Moordenaar
De Wereld | BNR
20-03-2019
Het kabinet steunt Ardern, maar het is nog maar helemaal de vraag of ze ook haar parlement meekrijgt,want Nieuw-Zeelanders doen aan ongeveer dezelfde, bijna religieuze wapenverheerlijking als Amerikanen en Canadezen. In onze ogen is dat verwerpelijk, en bestaat er geen twijfel dat het aantal moorden en zelfmoordenrecht evenredig is aan het aantal wapens. In Amerika zijn mass shootings, zoals maandag in Utrecht, aan de orde van de dag. Sterker nog: er zijn er bijna net zo veel als het jaar dagen heeft. De Amerikaanse definitie van zon mass shooting is vier of meer slachtoffers.
Wat de strijd tegen terroristen en andere massamoordenaars in de Angelsaksische wereld extra moeilijk maakt, is dat ze geen bevolkingsregisters hebben, wat bij ons Basisregistratie heet. Wie woont waar, wie verhuist vanwaar naar waar dat soort informatie. Het Engelse recht gruwelt van het idee van persoonsregistratie, waardoor niet alleen in het Verenigd Koninkrijk, maar ook in de Angelsaksische landen Amerika, Australië, Canada en Nieuw-Zeeland, geen registers bestaan. Die landen weten dus niet waar hun inwoners verblijven, en ook niet precies hoeveel het er zijn.
Helpt een strenge wapenwet en persoonsregistratie? Als je wereldwijd de statistiek bekijkt, bungelt Nederland, met zijn strenge wapenwet en zijn BSN-nummers, in aantallen slachtoffers bijna onderaan. En toch: de Utrechtse moordenaar had gewoon een wapen. En Tristan van der Vlis, een geesteszieke man die in 2011 in Alphen aan den Rijn vijf mensen doodschoot en zeventien verwondde, had zelfs een wapenvergunning.
Noorwegen heeft ook een strenge wapenwet en een bevolkingsregister, en toch blies Anders Bleivik in 2011 in Oslo acht mensen op, en maaide er vervolgens 69 neer met een arsenaal aan automatische wapens.
Premier Ardern heeft natuurlijk gelijk: het wapenbezit moet aan banden. Maar een gek weet altijd wel een pistool of machinegeweer te bemachtigen, en of het nou in Christchurch gebeurt of in Utrecht, en of het een totaal onbekende is, of iemand met een strafblad, of iemand op wie de diensten al een oog hadden maar geen bewijs tegen één zon gek kunnen we niet op.
See omnystudio.com/listener for privacy information.
Wat de strijd tegen terroristen en andere massamoordenaars in de Angelsaksische wereld extra moeilijk maakt, is dat ze geen bevolkingsregisters hebben, wat bij ons Basisregistratie heet. Wie woont waar, wie verhuist vanwaar naar waar dat soort informatie. Het Engelse recht gruwelt van het idee van persoonsregistratie, waardoor niet alleen in het Verenigd Koninkrijk, maar ook in de Angelsaksische landen Amerika, Australië, Canada en Nieuw-Zeeland, geen registers bestaan. Die landen weten dus niet waar hun inwoners verblijven, en ook niet precies hoeveel het er zijn.
Helpt een strenge wapenwet en persoonsregistratie? Als je wereldwijd de statistiek bekijkt, bungelt Nederland, met zijn strenge wapenwet en zijn BSN-nummers, in aantallen slachtoffers bijna onderaan. En toch: de Utrechtse moordenaar had gewoon een wapen. En Tristan van der Vlis, een geesteszieke man die in 2011 in Alphen aan den Rijn vijf mensen doodschoot en zeventien verwondde, had zelfs een wapenvergunning.
Noorwegen heeft ook een strenge wapenwet en een bevolkingsregister, en toch blies Anders Bleivik in 2011 in Oslo acht mensen op, en maaide er vervolgens 69 neer met een arsenaal aan automatische wapens.
Premier Ardern heeft natuurlijk gelijk: het wapenbezit moet aan banden. Maar een gek weet altijd wel een pistool of machinegeweer te bemachtigen, en of het nou in Christchurch gebeurt of in Utrecht, en of het een totaal onbekende is, of iemand met een strafblad, of iemand op wie de diensten al een oog hadden maar geen bewijs tegen één zon gek kunnen we niet op.
See omnystudio.com/listener for privacy information.