Tekst 104 De Functie Van Tijd
Een Cursus in Wonderen Dagelijkse Les
26-05-2022
Ondersteun deze klassen met een gift: https://eencursusinwonderen.org/doneer
IV. De functie van tijd
1. En nu zou duidelijk moeten zijn waarom jij bang bent voor deze cursus. Dit is namelijk een cursus over liefde, want hij gaat over jou. Er is je gezegd dat genezen je functie in deze wereld is, en scheppen je functie in de Hemel. Het ego onderwijst dat vernietiging je functie op aarde is, en dat je in de Hemel in het geheel geen functie hebt. Zo wil het jou hier vernietigen en hier begraven, en je geen andere erfenis nalaten dan het stof waaruit het denkt dat jij werd gemaakt. Zolang het – volgens zijn logica – redelijk tevreden over je is, biedt het jou vergetelheid. Wanneer het onverbloemd wreedaardig wordt, biedt het jou de hel.
2. Noch vergetelheid, noch de hel is echter zo onaanvaardbaar voor jou als de Hemel. Jouw definitie van de Hemel is hel en vergetelheid, en de werkelijke Hemel is de grootste bedreiging die jij meent te kunnen ervaren. Want vergetelheid en hel zijn ideeën die jij verzonnen hebt, en je bent vastbesloten hun werkelijkheid aan te tonen om de jouwe te funderen. Als hun werkelijkheid wordt betwijfeld, geloof jij dat dit met de jouwe gebeurt. Want jij gelooft dat aanvallen jouw werkelijkheid is, en dat jouw vernietiging het sluitstuk vormt van je gelijk.
3. Zou het onder deze omstandigheden niet wenselijker zijn dat je ongelijk had gehad, zelfs afgezien van het feit dat je inderdaad ongelijk had? Terwijl men zou kunnen aanvoeren dat de dood erop duidt dat er leven was, zou niemand willen beweren dat dit bewijst dat er leven is. Zelfs het voorbije leven, waarop de dood zou kunnen wijzen, kan niet anders dan vergeefs zijn geweest als het hierin uitmondt en het dit nodig heeft om te bewijzen dat het er überhaupt is geweest. Je trekt de Hemel in twijfel, maar dit niet. Maar jij zou kunnen genezen en genezen zijn, als je dit wel in twijfel trok. En ook al ken je de Hemel niet, zou die niet wenselijker zijn dan de dood? Je bent in wat je in twijfel trekt even selectief geweest als in je waarneming. Een open denkgeest is eerlijker.
4. Het ego heeft een vreemde opvatting van tijd, en het is misschien goed om bij deze opvatting jouw bedenkingen te beginnen. Het ego investeert enorm in het verleden, en gelooft uiteindelijk dat het verleden het enige aspect van de tijd is dat betekenis heeft. Onthoud dat de nadruk die het legt op schuld het in staat stelt zijn continuïteit veilig te stellen door de toekomst aan het verleden gelijk te maken, en zo het heden te vermijden. Door de opvatting dat er in de toekomst voor het verleden moet worden betaald, wordt het verleden de bepalende factor van de toekomst, wat ze beide tot iets continuus maakt zonder inbreuk door het heden. Want het ego beschouwt het heden slechts als een kortstondige overgang naar de toekomst, waarin dit het verleden naar de toekomst brengt door het heden vanuit het perspectief van het verleden te interpreteren.
5. ‘Nu’ heeft voor het ego geen betekenis. Het heden doet hem alleen maar denken aan wonden uit het verleden, en het reageert op het heden als was dit het verleden. Het ego kan geen bevrijding van het verleden tolereren, en hoewel het verleden voorbij is, probeert het het beeld ervan te behouden door te reageren alsof het nu aanwezig is. Het dicteert jouw reacties op hen die je in het heden ontmoet vanuit een referentiepunt in het verleden, waarbij het hun huidige werkelijkheid aan het oog onttrekt. Als je de dictaten van het ego opvolgt, zul je daadwerkelijk op je broeder reageren alsof hij iemand anders is, en dit zal jou zeker beletten hem te zien zoals hij is. En je zult van hem boodschappen ontvangen uit je eigen verleden omdat je, door dat in het heden werkelijkheid te verlenen, jezelf verbiedt het los te laten. Op die manier ontzeg jij jezelf de boodschap van bevrijding die iedere broeder jou nu schenkt.
