Een Cursus in Wonderen Dagelijkse Les

Tekst 233 Het Omkeren Van Gevolg En Oorzaak

Een Cursus in Wonderen Dagelijkse Les
23-11-2022

Ondersteun deze klassen met een gift: https://eencursusinwonderen.org/doneer

II. Het omkeren van gevolg en oorzaak

1. Zonder oorzaak kunnen er geen gevolgen zijn, en zonder gevolgen is er ook geen oorzaak. De oorzaak wordt oorzaak door haar gevolgen; de Vader is Vader door Zijn Zoon. Gevolgen scheppen hun oorzaak niet, maar vestigen wel haar oorzakelijkheid. Zo geeft de Zoon zijn Schepper Vaderschap, en ontvangt hij de gave die hij Hem geschonken heeft. En juist doordat hij Gods Zoon is moet hij eveneens vader zijn, die schept zoals God hem heeft geschapen. De cirkel van de schepping kent geen einde. Zijn beginen eindpunt vallen samen. Maar in zichzelf bevat hij het universum van heel de schepping, zonder begin en zonder einde.
2. Vaderschap is schepping. Liefde moet worden uitgebreid. Zuiverheid is niet ingeperkt. Het is het wezen van onschuldigen om voor eeuwig onbeperkt te zijn, zonder grens of limiet. Zodoende is zuiverheid niet iets van het lichaam. En ze kan ook niet worden gevonden waar beperking is. Het lichaam kan door haar gevolgen worden genezen, die even onbegrensd zijn als zijzelf. Maar toch moet alle genezing totstandkomen doordat wordt ingezien dat de denkgeest zich niet in het lichaam bevindt, en zijn onschuld daar geheel los van staat, en is waar alle genezing is. Waar wordt genezing dan gevonden? Alleen waar aan haar oorzaak haar gevolgen worden gegeven. Want ziekte is een zinloze poging het oorzaakloze van gevolgen te voorzien, en er zo een oorzaak van te maken.
3. In ziekte probeert Gods Zoon steeds zichzelf tot zijn eigen oorzaak te maken, en zich niet toe te staan zijn Vaders Zoon te zijn. Vanwege dit onmogelijke verlangen gelooft hij niet dat hij het Gevolg is van Liefde, noch dat hij oorzaak moet zijn op grond van wat hij is. De oorzaak van genezing is de enige Oorzaak van alles. Ze heeft maar één Gevolg. En door dat te erkennen worden aan het oorzaakloze geen gevolgen toegekend, en worden die ook niet gezien. Een denkgeest in een lichaam en een wereld van andere lichamen, elk met een afzonderlijke denkgeest, zijn jouw scheppingen’, jij, de ‘andere’ denkgeest, die schept met gevolgen die anders zijn dan jijzelf. En als hun ‘vader’ moet jij wel zijn als zij.
4. Er is helemaal niets gebeurd behalve dat jij jezelf in slaap hebt gebracht, en een droom hebt gedroomd waarin jij voor jezelf een vreemde was, en slechts een deel van iemand anders’ droom. Het wonder doet je niet ontwaken, maar laat jou alleen zien wie de dromer is. Het leert jou dat zolang je nog slaapt er een keuze aan dromen is, afhankelijk van de bedoeling van je dromen. Wens je dromen van genezing, of dromen van de dood? Een droom lijkt in die zin op een herinnering dat hij uitbeeldt wat jij getoond wilt zien.
5. Een lege schatkamer waarvan de deur openstaat, bevat alle flarden van je herinneringen en je dromen. Als jij echter de dromer bent, zie je op zijn minst het volgende: dat jij de droom veroorzaakt hebt, en evengoed een andere droom kunt toelaten. Maar voor deze verandering van droominhoud moet worden ingezien dat jij de droom gedroomd hebt die je niet prettig vindt. Het is slechts een gevolg dat jij veroorzaakt hebt, terwijl je niet de oorzaak wilt zijn van dit gevolg. In dromen van moord en aanval ben jij het slachtoffer in een stervend lichaam dat wordt doodgeslagen. Maar in dromen van vergeving wordt niemand gevraagd het lijdend slachtoffer te zijn. Dit zijn de gelukkige dromen die het wonder in de plaats stelt voor die van jou. Het vraagt niet dat jij een andere maakt, maar alleen dat je inziet dat jij degene gemaakt hebt die je voor deze inruilen wilt.
6. Deze wereld is zonder oorzaak, net als elke droom die ieder in deze wereld heeft gedroomd. Plannen zijn niet mogelijk, en er bestaat geen ontwerp dat ontdekt en begrepen zou kunnen worden. Wat kan er anders worden verwacht van iets wat geen oorzaak heeft? Maar als het geen oorzaak heeft, heeft het ook geen bedoeling. Jij kunt weliswaar een droom veroorzaken, maar je zult die nooit werkelijke gevolgen geven. Want dat zou zijn oorzaak veranderen, en dit kun jij juist niet. De dromer van een droom is niet wakker, maar weet niet dat hij slaapt. Hij ziet illusies van zichzelf als ziek of gezond, gedeprimeerd of blij, maar zonder een stabiele oorzaak die gegarandeerde gevolgen heeft.
