Onder haar goedkeurende oog voltrekt zich in Myanmar een etnische zuivering van epische omvang. Met honderdduizenden tegelijk worden de Rohingya, een moslimminderheid, verdreven. Hun dorpen worden platgebrand, waaghalzen die proberen achter te blijven worden verkracht en vermoord.
In een paar weken tijd zijn zeker 430.000 Rohingya naar het buurland Bangladesh gevlucht. Er zijn allerhande redeneringen die deze massale misdaad van een soort etnisch-historische laag fineer voorzien. De Rohingya zouden indringers zijn uit het vroegere Oost-Pakistan tegenwoordig Bangladesh. In de Britse koloniale periode zouden ze misbruik hebben gemaakt van de destijds ontbrekende grenzen, en zich met meer dan een miljoen mensen illegaal in de provincie Rakhine in het toenmalige Birma hebben gevestigd. Ze zijn geen staatsburger, hebben geen recht op arbeid of voorzieningen en leven in bittere armoe. Natuurlijk kon verzet niet uitblijven, en dus vormden militante Rohingya knokploegen, geholpen vanuit Saoedi-Arabie. Die knokploegen zijn geen lieverdjes, en hebben de laatste jaren stevig gemoord. Dat voedde de haat tegen de Rohingya alleen maar op. Sterker nog: de knokploegen waren aanleiding voor de regering om over de laatste scrupules heen te stappen, en de klopjacht uit te breiden tot elk plekje grond waar een Rohingya leeft.
Bij de Verenigde Naties wordt deze week de ene na de andere vergadering over dit drama belegd, en vooral westerse landen verdringen zich om verontwaardigd de vinger te heffen. Aung San Suu Kyi had haar antwoord klaar: het valt reuze mee, en buitenlandse diplomaten mogen best komen kijken. Er is maar één antwoord: je bent een schijnheilig liegbeest, en je bent geen haar beter dan Saddam, of Milosevic, of Assad. Zon boegbeeld trek je om.
See omnystudio.com/listener for privacy information.