Tekst 67 Het Lichaam Als Middel Of Doel
Een Cursus in Wonderen Dagelijkse Les
05-04-2022
VIII. Het lichaam als middel of doel
1. Je houding tegenover het lichaam is je houding tegenover aanval. Alle definities die het ego aan wat dan ook toekent zijn kinderachtig, en altijd gebaseerd op datgene waartoe het naar zijn mening dient. Dat komt doordat het niet tot werkelijke generalisaties in staat is, en wat het ziet gelijkstelt aan de functie die het eraan toeschrijft. Het stelt het niet gelijk aan wat het is. Voor het ego is het lichaam iets waarmee het kan aanvallen. En daar het jou gelijkstelt aan het lichaam leert het je dat jij iets bent waarmee het kan aanvallen. Het lichaam is dan ook niet de bron van zijn eigen gezondheid. De toestand van het lichaam schuilt louter in jouw interpretatie van zijn functie. Functies maken deel uit van de zijnstoestand aangezien ze eruit voortspruiten, maar de relatie is niet omkeerbaar. Het geheel definieert wel het deel, maar het deel definieert niet het geheel. Toch is ten dele kennen volledig kennen vanwege het fundamentele verschil tussen kennis en waarneming. In waarneming is het geheel opgebouwd uit delen die zich kunnen scheiden en zich in verschillende constellaties opnieuw kunnen samenvoegen. Kennis verandert echter nooit, zodat haar constellatie permanent is. Het idee van deel-geheel-relaties heeft alleen op het niveau van de waarneming, waar verandering mogelijk is, enige betekenis. Voor het overige is er geen verschil tussen het deel en het geheel.
2. Het lichaam bestaat in een wereld die twee stemmen lijkt te herbergen die elkaar het eigendom ervan betwisten. In deze vermeende constellatie wordt het lichaam in staat geacht zijn loyaliteit van de ene naar de andere te verschuiven, waarbij het zowel het begrip gezondheid als ziekte betekenis verleent. Het ego sticht, zoals steeds, een fundamentele verwarring tussen middel en doel. Door het lichaam als een doel te beschouwen, kan het ego er geen werkelijk gebruik van maken omdat het geen doel is. Het moet jou opgevallen zijn dat elk doel dat het ego als het zijne aanvaardt, een opmerkelijke eigenschap heeft: wanneer je het hebt bereikt schenkt het jou geen voldoening. En dat is de reden waarom het ego zich gedwongen ziet onafgebroken van doel te wisselen, zodat jij blijft hopen dat het jou toch iets bieden kan.
3. Het was bijzonder moeilijk om het geloof van het ego in het lichaam als doel te overwinnen, omdat dit synoniem is met het geloof in aanval als doel. Het ego heeft grondig in ziekte geïnvesteerd. Hoe kun je immers, als je ziek bent, de vaste overtuiging van het ego weerspreken dat je niet onkwetsbaar bent? Vanuit het standpunt van het ego is dit een aantrekkelijk argument, omdat het de onmiskenbare aanval verdoezelt die aan de ziekte ten grondslag ligt. Als jij dat inzag en bovendien afzag van alle aanval, zou je niet die valse getuigenis voor de stelling van het ego kunnen afleggen.
4. Het is moeilijk ziekte als een valse getuige te zien, omdat je niet beseft dat haar getuigenis volstrekt niet strookt met wat jij wilt. Deze getuige schijnt dan ook alleen maar onschuldig en betrouwbaar omdat je hem niet aan een ernstig kruisverhoor hebt onderworpen. Had je dat wel gedaan, dan zou jij ziekte niet als zo’n sterke getuige voor de standpunten van het ego beschouwen. Het zou eerlijker zijn te zeggen dat zij die het ego willen, geneigd zijn het te verdedigen. Hun keuze van getuigen zou dan ook van meet af aan argwaan moeten wekken. Het ego roept geen getuigen op die het met zijn zaak oneens zijn; evenmin doet de Heilige Geest dat. Ik heb gezegd dat het vellen van een oordeel de functie is van de Heilige Geest, ter vervulling waarvan Hij volmaakt is toegerust. Het ego als rechter velt een allesbehalve onpartijdig oordeel. Wanneer het ego een getuige oproept, heeft het die al tot bondgenoot gemaakt.