6. Juist aan de schaduwfiguren uit het verleden moet jij zien te ontkomen. Ze zijn niet werkelijk en hebben geen vat op jou, tenzij jij ze met je meebrengt. Ze zijn drager van de pijnplekken in je denkgeest, en zetten jou in het heden tot de aanval aan als vergelding voor een verleden dat er niet meer is. En dit is een keuze voor toekomstige pijn. Als je niet leert dat voorbije pijn een illusie is, kies je voor een toekomst van illusies en verspeel jij de vele gelegenheden die je voor bevrijding in het heden vinden kunt. Het ego wil jouw nachtmerries graag instandhouden, en beletten dat je ontwaakt en begrijpt dat ze tot het verleden behoren. Zou je een heilige ontmoeting als zodanig herkennen, als je die alleen maar als een ontmoeting met jouw eigen verleden waarneemt? Want zo ontmoet jij niemand, en is het delen van de verlossing met elkaar – wat de ontmoeting heilig maakt – aan jouw zicht onttrokken. De Heilige Geest onderwijst dat jij altijd jezelf ontmoet, en de ontmoeting is heilig, omdat jij dat bent. Het ego onderwijst dat jij altijd je verleden tegenkomt, en omdat je dromen niet heilig waren, kan er geen toekomst zijn en is het heden zonder betekenis.
7. Het is duidelijk dat de waarneming die de Heilige Geest van de tijd heeft precies het tegendeel is van die van het ego. De reden is even duidelijk, aangezien zij het doel van de tijd op diametraal tegenovergestelde wijze waarnemen. De Heilige Geest interpreteert het doel van de tijd als het overbodig maken van de behoefte aan tijd. Hij beschouwt de functie van tijd als iets wat tijdelijk is en alleen Zijn onderwijzende functie dient, die per definitie tijdelijk is. Hij legt dan ook de nadruk op het enige aspect van de tijd dat zich tot in het oneindige kan uitbreiden, want nu is de dichtst mogelijke benadering van de eeuwigheid die deze wereld biedt. In de werkelijkheid van het ‘nu’, zonder verleden of toekomst, begint het besef van de eeuwigheid. Want alleen ‘nu’ is hier, en alleen ‘nu’ biedt de gelegenheid voor de heilige ontmoetingen waarin verlossing kan worden gevonden.
8. Anderzijds beschouwt het ego de functie van de tijd er als een van uitbreiding van hemzelf in plaats van de eeuwigheid, want evenals de Heilige Geest interpreteert het ego het doel van de tijd als dat van hem. De continuïteit van verleden en toekomst onder leiding van het ego is het enige wat het als bedoeling van de tijd ziet, en het sluit zich over het heden zodat er geen gat kan vallen in zijn eigen continuïteit. Zo houdt zijn continuïteit je vast in de tijd, terwijl de Heilige Geest jou daaruit bevrijdt. Juist Zijn interpretatie van het middel ter verlossing moet jij leren aanvaarden, wil je Zijn doel van verlossing voor jou met Hem delen.
9. Ook jij zult de functie van tijd interpreteren zoals je de jouwe interpreteert. Als je jouw functie in de wereld van de tijd aanvaardt als een van genezing, zul je alleen de nadruk leggen op dat aspect van de tijd waarin genezing kan plaatsvinden. Genezing kan niet in het verleden worden volbracht. Ze dient in het heden volbracht te worden om de toekomst vrij te maken. Deze interpretatie verbindt de toekomst met het heden, en breidt het heden in plaats van het verleden uit. Maar als jij je functie interpreteert als een van vernietiging, verlies je het heden uit het oog en houd je aan het verleden vast om je te verzekeren van een vernietigende toekomst. En de tijd zal zijn zoals jij die interpreteert, want van zichzelf uit is hij niets.
