Een Cursus in Wonderen Dagelijkse Les

Tekst 37 Hoe Het Ego Schuld Gebruikt

Een Cursus in Wonderen Dagelijkse Les
22-02-2022

toelichting tekst Een Cursus in Wonderen: https://www.youtube.com/watch?v=8TL7_pcCdAw

V. Hoe het ego schuld gebruikt

1. Misschien zullen enkele van onze begrippen duidelijker worden en meer persoonlijke betekenis krijgen als de manier waarop het ego schuld gebruikt verhelderd wordt. Het ego heeft een doel, net als de Heilige Geest. Het doel van het ego is angst, want alleen wie angstig is kan egoïstisch zijn. De logica van het ego is even onberispelijk als die van de Heilige Geest, omdat jouw denkgeest over de middelen beschikt zich naar keuze te scharen aan de zijde van de Hemel of de aarde. Maar nogmaals, vergeet niet dat beide in jou zijn.
2. In de Hemel is er geen schuld, omdat het Koninkrijk via de Verzoening wordt bereikt, die jou vrij maakt om te scheppen. Het woord ‘scheppen’ is hier op z’n plaats, omdat, wanneer de Heilige Geest eenmaal ongedaan heeft gemaakt wat jij gemaakt hebt, het gezegende overblijfsel in ere wordt hersteld en daarom verdergaat met scheppen. Wat waarlijk gezegend is kan geen schuld opwekken en moet wel vreugde wekken. Dit zorgt ervoor dat het onkwetsbaar is voor het ego, omdat de vrede ervan onaantastbaar is. Ontwrichting krijgt er geen vat op, omdat het heel is. Schuld is altijd ontwrichtend. Alles wat angst baart zaait verdeeldheid, omdat het de wet van de verdeeldheid gehoorzaamt. Als het ego het symbool is van de afscheiding, is het ook het symbool van schuld. Schuld is méér dan alleen maar niet van God. Het is het symbool van de aanval op God. Dit is een totaal zinledig concept behalve voor het ego, maar onderschat niet de kracht van het geloof dat het ego erin stelt. Dit is het geloof waaruit alle schuld in feite voortkomt.
3. Het ego is dat deel van de denkgeest dat in verdeeldheid gelooft. Hoe zou een deel van God zich kunnen losmaken zonder te geloven dat het Hem aanvalt? We hebben hiervoor al besproken dat het autoriteitsprobleem gebaseerd is op het denkbeeld dat je je Gods macht toeëigent. Het ego gelooft dat jij dit inderdaad gedaan hebt, omdat het gelooft dat het identiek is aan jou. Als jij je met het ego vereenzelvigt, moet je jezelf wel als schuldig zien. Telkens wanneer je op je ego reageert, zul je schuld ervaren en straf vrezen. Het ego is heel letterlijk een angstige gedachte. Hoe belachelijk het idee van een aanval op God voor de gezonde denkgeest ook mag zijn, vergeet nooit dat het ego niet gezond is. Het vertegenwoordigt een waansysteem en is daar de spreekbuis van. Luisteren naar de stem van het ego wil zeggen dat je het voor mogelijk houdt God aan te vallen, en gelooft dat een deel van Hem door jou werd weggerukt. Daarop volgt angst voor vergelding van buitenaf, omdat de zwaarte van de schuld zo geweldig is dat hij wel moet worden geprojecteerd.
4. Alles wat je in je denkgeest aanvaardt, wordt werkelijkheid voor jou. Juist jouw aanvaarding ervan maakt het werkelijk. Als je het ego in je denkgeest op de troon zet, wordt het jouw werkelijkheid door het feit dat jij het binnenlaat. Dit komt doordat de denkgeest bij machte is werkelijkheid te scheppen of illusies te maken. Ik heb eerder al gezegd dat jij met God moet leren denken. Met Hem denken is denken zoals Hij. Dit wekt vreugde en geen schuld, omdat het natuurlijk is. Schuld is een onmiskenbaar teken dat jouw denken onnatuurlijk is. Onnatuurlijk denken gaat steeds vergezeld van schuld, omdat het het geloof is in zonde. Het ego ziet zonde niet als een gebrek aan liefde, maar als een daadwerkelijke aanvalsactie. Dit is noodzakelijk voor het voortbestaan van het ego omdat jij, zodra je zonde als een gebrek beschouwt, automatisch zult proberen de situatie te verhelpen. En daarin zul je slagen. Het ego beschouwt dit als een doem, maar jij moet het als vrijheid leren beschouwen.