5. Het is nog altijd waar dat het lichaam van zichzelf geen functie heeft, omdat het geen doel is. Het ego maakt er echter een doel van, omdat op die manier de ware functie ervan wordt verdoezeld. Dat is de bedoeling van alles wat het ego doet. Zijn enige oogmerk is de functie van alles uit het oog te verliezen. Een ziek lichaam is volkomen onzinnig. Het kan ook niet zinnig zijn, omdat ziekte niet hetgeen is waartoe het lichaam dient. Ziekte heeft alleen betekenis als de twee basisuitgangspunten waarop de interpretatie van het lichaam door het ego berust, waar zijn: dat het lichaam dient om aan te vallen, en dat jij een lichaam bent. Zonder deze uitgangspunten is ziekte ondenkbaar.
6. Ziekte is een manier om te demonstreren dat jij kunt worden gekwetst. Ze getuigt van je broosheid, je kwetsbaarheid en je uiterst grote behoefte om je op leiding van buitenaf te verlaten. Het ego gebruikt dit als zijn beste argument dat jij zijn leiding behoeft. Het schrijft eindeloze recepten voor die een noodlottige afloop moeten helpen vermijden. De Heilige Geest, die zich dezelfde situatie volmaakt bewust is, doet geen enkele moeite die te analyseren. Als de gegevens zinloos zijn, heeft een analyse geen zin. De functie van de waarheid is informatie te vergaren die waar is. Alle manieren waarop je een vergissing aanpakt leiden tot niets. Hoe ingewikkelder de resultaten worden, des te moeilijker het misschien is in te zien dat ze niets te betekenen hebben, maar het is niet nodig om alle mogelijke gevolgen te onderzoeken waartoe de uitgangspunten leiden om ze naar waarheid te kunnen schatten.
7. Een leermiddel is geen leraar. Het kan jou niet zeggen hoe jij je voelt. Jij weet niet hoe jij je voelt, omdat je de verwarring van het ego hebt overgenomen, en daarom geloof je dat een leermiddel je wel zeggen kan hoe jij je voelt. Ziekte is slechts het zoveelste voorbeeld van de vasthoudendheid waarmee jij om de leiding vraagt van een leraar die het antwoord niet weet. Het ego is niet in staat te weten hoe jij je voelt. Toen ik zei dat het ego helemaal niets weet, heb ik het enige over het ego gezegd dat volkomen waar is. Maar hieruit volgt logischerwijze: als alleen kennis een zijnstoestand is en het ego geen kennis heeft, dan is het ego geen zijnstoestand.
8. Je zou met recht kunnen vragen hoe de stem van iets wat niet bestaat zo vasthoudend kan zijn. Heb je al eens gedacht aan de vervormende kracht van iets wat je verlangt, ook al is het geen werkelijkheid? Er zijn veel voorbeelden van hoe de waarneming vervormd wordt door wat jij verlangt. Niemand kan de vaardigheid van het ego om valse argumentaties op te bouwen in twijfel trekken. En evenmin kan iemand jouw bereidwilligheid om te luisteren in twijfel trekken, wanneer je eenmaal ervoor kiest niets anders dan de waarheid aan te nemen. Wanneer jij het ego terzijde legt, is het verdwenen. De Stem van de Heilige Geest is even sterk als jouw bereidwilligheid tot luisteren. Ze kan niet sterker zijn zonder jouw keuzevrijheid te schenden, die de Heilige Geest juist probeert te herstellen en nooit tracht te ondermijnen.
9. De Heilige Geest leert jou je lichaam alleen te gebruiken om jouw broeders te bereiken, zodat Hij Zijn boodschap via jou onderwijzen kan. Dit zal hen en daarom jou genezen. Alles wat gebruikt wordt in overeenstemming met zijn functie zoals de Heilige Geest die ziet, kan niet ziek zijn. Alles wat anders wordt gebruikt wel. Laat het lichaam niet de spiegel zijn van een gespleten denkgeest. Laat het geen beeld zijn van jouw eigen opvatting van kleinheid. Laat het geen weerspiegeling zijn van jouw besluit om aan te vallen. Gezondheid wordt gezien als de natuurlijke staat waarin alles verkeert, wanneer de interpretatie wordt overgelaten aan de Heilige Geest, die geen aanval op wat dan ook waarneemt. Gezondheid is het gevolg van het loslaten van alle pogingen om het lichaam liefdeloos te gebruiken. Gezondheid is het begin van de juiste visie op het leven onder leiding van die ene Leraar die weet wat het leven is, omdat Hij de Stem van het Leven Zelf is.
