Ondersteun deze klassen met een gift: https://eencursusinwonderen.org/doneer

V. De kleine hindernis

1. Een kleine hindernis kan wel degelijk groot lijken voor hen die niet begrijpen dat wonderen allemaal hetzelfde zijn. Maar dat te onderwijzen is juist waarvoor deze cursus dient. Dat is zijn enige bedoeling, want dat is al wat er te leren valt. En je kunt het op vele verschillende manieren leren. Al wat je leert is een hulp of een hinder op weg naar de Hemelpoort. Iets daartussenin is onmogelijk. Er zijn maar twee leraren, die elk een andere kant op wijzen. En jij zult de weg volgen die jouw uitverkoren leraar je voorgaat. Er zijn maar twee richtingen die je kunt inslaan, zolang de tijd blijft duren en keuze betekenis heeft. Want nooit zal er een andere weg worden gebaand dan de weg naar de Hemel. Jij kiest slechts of je richting Hemel gaat, of weg naar niemandsland. Iets anders valt er niet te kiezen.
2. Niets gaat ooit verloren behalve de tijd, en die heeft uiteindelijk geen betekenis. Want hij vormt op de weg naar de eeuwigheid maar een kleine hindernis, en is voor de ware Leraar van de wereld van geen enkele betekenis. Maar aangezien je er toch in gelooft, waarom zou je hem dan verspillen door nergens heen te gaan, wanneer hij kan worden gebruikt om tot het hoogst mogelijke doel te komen dat door leren kan worden bereikt? Denk niet dat de weg naar de Hemelpoort ook maar enigszins moeilijk is. Niets wat jij onderneemt met doelgerichtheid, met grote vastberadenheid en blij vertrouwen, terwijl jij je broeders hand vasthoudt en op de maat van het lied van de Hemel loopt, is moeilijk te volbrengen. Maar het is zonder meer moeilijk wanneer je afdwaalt, alleen en ellendig, langs een pad dat naar niets leidt en geen bestemming heeft.
3. God heeft Zijn Leraar gegeven om degene die jij gemaakt hebt te vervangen, niet om ermee in conflict te zijn. En wat Hij wil vervangen, is vervangen. De tijd heeft in jouw denkgeest slechts een ondeelbaar ogenblik geduurd, zonder enig effect op de eeuwigheid. En zo is alle tijd voorbij, en is alles precies zoals het was voordat de weg naar het niets werd gemaakt. Het nietig tikje tijd waarin de eerste vergissing werd begaan, en alle andere in die ene, behelsde eveneens de Correctie van die ene, en van alle andere die in die eerste kwamen. En in dat nietig ogenblik was de tijd voorbij, want dit was al wat hij ooit was. Waarop God een antwoord heeft gegeven, is beantwoord en voorbij.
4. Jij, die nog steeds gelooft dat je in de tijd leeft en niet weet dat die voorbij is, wordt nog steeds door de Heilige Geest door een oneindig klein en zinloos labyrint geleid dat jij nog steeds ziet in de tijd, hoewel die reeds lang verdwenen is. Jij denkt dat je leeft in wat voorbij is. Elk ding waarnaar je kijkt heb je maar een ogenblik gezien, lang geleden, voordat de onwerkelijkheid ervan voor de waarheid week. Niet één illusie blijft nog in jouw denkgeest onbeantwoord. Onzekerheid werd zo lang geleden naar zekerheid gebracht, dat het zonder meer moeilijk is ze aan het hart te drukken, alsof ze nog steeds voor jou stond.
5. Het nietig ogenblik dat jij zou willen behouden en eeuwig maken, ging in de Hemel zo snel voorbij dat niets had opgemerkt dat het gekomen was. Iets wat te vlug verdween om invloed te hebben op de simpele kennis van Gods Zoon, kan beslist niet meer aanwezig zijn om door jou tot leraar te worden verkozen. Alleen in het verleden – een oeroud verleden, te kortstondig om een wereld te maken als antwoord op de schepping – leek deze wereld te verrijzen. Zo heel, heel lang geleden, en voor zo’n nietig korte tijdsspanne, dat niet één noot in het lied van de Hemel werd gemist. Maar in elke niet-vergevingsgezinde daad of gedachte, in ieder oordeel en in alle geloof in zonde wordt dat ene ogenblik steeds weer opgeroepen, alsof het in de tijd opnieuw kon worden voortgebracht. Je houdt een oeroude herinnering voor ogen. En wie alleen in herinneringen leeft, is zich niet bewust van waar hij is.
6. Vergeving is de grote bevrijding uit de tijd. Het is de sleutel om te leren dat het verleden voorbij is. De waanzin is verstomd. Er is geen andere leraar en geen andere weg. Want wat ongedaan is gemaakt, bestaat niet meer. En wie kan op een afgelegen kust gaan staan, en zichzelf dromen naar de overkant van een oceaan, naar een plaats en een tijd die sinds lang zijn voorbijgegaan? In hoeverre kan deze droom een echte hindernis vormen voor waar hij werkelijk is? Want dat is een feit dat niet verandert, welke dromen hij ook heeft. Toch kan hij zich nog altijd verbeelden dat hij ergens anders is, en in een andere tijd. In het uiterste geval kan hij zichzelf wijsmaken dat dit waar is, en van pure verbeelding naar geloof en waanzin overgaan, in de volle overtuiging dat waar hij zou willen zijn, hij ook daadwerkelijk is.