5. De schuldeloze denkgeest kan niet lijden. Omdat hij gezond is, geneest de denkgeest het lichaam omdat hij genezen is. De gezonde denkgeest kan zich geen voorstelling maken van ziekte, omdat hij zich niet voorstellen kan dat hij iets of iemand zou aanvallen. Ik heb eerder al gezegd dat ziekte een vorm is van magie. Misschien zou het beter zijn te zeggen dat het een vorm is van een magische oplossing. Het ego gelooft dat het de straf van God zal verlichten door zichzelf te straffen. Maar zelfs hieruit blijkt zijn arrogantie. Het schrijft God de intentie toe te willen straffen, en doet vervolgens alsof deze intentie zijn eigen natuurlijk recht is. Het probeert zich al Gods functies – zoals het die ziet – toe te eigenen, omdat het inziet dat alleen op totale loyaliteit kan worden vertrouwd.
6. Het ego kan zich niet verzetten tegen de wetten van God, al evenmin als jij, maar het kan ze interpreteren naar zijn eigen wens, net als jij. Om die reden dient de vraag ‘Wat verlang je?’ beantwoord te worden. Je beantwoordt die iedere minuut en iedere seconde, en elk moment dat je een beslissing neemt vormt een oordeel dat allesbehalve zonder gevolg is. De gevolgen ervan zullen automatisch volgen totdat de beslissing wordt herzien. Maar bedenk dat de alternatieven zelf onveranderlijk zijn. De Heilige Geest is, net als het ego, een beslissing. Tezamen vormen ze alle alternatieven die de denkgeest kan aanvaarden en gehoorzamen. De Heilige Geest en het ego zijn de enige keuzemogelijkheden die voor jou openstaan. God heeft de ene geschapen, en dus kun je die niet verdelgen. Jij hebt de andere gemaakt, en dus kun je dat wel. Alleen wat God schept is onomkeerbaar en onveranderbaar. Wat jij gemaakt hebt kan altijd worden veranderd, omdat jij, wanneer je niet denkt zoals God, in feite helemaal niet denkt. Waanideeën zijn geen werkelijke gedachten, alhoewel je erin geloven kunt. Maar je hebt het bij het verkeerde eind. De denkfunctie komt van God en rust in God. Als deel van Zijn Denken kun je niet los van Hem denken.
7. Irrationeel denken is ongeordend denken. God Zelf ordent jouw denken omdat jouw denken door Hem geschapen werd. Schuldgevoelens zijn altijd een teken dat je dit niet weet. Ze laten ook zien dat jij meent dat je los van God kunt denken, en dat ook wilt. Iedere ongeordende gedachte gaat bij zijn ontstaan gepaard met schuld en wordt in zijn voortbestaan door schuld instandgehouden. Schuld is onontkoombaar voor hen die geloven dat ze hun eigen gedachten ordenen en daarom dienen te gehoorzamen wat die voorschrijven. Dit maakt dat ze zich verantwoordelijk voelen voor hun vergissingen, zonder in te zien dat ze, door die verantwoordelijkheid te aanvaarden, op onverantwoorde wijze reageren. Als het de enige verantwoordelijkheid van de wonderdoener is de Verzoening voor zichzelf te aanvaarden – en ik verzeker jou dat dit zo is – dan kan de verantwoordelijkheid voor wat er verzoend wordt niet de jouwe zijn. Het dilemma kan niet worden opgelost, tenzij door ongedaan maken als oplossing te aanvaarden. Je zou verantwoordelijk zijn voor de gevolgen van al je verkeerde denken als het niet ongedaan kon worden gemaakt. Het doel van de Verzoening is om het verleden alleen in gezuiverde vorm te bewaren. Als je de remedie voor ongeordend denken aanvaardt, een remedie waarvan de doeltreffendheid boven alle twijfel verheven is, hoe kunnen de symptomen ervan dan blijven bestaan?
8. De aanhoudende beslissing afgescheiden te blijven is de enig mogelijke reden voor aanhoudende schuldgevoelens. We hebben dit eerder al gezegd, maar zonder de nadruk te leggen op de verwoestende gevolgen van die beslissing. Elke beslissing van de denkgeest zal altijd zowel op het gedrag als op de ervaring invloed hebben. Wat je wenst verwacht je. Dit is geen waan. Je denkgeest maakt je toekomst, en hij kan die op elk moment tot de volheid der schepping terugbrengen zodra hij de Verzoening aanvaardt. Hij zal eveneens tot de volheid der schepping terugkeren op het ogenblik dat hij dat gedaan heeft. Wanneer hij eenmaal zijn ongeordend denken heeft opgegeven, wordt de correcte ordening van het denken volkomen duidelijk.