Simpel. Omdat kennelijk niet iedereen beseft dat het delen van familiefotos, deze of gene ergernis, groot geluk, kookrecepten, vitaminetips, waarnemingen van vliegende schotels, pikante videos, of meedoen aan een online-quiz, voor Facebook een sleepnet van adressen is. Die adressen zijn voorzien van gegevens waarvan elk marketingbureau kwijlt, want je haalt er kostbare informatie uit, zoals buurt, smaak, inkomen, uitgavenpatroon, politieke voorkeur en je favoriete merk pindakaas.
Dat die informatie goud is voor een politieke campagne is niets nieuws. Toen Barack Obama er in 2008 en 2012 de Amerikaanse presidentsverkiezingen mee won, buitelden afgunstige politici en bewonderende journalisten over elkaar heen om deze geniale dirigent van de sociale media de hemel in de prijzen. Nu blijkt dat de campagne van Donald Trump precies hetzelfde heeft gedaan, en op Facebook gebruik heeft gemaakt van het zelfverklaard-rechtse, zeer behendige marketingbureau Cambridge Analytica, is de wereld te klein. Mark Zuckerberg, oprichter van Facebook, jarenlang op het schild gehesen als visionair en verlosser, is nu plotseling een louche oplichter, die moet uitkijken dat hij niet met pek en veren in een Tesla-raket naar de Elyseese Velden wordt geschoten.
Als gebruikers van Facebook en andere sociale media verwijten hebben, doen ze er goed aan in de spiegel te kijken. Ze hebben zelf, vrijwillig en enthousiast, hun inloggegevens, IP-adressen, profielen, GPS-presentie en hun likes verschaft. Hoe groter de vriendenkring, hoe trotser. Populariteit druk je uit in het aantal volgers en vrienden. Zonder die vrienden stel je niks voor, ben je als het door klasgenoten gepeste kind. Dan ben je eenzaam of anders gezegd een like, op zn West-Fries.
See omnystudio.com/listener for privacy information.