Rusland is een supermacht, dachten we. Na bijna elf maanden oorlog is van dat fabeltje weinig over, of althans: een veel kleiner land kan, met veel wilskracht en westerse hulp, die supermacht tegenhouden. Hoe lang weet niemand, maar als het Afghanistan na negen jaar is gelukt van de supermacht te winnen, maakt Oekraïne op zijn minst ook een kans. Tot nog toe zijn de Russen, in elk geval militair, een stelletje oenen, die hun falen vergelden met verbijsterende wreedheden. 
Nu is het oppassen geblazen, want, zoals Vladimir Poetin zegt, Rusland is een groot land en we hebben geduld. Wie weet wat hij nog in petto heeft, en waar staat dat de westerse financiële en materiële steun overeind blijft? De vraag is niettemin waarom de Russen blunderen. 
Een deel van het antwoord hebben we: de krijgsmacht is een zootje, met officieren die niets van strategie begrijpen en soldaten die ongemotiveerd en ongetraind naar het front worden gestuurd. De generaals hebben geen flauwe notie van wat aanvoerroutes betekenen, dus hoe je voedsel, wapens, munitie, brandstof en kleding op tijd en zonder onderbrekingen naar het gevechtsterrein krijgt. Maar het zit dieper. De Russen zijn, behalve oenen, ook praatjesmakers. 
Ze zijn al jaren bezig met de productie van het Su-57 jachtvliegtuig, het antwoord op de Amerikaanse F-35 en F-22 en de Chinese J-20. De Amerikaanse en Chinese productieketens hebben inmiddels honderden toestellen afgeleverd. Van de Su-57 zijn dat er welgeteld 14, waarvan twee uit de productielijn, en 12 met de hand gemaakte prototypes. Het enige Russische vliegdekschip ligt aan de ketting. Het Russische defensiebudget is 60 miljard dollar, net even minder dan de 1.600 miljard dollar die de Amerikanen in defensie steken. Een andere zeperd: de Uran-9 gevechtsrobot, die eruitziet als een tank zonder bemanning. Maar voorlopig is het andersom: het is een bemanning zonder tank. Het enig prototype werd in Syrië in gebruik genomen en onmiddellijk uitgeschakeld. Het Kremlin pocht voortdurend over alwéér een nieuw wonderwapen, zoals een hypersonische kruisraket, maar het is goeddeels nep. 
Nep is een sleutelwoord dat door de moderne militaire Russische geschiedenis steeds terugkeert. Tijdens een militaire parade in 1965 toonde de toenmalige Sovjetunie een antiraketraket, de GR-1. De Amerikanen schrokken zich een hoedje, want het westen had geen enkel wapen dat daarop leek. En dus stak Amerika miljarden dollars in het ontwikkelen van een gelijkwaardig systeem. Achteraf bleek dat de raket die was getoond een lege huls was. Sterker nog: van de raketten die doorgaans op parades werden getoond, was een groot deel nep. Partijleider Chroesjtsjov was de opperstalmeester van zijn eigen circus. 
Donald Trump wilde in 2019 ook zo’n parade-Russische stijl. Het Pentagon heeft hem daar toen van weten te weerhouden, omdat die vorm van machtsvertoon smakeloos en peperduur zou zijn. Of het Pentagon de kennis over de Russische nepwapens met hem heeft gedeeld, is helaas niet bekend.
See omnystudio.com/listener for privacy information.