Mallotig, want het reglement verbiedt dat lidstaten kritiek hebben op elkaars interne aangelegenheden. Myanmar is lid, maar mocht niet worden aangesproken op de massale verkrachting van en moord op de Rohingya-minderheid. Rodrigo Duterte, de Filipijnse president, is om Trump te citeren een grote vriend, en niet een sadistische massamoordenaar die er trots op is duizenden drugsverdachten te hebben geliquideerd. Verdachten geen veroordeelden.
Mallotig door hun ceremoniële handdruk in een menselijke keten, die niets betekent, niets bezegelt en er krankzinnig uitziet, vooral door de stuntelende Trump, die zich duidelijk even geen raad wist.
Mallotig omdat er nauwelijks iemand sprak over het echte, grote nieuws dat zich onder hun neus voltrok. Drie Amerikaanse vliegdekschepen stoomden, met begeleidende vlooteenheden, op naar laten we het beestje gewoon bij zijn naam noemen de buurt van Noord-Korea. Dat is echt een magistraal machtsvertoon, met ruim 200 gevechtsvliegtuigen ongeveer zoveel als de Britse krijgsmacht er in totaal bezit. En dan rekenen we het nabij geleden Guam, waar de grote Amerikaanse bommenwerpers zijn gestationeerd, niet eens mee. Zoveel vuurkrachtwas de afgelopen tien jaar niet meer vertoond.
Kortom: terwijl iedereen stond te liplezen om een kort ontmoetingsmomentje van Trump en Poetin te interpreteren, en we gniffelden om Kim Jong-un en Trump die elkaar uitscholden voor respectievelijk oude man en klein en dik, liet de Amerikaanse krijgsmacht, gesteund door Japan en Zuid-Korea, zijn tanden zien zoals we zelden meemaken. Dit was geen spel, dit was dreigen met oorlog. Daar is niks mallotigs aan, al viel het de malloten van de ASEAN kennelijk niet eens op. Je moet van roestvrij staal zijn om het niet doodgriezelig te vinden. Nu maar hopen dat het allemaal bluf is.
See omnystudio.com/listener for privacy information.