Voor deze eerste aflevering van het tweede seizoen van De Verloren Tijd maakte dichter Annemarie Estor een geluidswerk van een vervreemdende natuurervaring. Een metalige stem vertelt over een wandeling door een vallei die onderbroken wordt door het geluid van lachende meisjes. Zijn ze er echt, of kan de verteller zijn eigen waarneming niet meer vertrouwen? En de luisteraar die van de verteller?

In gesprek met Alma Apt vertelt Annemarie over het belang van onbegrijpelijke vertellers, en de vreemde nieuwe betekenissen die ontstaan door de vermenging van technologische geluiden in onze waarneming.