IV. De functie van tijd
1. En nu zou duidelijk moeten zijn waarom jij bang bent voor deze cursus. Dit is namelijk een cursus over liefde, want hij gaat over jou. Er is je gezegd dat genezen je functie in deze wereld is, en scheppen je functie in de Hemel. Het ego onderwijst dat vernietiging je functie op aarde is, en dat je in de Hemel in het geheel geen functie hebt. Zo wil het jou hier vernietigen en hier begraven, en je geen andere erfenis nalaten dan het stof waaruit het denkt dat jij werd gemaakt. Zolang het – volgens zijn logica – redelijk tevreden over je is, biedt het jou vergetelheid. Wanneer het onverbloemd wreedaardig wordt, biedt het jou de hel.
2. Noch vergetelheid, noch de hel is echter zo onaanvaardbaar voor jou als de Hemel. Jouw definitie van de Hemel is hel en vergetelheid, en de werkelijke Hemel is de grootste bedreiging die jij meent te kunnen ervaren. Want vergetelheid en hel zijn ideeën die jij verzonnen hebt, en je bent vastbesloten hun werkelijkheid aan te tonen om de jouwe te funderen. Als hun werkelijkheid wordt betwijfeld, geloof jij dat dit met de jouwe gebeurt. Want jij gelooft dat aanvallen jouw werkelijkheid is, en dat jouw vernietiging het sluitstuk vormt van je gelijk.
3. Zou het onder deze omstandigheden niet wenselijker zijn dat je ongelijk had gehad, zelfs afgezien van het feit dat je inderdaad ongelijk had? Terwijl men zou kunnen aanvoeren dat de dood erop duidt dat er leven was, zou niemand willen beweren dat dit bewijst dat er leven is. Zelfs het voorbije leven, waarop de dood zou kunnen wijzen, kan niet anders dan vergeefs zijn geweest als het hierin uitmondt en het dit nodig heeft om te bewijzen dat het er überhaupt is geweest. Je trekt de Hemel in twijfel, maar dit niet. Maar jij zou kunnen genezen en genezen zijn, als je dit wel in twijfel trok. En ook al ken je de Hemel niet, zou die niet wenselijker zijn dan de dood? Je bent in wat je in twijfel trekt even selectief geweest als in je waarneming. Een open denkgeest is eerlijker.
4. Het ego heeft een vreemde opvatting van tijd, en het is misschien goed om bij deze opvatting jouw bedenkingen te beginnen. Het ego investeert enorm in het verleden, en gelooft uiteindelijk dat het verleden het enige aspect van de tijd is dat betekenis heeft. Onthoud dat de nadruk die het legt op schuld het in staat stelt zijn continuïteit veilig te stellen door de toekomst aan het verleden gelijk te maken, en zo het heden te vermijden. Door de opvatting dat er in de toekomst voor het verleden moet worden betaald, wordt het verleden de bepalende factor van de toekomst, wat ze beide tot iets continuus maakt zonder inbreuk door het heden. Want het ego beschouwt het heden slechts als een kortstondige overgang naar de toekomst, waarin dit het verleden naar de toekomst brengt door het heden vanuit het perspectief van het verleden te interpreteren.
5. ‘Nu’ heeft voor het ego geen betekenis. Het heden doet hem alleen maar denken aan wonden uit het verleden, en het reageert op het heden als was dit het verleden. Het ego kan geen bevrijding van het verleden tolereren, en hoewel het verleden voorbij is, probeert het het beeld ervan te behouden door te reageren alsof het nu aanwezig is. Het dicteert jouw reacties op hen die je in het heden ontmoet vanuit een referentiepunt in het verleden, waarbij het hun huidige werkelijkheid aan het oog onttrekt. Als je de dictaten van het ego opvolgt, zul je daadwerkelijk op je broeder reageren alsof hij iemand anders is, en dit zal jou zeker beletten hem te zien zoals hij is. En je zult van hem boodschappen ontvangen uit je eigen verleden omdat je, door dat in het heden werkelijkheid te verlenen, jezelf verbiedt het los te laten. Op die manier ontzeg jij jezelf de boodschap van bevrijding die iedere broeder jou nu schenkt.