7. Vormt dat een hinder voor de plaats waar hij staat? Is elke echo uit het verleden die hij mogelijk hoort, een feit binnen wat er te horen valt waar hij zich nu bevindt? En in hoeverre kunnen zijn eigen illusies over tijd en plaats een verandering teweegbrengen in waar hij werkelijk is?
8. Wat niet vergeven is, vormt een stem die roept vanuit een verleden dat voor eeuwig en altijd voorbij is. En alles wat daarnaar verwijst als werkelijk, is slechts een wens dat aan wat voorbij is opnieuw werkelijkheid kan worden verleend en als hier en nu worden gezien, in plaats van wat werkelijk nu en hier is. Is het een hindernis voor de waarheid dat het verleden voorbij is en jou niet kan worden terugbezorgd? En wil jij dat dit angstwekkend ogenblik, toen de Hemel leek te verdwijnen en God werd gevreesd en tot symbool van jouw haat gemaakt, behouden blijft?
9. Vergeet de tijd van verschrikking die zo lang geleden gecorrigeerd werd en ongedaan gemaakt. Kan zonde de Wil van God weerstaan? Kan het jouw taak zijn het verleden te zien en het in het heden te plaatsen? Je kunt niet teruggaan. En alles wat de weg wijst in de richting van het verleden, stuurt jou op een missie waarvan de volbrenging alleen maar onwerkelijk kan zijn. Dat is de rechtvaardigheid waarvan de komst door jouw Albeminnende Vader is gegarandeerd. En Hij heeft jou beschermd tegen je eigen oneerlijkheid jegens jezelf. Je kunt jouw weg niet kwijtraken want er is geen andere dan de Zijne, en je kunt nergens anders heengaan dan naar Hem.
10. Zou God toelaten dat Zijn Zoon de weg zou kwijtraken op een pad dat sinds mensenheugenis is vergaan? Deze cursus zal jou alleen leren wat nú is. Een vreselijk ogenblik in een ver verleden, thans volkomen gecorrigeerd, is van geen waarde en van geen belang. Laat het dode en voorbije in vrede worden vergeten. De opstanding is ervoor in de plaats gekomen. En nu ben jij een deel van de opstanding, niet van de dood. Voorbije illusies hebben niet de macht jou vast te houden in een oord des doods, in een kerker waar Gods Zoon een ogenblik is binnengegaan, om ogenblikkelijk tot de volmaakte Liefde van zijn Vader te worden teruggebracht. En hoe kan hij in ketenen worden vastgehouden die allang weggenomen en voorgoed uit zijn denkgeest verdwenen zijn?
11. De Zoon die God geschapen heeft is zo vrij als God hem heeft geschapen. Hij werd herboren op het moment dat hij besloot te sterven in plaats van te leven. En wil je hem nu niet vergeven, omdat hij in het verleden dat God Zich niet heugt, en dat er ook niet is, een vergissing heeft begaan? Nu schuif je heen en weer tussen heden en verleden. Soms lijkt het verleden werkelijk, alsof dat het heden was. Stemmen uit het verleden worden gehoord en vervolgens in twijfel getrokken. Je lijkt op iemand die nog hallucineert, maar niet overtuigd is van wat hij ziet. Dit is het grensgebied tussen de werelden, de brug tussen verleden en heden. Hier blijft de schaduw van het verleden bestaan, maar wordt desondanks een licht dat nu aanwezig is vaag waargenomen. Als het eenmaal is gezien, kan het nooit meer worden vergeten. Het trekt jou onherroepelijk van het verleden naar het heden, waar jij werkelijk bent.
12. De schaduwstemmen veranderen de wetten van tijd noch eeuwigheid. Ze komen van wat voorbij is en verdwenen, en hinderen het ware bestaan niet van het hier en nu. De werkelijke wereld is het tweede deel van de hallucinatie dat tijd en dood werkelijkheid zijn, en een bestaan leiden dat kan worden waargenomen. Deze verschrikkelijke illusie werd ontkend in niet meer dan de tijd die God nodig had om Zijn Antwoord op alle illusie te geven voor elke tijd en iedere omstandigheid. En sedertdien viel die niet meer als daar aanwezig te ervaren.
13. Elke dag, en iedere minuut van elke dag, en elk ogenblik dat iedere minuut bevat, herbeleef je slechts het ene ogenblik waarop de tijd van verschrikking de plaats van de liefde innam. En zo sterf je elke dag om opnieuw te leven, tot je de kloof tussen verleden en heden oversteekt, die helemaal geen kloof is. Zo is elk leven: een ogenschijnlijk interval van geboorte naar dood en opnieuw naar leven, een herhaling van een ogenblik dat lang geleden al voorbij was en niet kan worden herbeleefd. En alle tijd is niets anders dan de waanzinnige overtuiging dat wat voorbij is nog steeds hier is en nu.
14. Vergeef het verleden en laat het gaan, want het is voorbij. Jij bevindt je niet langer in het gebied dat tussen die werelden ligt. Je bent verdergegaan, en hebt de wereld bereikt die bij de Hemelpoort ligt. Er is geen hindernis voor de Wil van God, noch enige noodzaak voor jou om opnieuw een reis aan te vangen die lang geleden al beëindigd werd. Kijk met zachtmoedigheid naar jouw broeder, en aanschouw de wereld waarin de waarneming van je haat getransformeerd werd tot een wereld van liefde.