligerswerk en noemden zich ‘baanloos’. Van wantrouwen over de vraag of er met deze uitkeringen gefraudeerd werd was nog geen enkele sprake.

Die optimistische mentaliteit sloeg begin jaren negentig om na het bijstandsfraude-onderzoek van Van der Zwan. De opvatting dat bijstandstrekkers massaal frauderen en parasiteren op de samenleving werd steeds meer gemeengoed. Chris van der Heijden onderzoekt deze week in De Groene ons toenemende cynische mensbeeld en de regelgeving die daaruit vloeit. Waarom regeert het wantrouwen? Hoe definiëren we fraude? En waar liggen de oplossingen voor deze regelcultuur? 

Deze week in De Groene Amsterdammer Podcast: een gesprek over geïnstitutionaliseerd wantrouwen en burgerlijke ongehoorzaamheid. 
Productie: Kees van den Bosch, Tobiah Palm en Rosa Uijtewaal
Zie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.