6. Juist aan de schaduwfiguren uit het verleden moet jij zien te ontkomen. Ze zijn niet werkelijk en hebben geen vat op jou, tenzij jij ze met je meebrengt. Ze zijn drager van de pijnplekken in je denkgeest, en zetten jou in het heden tot de aanval aan als vergelding voor een verleden dat er niet meer is. En dit is een keuze voor toekomstige pijn. Als je niet leert dat voorbije pijn een illusie is, kies je voor een toekomst van illusies en verspeel jij de vele gelegenheden die je voor bevrijding in het heden vinden kunt. Het ego wil jouw nachtmerries graag instandhouden, en beletten dat je ontwaakt en begrijpt dat ze tot het verleden behoren. Zou je een heilige ontmoeting als zodanig herkennen, als je die alleen maar als een ontmoeting met jouw eigen verleden waarneemt? Want zo ontmoet jij niemand, en is het delen van de verlossing met elkaar – wat de ontmoeting heilig maakt – aan jouw zicht onttrokken. De Heilige Geest onderwijst dat jij altijd jezelf ontmoet, en de ontmoeting is heilig, omdat jij dat bent. Het ego onderwijst dat jij altijd je verleden tegenkomt, en omdat je dromen niet heilig waren, kan er geen toekomst zijn en is het heden zonder betekenis.
7. Het is duidelijk dat de waarneming die de Heilige Geest van de tijd heeft precies het tegendeel is van die van het ego. De reden is even duidelijk, aangezien zij het doel van de tijd op diametraal tegenovergestelde wijze waarnemen. De Heilige Geest interpreteert het doel van de tijd als het overbodig maken van de behoefte aan tijd. Hij beschouwt de functie van tijd als iets wat tijdelijk is en alleen Zijn onderwijzende functie dient, die per definitie tijdelijk is. Hij legt dan ook de nadruk op het enige aspect van de tijd dat zich tot in het oneindige kan uitbreiden, want nu is de dichtst mogelijke benadering van de eeuwigheid die deze wereld biedt. In de werkelijkheid van het ‘nu’, zonder verleden of toekomst, begint het besef van de eeuwigheid. Want alleen ‘nu’ is hier, en alleen ‘nu’ biedt de gelegenheid voor de heilige ontmoetingen waarin verlossing kan worden gevonden.
8. Anderzijds beschouwt het ego de functie van de tijd er als een van uitbreiding van hemzelf in plaats van de eeuwigheid, want evenals de Heilige Geest interpreteert het ego het doel van de tijd als dat van hem. De continuïteit van verleden en toekomst onder leiding van het ego is het enige wat het als bedoeling van de tijd ziet, en het sluit zich over het heden zodat er geen gat kan vallen in zijn eigen continuïteit. Zo houdt zijn continuïteit je vast in de tijd, terwijl de Heilige Geest jou daaruit bevrijdt. Juist Zijn interpretatie van het middel ter verlossing moet jij leren aanvaarden, wil je Zijn doel van verlossing voor jou met Hem delen.
9. Ook jij zult de functie van tijd interpreteren zoals je de jouwe interpreteert. Als je jouw functie in de wereld van de tijd aanvaardt als een van genezing, zul je alleen de nadruk leggen op dat aspect van de tijd waarin genezing kan plaatsvinden. Genezing kan niet in het verleden worden volbracht. Ze dient in het heden volbracht te worden om de toekomst vrij te maken. Deze interpretatie verbindt de toekomst met het heden, en breidt het heden in plaats van het verleden uit. Maar als jij je functie interpreteert als een van vernietiging, verlies je het heden uit het oog en houd je aan het verleden vast om je te verzekeren van een vernietigende toekomst. En de tijd zal zijn zoals jij die interpreteert, want van zichzelf uit is hij niets.