Vandaag beginnen we de uitzending met een tragische gebeurtenis die het nieuws de afgelopen week domineerde: de vondst van de 9-jarige Gino.  ‘Dit is voor mij het bewijs hoe verrot het hier is’, reageert Jurjen op het nieuws. ‘God heeft heel hard mee gehuild.’ Naar aanleiding van een tweet zoekt Cocky naar de nuance. Want in hoeverre zijn we naast de primaire emoties nog in staat om naar de persoon achter de misdaad te kijken? ‘Er zit nog een enorme nuance in. Niet iedere pedofiel zou per definitie aan de hoogste boom gehangen moeten worden, terwijl dat meestal wel zo is’, vertelt Cocky. ‘Kunnen we door het taboe van pedofilie te doorbreken dit soort vreselijke daden voorkomen?’, vraagt ze zich af. Bloedbad Een ander gebeurtenis wat heftige emoties oproept, is de aanslag op een kerk in Nigeria tijdens Pinksteren. ‘Ik vind het lastig dat we zo’n bericht lezen en gewoon weer doorgaan met bijvoorbeeld Opwekking vieren. Zo’n verhaal van Gino raakt ons intens, terwijl in Nigeria tientallen kinderen, jongeren en volwassenen zijn omgekomen’, vertelt Jurjen. ‘Moeten wij als ‘subcultuur’, als christenen, daar extra verantwoordelijkheid voor hebben’, voegt Joram daaraan toe. Joram neemt vervolgens Jurjen en Cocky onder een kritische loep: zijn zij zich ervan bewust hoe krachtig woorden zijn? En wanneer hebben woorden een onvergetelijke impact op henzelf gehad?  Alledrie delen ze de momenten en kwetsbare herinneringen die hen hebben gevormd en altijd bij zijn gebleven.