7. Het wonder stelt vast dat je een droom droomt waarvan de inhoud niet waar is. Dit is een cruciale stap in het omgaan met illusies. Niemand is er bang voor wanneer hij ziet dat hij ze zelf verzonnen heeft. De angst werd op zijn plaats gehouden doordat hij niet inzag dat hij de auteur was van de droom, en niet een personage in de droom. Hij bezorgt zichzelf de consequenties waarvan hij droomt dat hij ze zijn broeder heeft bezorgd. En dit is al wat de droom heeft samengesteld en hem aangeboden, om hem te tonen dat zijn wensen zijn uitgevoerd. Zo vreest hij zijn eigen aanval, maar ziet die als door andermans hand. Als slachtoffer is hij degene die lijdt onder de gevolgen ervan, maar niet hun oorzaak. Hij was niet de auteur van zijn eigen aanval, en is onschuldig aan wat hij veroorzaakt heeft. Het wonder doet niets anders dan hem tonen dat hij niets heeft gedaan. Wat hij vreest is een oorzaak zonder de gevolgen die haar tot oorzaak zouden maken. En dus is die er nooit geweest.
8. De afscheiding begon met de droom dat de Vader van Zijn Gevolgen was beroofd en niet bij machte die te behouden, aangezien Hij niet langer hun Schepper was. In de droom heeft de dromer zichzelf gemaakt. Maar wat hij maakte heeft zich tegen hem gekeerd en de rol van zijn schepper overgenomen, zoals de dromer dat deed. En zoals hij zijn Schepper haatte, zo hebben de figuren in de droom hem gehaat. Zijn lichaam is hun slaaf, die zij misbruiken, omdat ze de motieven die hij het gegeven heeft als de hunne hebben aangenomen. En ze haten het omwille van de wraak die het hun biedt. Het is hun wraak op het lichaam die lijkt te bewijzen dat de dromer niet de maker van de droom kan zijn. Gevolg en oorzaak worden eerst uiteengehaald en dan omgekeerd, zodat het gevolg oorzaak wordt, en de oorzaak een gevolg.
9. Dit is de laatste stap van de afscheiding, waarmee de verlossing, die de andere kant uitwerkt, begint. Deze laatste stap is een gevolg van wat is voorafgegaan, en zich als oorzaak voordeed. Het wonder is de eerste stap om aan de oorzaak de functie van oorzakelijkheid terug te geven, niet van gevolg. Want deze verwarring heeft de droom voortgebracht, en zolang die duurt zal het ontwaken worden gevreesd. Ook zal de roep om te ontwaken niet worden gehoord, omdat het de roep om angst lijkt te zijn.
10. Net als iedere les die de Heilige Geest jou vraagt te leren, is het wonder duidelijk. Het demonstreert wat Hij je graag ziet leren, en toont jou dat de gevolgen ervan precies zijn wat jij verlangt. In Zijn dromen van vergeving worden de gevolgen van de jouwe ongedaan gemaakt, en worden gehate vijanden gezien als vrienden met goedaardige bedoelingen. Hun vijandigheid wordt nu als oorzaakloos gezien, omdat zij die niet hebben gemaakt. En jij kunt de rol van maker van hun haat aanvaarden, omdat je ziet dat die geen gevolgen heeft. In zoverre ben je nu toch van de droom bevrijd: de wereld is neutraal, en de lichamen die nog steeds als afzonderlijke dingen lijken rond te bewegen hoeven niet te worden gevreesd. En dus zijn ze niet ziek.
11. Het wonder brengt de oorzaak van angst terug bij jou die de angst heeft gemaakt. Maar het laat bovendien zien dat angst door geen gevolgen te hebben, ook geen oorzaak is, want het is juist de functie van oorzakelijkheid om gevolgen te hebben. En waar geen gevolgen meer zijn, is er ook geen oorzaak. Zo wordt het lichaam door wonderen genezen, want die laten zien dat de denkgeest ziekte heeft gemaakt en het lichaam heeft gebruikt om slachtoffer, of gevolg, te zijn van wat hij heeft gemaakt. Maar de halve les zal niet de hele onderwijzen. Het wonder is nutteloos als je alleen maar leert dat het lichaam kan worden genezen, want dat is niet de les ter onderwijzing waarvan het gezonden werd. De les is: de denkgeest was ziek die dacht dat het lichaam ziek kon zijn; het naar buiten projecteren van zijn schuld veroorzaakte niets en had geen gevolgen.
12. Deze wereld is van wonderen vervuld. Ze staan in stralende stilte naast elke droom van pijn en lijden, van zonde en schuld. Ze zijn het alternatief voor de droom, de keuze om liever de dromer te zijn dan de actieve rol in het verzinnen van de droom te ontkennen. Ze zijn de vreugdevolle effecten wanneer het gevolg ziekte naar haar oorzaak wordt teruggebracht. Het lichaam wordt bevrijd omdat de denkgeest erkent: ‘Dit wordt mij niet aangedaan, maar ik doe dit.’ En zo is de denkgeest vrij om in plaats daarvan een andere keus te maken. En met dit als vertrekpunt zal verlossing doorgaan de richting van elke stap in de afdaling naar de afscheiding te veranderen, totdat je op elke schrede bent teruggekeerd, de ladder is verdwenen, en al het dromen van de wereld ongedaan gemaakt.