Ondersteun deze klassen met een gift: https://eencursusinwonderen.org/doneer

IV. Het stille antwoord

1. In stilte krijgen alle dingen een antwoord, en wordt ieder probleem stil opgelost. In een conflict kan er geen antwoord en geen oplossing zijn, want het doel ervan is elke oplossing onmogelijk te maken en te garanderen dat geen enkel antwoord duidelijk is. Een probleem dat is vervat in een conflict kent geen antwoord, want het wordt op uiteenlopende manieren bezien. En wat vanuit het ene gezichtspunt een antwoord zou zijn, is in een ander licht bezien geen antwoord. Jij bent in conflict. Dus moet het wel duidelijk zijn dat jij helemaal niets beantwoorden kunt, want een conflict heeft geen beperkte gevolgen. Als God echter een antwoord heeft gegeven, moet er een manier zijn waarop jouw problemen zijn opgelost, want wat Hij wil is reeds geschied.
2. Dus moet het zo zijn dat tijd er niet bij betrokken is en dat ieder probleem nu kan worden beantwoord. Maar ook moet het zo zijn dat in jouw staat van denken een oplossing onmogelijk is. Daarom moet God jou een middel hebben verschaft om een andere staat van denken te bereiken waarin het antwoord al aanwezig is. Dat is het heilig ogenblik. Hier zouden al je problemen naartoe gebracht en achtergelaten dienen te worden. Hier horen ze thuis, want hier ligt hun antwoord. En waar zijn antwoord ligt, moet een probleem simpel zijn, en makkelijk op te lossen. Het moet wel zinloos zijn een poging te doen een probleem daar op te lossen waar het antwoord niet kan zijn. Maar evenzeer staat vast dat het wordt opgelost als het wordt gebracht naar waar het antwoord ligt.
3. Probeer problemen niet elders op te lossen dan in de zekerheid van het heilig ogenblik. Want daar zal het probleem worden beantwoord en opgelost. Daarbuiten bestaat er geen oplossing, want daar kan geen antwoord worden gevonden. Nergens daarbuiten is ooit een enkelvoudige, simpele vraag gesteld. De wereld kan alleen dubbele vragen stellen. En op een vraag die vele antwoorden heeft, kan geen antwoord worden gegeven. Geen enkele zal voldoen. Ze stelt niet een vraag om antwoord te krijgen, maar alleen om haar gezichtspunt opnieuw uiteen te zetten.
4. Alle vragen die in deze wereld worden gesteld zijn slechts een manier van kijken, niet een vraag die wordt gesteld. Een vraag in haat gesteld, kan niet beantwoord worden, want ze is op zichzelf een antwoord. Een dubbele vraag vraagt en antwoordt tegelijk, wat beide van hetzelfde getuigt, maar in verschillende vorm. De wereld stelt maar één vraag. Het is de volgende: ‘Welke van deze illusies hier is waar? Welke brengen vrede tot stand en schenken vreugde? En welke kunnen een uitweg bieden uit alle pijn waaruit deze wereld is gemaakt?’ Welke vorm de vraag ook aanneemt, haar doel blijft hetzelfde. Ze vraagt alleen om vast te stellen dat zonde werkelijk is, en antwoordt in de vorm van een voorkeur. Aan welke zonde geef je de voorkeur? Dat is degene die je kiezen moet. De andere zijn niet waar. Wat kan het lichaam verkrijgen dat je het liefst van al zou willen? Het is je dienaar en ook je vriend. Zeg het maar wat je wilt, en het zal je liefdevol en goed van dienst zijn.’ En dit is geen vraag, want ze vertelt jou wat je wilt, en waar je het moet halen. Ze laat geen ruimte om bij haar overtuigingen een vraagteken te zetten, behalve dat haar uiteenzetting de vorm aanneemt van een vraag.
5. Een pseudo-vraag kent geen antwoord. Ze dicteert het antwoord met dat ze het vraagt. Op die manier is al het vragen stellen in de wereld een vorm van propaganda voor haarzelf. Net als de getuigen van het lichaam niets anders zijn dan de zintuigen die zich daarin bevinden, zo zijn ook de antwoorden op de vragen van de wereld in de gestelde vragen vervat. Waar antwoorden de vragen vertegenwoordigen, voegen ze niets nieuws toe en is er niets geleerd. Een eerlijke vraag is een leerinstrument dat om iets vraagt wat je niet weet. Ze stelt geen voorwaarden aan het antwoord, maar vraagt alleen wat het antwoord moet zijn. Maar niemand die in een conflicttoestand verkeert, is vrij om deze vraag te stellen, want hij wil geen eerlijk antwoord dat een eind maakt aan het conflict.
6. Alleen binnen het heilig ogenblik laat een eerlijke vraag zich eerlijk stellen. En uit de betekenis van de vraag vloeit het betekenisvolle van het antwoord voort. Hier is het mogelijk je wensen te scheiden van het antwoord, zodat het jou kan worden gegeven en tevens kan worden ontvangen. Het antwoord wordt overal verschaft. Maar alleen hier kan het worden gehoord. Een eerlijk antwoord vraagt geen offer, omdat het antwoord geeft op oprecht gestelde vragen. De vragen van de wereld vragen slechts van wie er een offer wordt verlangd, zonder te vragen of een offer ook maar enige zin heeft. En als het antwoord dus niet vermeldt ‘van wie’, zal het onopgemerkt blijven, en niet gehoord worden, en zo blijft de vraag intact omdat ze zichzelf beantwoord heeft. Het heilig ogenblik is het tijdsinterval waarin de denkgeest stil genoeg is om een antwoord te horen dat niet in de gestelde vraag besloten ligt. Het biedt iets nieuws, iets anders dan de vraag. Hoe zou die beantwoord kunnen worden als ze slechts zichzelf herhaalt?
7. Doe dan ook geen poging problemen op te lossen in een wereld waar het antwoord uitgebannen is. Maar breng het probleem naar de enige plaats die het antwoord voor jou in liefde bewaart. Hier bevinden zich de antwoorden die jouw problemen zullen oplossen, omdat ze daar los van staan en zien: wat kan worden beantwoord, en wat is de vraag. In de wereld werpen antwoorden slechts een nieuwe vraag op, hoewel ze de eerste onbeantwoord laten. In het heilig ogenblik kun je de vraag naar het antwoord brengen en het antwoord ontvangen dat voor jou werd gemaakt.