Tekst 244 Vergeving En Het Einde Van De Tijd
Een Cursus in Wonderen Dagelijkse Les
07-12-2022
Ondersteun deze klassen met een gift: https://eencursusinwonderen.org/doneer
VI. Vergeving en het einde van de tijd
1. Hoezeer ben jij bereid jouw broeder te vergeven? Hoezeer verlang jij vrede in plaats van eindeloze strijd, ellende en pijn? Dit is dezelfde vraag, in andere vorm. Vergeving is jouw vrede, want hierin ligt het eind van de afscheiding, en van de droom van gevaar en vernietiging, zonde en dood; van waanzin en moord, verdriet en verlies. Dit is het ‘offer’ dat de verlossing vraagt, waarvoor in de plaats ze graag vrede schenkt.
2. Zweer niet dat je zult sterven, jij heilige Zoon van God! Je sluit een akkoord dat je niet kunt nakomen. De Zoon van het Leven kan niet worden gedood. Hij is onsterfelijk, zoals zijn Vader. Wat hij is kan niet worden veranderd. Hij is het enige in heel het universum dat één moet zijn. Wat eeuwig lijkt zal allemaal een einde kennen. De sterren zullen verdwijnen, en er zal geen dag of nacht meer zijn. Alle dingen die komen en gaan, de getijden, de seizoenen en de levens van mensen, alle dingen die met de tijd veranderen, opbloeien en wegsterven, zullen niet terugkeren. Daar waar de tijd een eind heeft gesteld is niet waar het eeuwige is. Gods Zoon kan nooit veranderen door wat mensen van hem hebben gemaakt. Hij zal zijn zoals hij was en is, want de tijd heeft zijn lot niet bezegeld, noch het uur van zijn geboorte en dood bepaald. Vergeving zal hem niet veranderen. Maar de tijd wacht op vergeving, zodat de dingen van de tijd kunnen verdwijnen omdat ze nutteloos zijn.
3. Niets overleeft zijn bedoeling. Als het gemaakt is om te sterven, dan zal het sterven, tenzij het dit doel niet als het zijne aanneemt. Verandering is het enige wat hier tot een zegen kan worden gemaakt, waar het doel niet vastligt, hoe onveranderlijk dit ook lijkt. Denk niet dat jij een doel kunt stellen dat van Gods bedoeling voor jou verschilt, of het tot iets onveranderlijks en eeuwigs kunt maken. Je kunt jezelf een bedoeling geven die jij niet hebt. Maar je kunt het vermogen om je denken te veranderen niet wegnemen, en daar een andere bedoeling zien.
4. Verandering is het grootste geschenk dat God gegeven heeft aan alles wat jij eeuwig zou willen maken, om ervoor te zorgen dat alleen de Hemel niet voorbijgaat. Jij werd niet geboren om te sterven. Jij kunt niet veranderen, want jouw functie is vastgelegd door God. Alle andere doelen, op één na, zijn in de tijd geplaatst en veranderen, opdat de tijd in stand zou blijven. Vergeving streeft niet naar het behouden van de tijd, maar naar het einde ervan, wanneer hij geen nut heeft. Is zijn doel ten einde, dan is hij voorbij. En waar hij eens de scepter leek te zwaaien, is nu de functie die God voor Zijn Zoon heeft ingesteld, tot het volle bewustzijn teruggekeerd. De tijd kan aan haar vervulling of onveranderlijkheid geen einde stellen. Er is geen dood, want de levenden delen de functie die hun Schepper hun gegeven heeft. Sterven kan niet de functie van het leven zijn. Uitbreiding van het leven moet dat zijn, opdat het voor eeuwig en altijd één is zonder einde.
5. Deze wereld zal je voeten binden, je handen boeien en je lichaam doden, maar alleen als jij denkt dat ze gemaakt werd om de Zoon van God te kruisigen. Want ook al was het een droom van de dood, dan nog hoef jij niet toe te laten dat het dit ook voor jou behelst. Laat toe dat dit verandert, en er is niets ter wereld of het moet eveneens veranderen. Want hier is niets of het wordt gedefinieerd als datgene waartoe het in jouw ogen dient.
6. Hoe lieflijk is de wereld waarvan het doel is de vergeving van Gods Zoon! Hoe vrij van angst, hoe vervuld van zegen en geluk! En wat een vreugde om korte tijd te vertoeven in zo’n gelukkig oord! En in zo’n wereld kan men ook niet vergeten dat het inderdaad een korte tijd duurt tot tijdloosheid in stilte de plaats van de tijd inneemt.
