De wijze waarop de media met de coronacrisis om gaan vergelijkt hij met sambal smeren op een Chilipeper'. Uiteraard richt hij zijn pijlen vooral op de Amerikaanse pers, ook kwaliteitskranten als de New York Times en de Washington Post, met vette koppen vol drama. 'Het dagelijkse tromgeroffel van depressie en rampspoed verwordt tot paniekporno', zegt hij. 'Vertel me hoeveel mensen hun baan verkiezen, en ik maak zelf wel uit hoe erg ik dat vind. En deze oproep: 'Behandel mij als volwassene.'
Beluister ook | Column Bernard Hammelburg | Hoe diep kan onze economie zinken?
Dus werp ik een blik in een paar kwaliteitsmedia. Kop in de New York Times: de lijkenzakken stapelen zich op. De Franse minister Bruno Le Maire in de Volkskrant over Italiës diepe depressie. De NOS over wat we kunnen leren van eerdere economische rampen. Gelukkig zie ik op de BNR-site geen paniekporno, maar ik sluit niet uit dat ik mezelf er ook wel eens aan te buiten ga.
Dossier | Coronavirus
Gelukkig beginnen we de wind weer een beetje mee te krijgen. Onbewezen ontijvoorspellingen nemen af, zoals vorige week van de Universiteit van Harvard, over de kans dat we bij het uitblijven van een vaccin tot 2022 lockdowns nodig hebben, zoals het AD kopte. Bij het uitblijven van een vaccin ja, zo lust ik er nog wel een paar. Dat soort paniekporno begint plaats te maken voor broodnodige informatie over de wijze waarop het ene na het andere land de maatschappij, en dus de economie, heropent. Kan nog even duren, maar het wordt tijd. En daarmee verdwijnen die ophitsende koppen, waarover Bill Maher zich zo nijdig maakt, vanzelf.
See omnystudio.com/listener for privacy information.