VI. Vergeving en het einde van de tijd
1. Hoezeer ben jij bereid jouw broeder te vergeven? Hoezeer verlang jij vrede in plaats van eindeloze strijd, ellende en pijn? Dit is dezelfde vraag, in andere vorm. Vergeving is jouw vrede, want hierin ligt het eind van de afscheiding, en van de droom van gevaar en vernietiging, zonde en dood; van waanzin en moord, verdriet en verlies. Dit is het ‘offer’ dat de verlossing vraagt, waarvoor in de plaats ze graag vrede schenkt.
2. Zweer niet dat je zult sterven, jij heilige Zoon van God! Je sluit een akkoord dat je niet kunt nakomen. De Zoon van het Leven kan niet worden gedood. Hij is onsterfelijk, zoals zijn Vader. Wat hij is kan niet worden veranderd. Hij is het enige in heel het universum dat één moet zijn. Wat eeuwig lijkt zal allemaal een einde kennen. De sterren zullen verdwijnen, en er zal geen dag of nacht meer zijn. Alle dingen die komen en gaan, de getijden, de seizoenen en de levens van mensen, alle dingen die met de tijd veranderen, opbloeien en wegsterven, zullen niet terugkeren. Daar waar de tijd een eind heeft gesteld is niet waar het eeuwige is. Gods Zoon kan nooit veranderen door wat mensen van hem hebben gemaakt. Hij zal zijn zoals hij was en is, want de tijd heeft zijn lot niet bezegeld, noch het uur van zijn geboorte en dood bepaald. Vergeving zal hem niet veranderen. Maar de tijd wacht op vergeving, zodat de dingen van de tijd kunnen verdwijnen omdat ze nutteloos zijn.
3. Niets overleeft zijn bedoeling. Als het gemaakt is om te sterven, dan zal het sterven, tenzij het dit doel niet als het zijne aanneemt. Verandering is het enige wat hier tot een zegen kan worden gemaakt, waar het doel niet vastligt, hoe onveranderlijk dit ook lijkt. Denk niet dat jij een doel kunt stellen dat van Gods bedoeling voor jou verschilt, of het tot iets onveranderlijks en eeuwigs kunt maken. Je kunt jezelf een bedoeling geven die jij niet hebt. Maar je kunt het vermogen om je denken te veranderen niet wegnemen, en daar een andere bedoeling zien.
4. Verandering is het grootste geschenk dat God gegeven heeft aan alles wat jij eeuwig zou willen maken, om ervoor te zorgen dat alleen de Hemel niet voorbijgaat. Jij werd niet geboren om te sterven. Jij kunt niet veranderen, want jouw functie is vastgelegd door God. Alle andere doelen, op één na, zijn in de tijd geplaatst en veranderen, opdat de tijd in stand zou blijven. Vergeving streeft niet naar het behouden van de tijd, maar naar het einde ervan, wanneer hij geen nut heeft. Is zijn doel ten einde, dan is hij voorbij. En waar hij eens de scepter leek te zwaaien, is nu de functie die God voor Zijn Zoon heeft ingesteld, tot het volle bewustzijn teruggekeerd. De tijd kan aan haar vervulling of onveranderlijkheid geen einde stellen. Er is geen dood, want de levenden delen de functie die hun Schepper hun gegeven heeft. Sterven kan niet de functie van het leven zijn. Uitbreiding van het leven moet dat zijn, opdat het voor eeuwig en altijd één is zonder einde.
5. Deze wereld zal je voeten binden, je handen boeien en je lichaam doden, maar alleen als jij denkt dat ze gemaakt werd om de Zoon van God te kruisigen. Want ook al was het een droom van de dood, dan nog hoef jij niet toe te laten dat het dit ook voor jou behelst. Laat toe dat dit verandert, en er is niets ter wereld of het moet eveneens veranderen. Want hier is niets of het wordt gedefinieerd als datgene waartoe het in jouw ogen dient.
6. Hoe lieflijk is de wereld waarvan het doel is de vergeving van Gods Zoon! Hoe vrij van angst, hoe vervuld van zegen en geluk! En wat een vreugde om korte tijd te vertoeven in zo’n gelukkig oord! En in zo’n wereld kan men ook niet vergeten dat het inderdaad een korte tijd duurt tot tijdloosheid in stilte de plaats van de tijd inneemt.