1. Je houding tegenover het lichaam is je houding tegenover aanval. Alle definities die het ego aan wat dan ook toekent zijn kinderachtig, en altijd gebaseerd op datgene waartoe het naar zijn mening dient. Dat komt doordat het niet tot werkelijke generalisaties in staat is, en wat het ziet gelijkstelt aan de functie die het eraan toeschrijft. Het stelt het niet gelijk aan wat het is. Voor het ego is het lichaam iets waarmee het kan aanvallen. En daar het jou gelijkstelt aan het lichaam leert het je dat jij iets bent waarmee het kan aanvallen. Het lichaam is dan ook niet de bron van zijn eigen gezondheid. De toestand van het lichaam schuilt louter in jouw interpretatie van zijn functie. Functies maken deel uit van de zijnstoestand aangezien ze eruit voortspruiten, maar de relatie is niet omkeerbaar. Het geheel definieert wel het deel, maar het deel definieert niet het geheel. Toch is ten dele kennen volledig kennen vanwege het fundamentele verschil tussen kennis en waarneming. In waarneming is het geheel opgebouwd uit delen die zich kunnen scheiden en zich in verschillende constellaties opnieuw kunnen samenvoegen. Kennis verandert echter nooit, zodat haar constellatie permanent is. Het idee van deel-geheel-relaties heeft alleen op het niveau van de waarneming, waar verandering mogelijk is, enige betekenis. Voor het overige is er geen verschil tussen het deel en het geheel.
2. Het lichaam bestaat in een wereld die twee stemmen lijkt te herbergen die elkaar het eigendom ervan betwisten. In deze vermeende constellatie wordt het lichaam in staat geacht zijn loyaliteit van de ene naar de andere te verschuiven, waarbij het zowel het begrip gezondheid als ziekte betekenis verleent. Het ego sticht, zoals steeds, een fundamentele verwarring tussen middel en doel. Door het lichaam als een doel te beschouwen, kan het ego er geen werkelijk gebruik van maken omdat het geen doel is. Het moet jou opgevallen zijn dat elk doel dat het ego als het zijne aanvaardt, een opmerkelijke eigenschap heeft: wanneer je het hebt bereikt schenkt het jou geen voldoening. En dat is de reden waarom het ego zich gedwongen ziet onafgebroken van doel te wisselen, zodat jij blijft hopen dat het jou toch iets bieden kan.
3. Het was bijzonder moeilijk om het geloof van het ego in het lichaam als doel te overwinnen, omdat dit synoniem is met het geloof in aanval als doel. Het ego heeft grondig in ziekte geïnvesteerd. Hoe kun je immers, als je ziek bent, de vaste overtuiging van het ego weerspreken dat je niet onkwetsbaar bent? Vanuit het standpunt van het ego is dit een aantrekkelijk argument, omdat het de onmiskenbare aanval verdoezelt die aan de ziekte ten grondslag ligt. Als jij dat inzag en bovendien afzag van alle aanval, zou je niet die valse getuigenis voor de stelling van het ego kunnen afleggen.
4. Het is moeilijk ziekte als een valse getuige te zien, omdat je niet beseft dat haar getuigenis volstrekt niet strookt met wat jij wilt. Deze getuige schijnt dan ook alleen maar onschuldig en betrouwbaar omdat je hem niet aan een ernstig kruisverhoor hebt onderworpen. Had je dat wel gedaan, dan zou jij ziekte niet als zo’n sterke getuige voor de standpunten van het ego beschouwen. Het zou eerlijker zijn te zeggen dat zij die het ego willen, geneigd zijn het te verdedigen. Hun keuze van getuigen zou dan ook van meet af aan argwaan moeten wekken. Het ego roept geen getuigen op die het met zijn zaak oneens zijn; evenmin doet de Heilige Geest dat. Ik heb gezegd dat het vellen van een oordeel de functie is van de Heilige Geest, ter vervulling waarvan Hij volmaakt is toegerust. Het ego als rechter velt een allesbehalve onpartijdig oordeel. Wanneer het ego een getuige oproept, heeft het die al tot bondgenoot gemaakt.
5. Het is nog altijd waar dat het lichaam van zichzelf geen functie heeft, omdat het geen doel is. Het ego maakt er echter een doel van, omdat op die manier de ware functie ervan wordt verdoezeld. Dat is de bedoeling van alles wat het ego doet. Zijn enige oogmerk is de functie van alles uit het oog te verliezen. Een ziek lichaam is volkomen onzinnig. Het kan ook niet zinnig zijn, omdat ziekte niet hetgeen is waartoe het lichaam dient. Ziekte heeft alleen betekenis als de twee basisuitgangspunten waarop de interpretatie van het lichaam door het ego berust, waar zijn: dat het lichaam dient om aan te vallen, en dat jij een lichaam bent. Zonder deze uitgangspunten is ziekte ondenkbaar.
6. Ziekte is een manier om te demonstreren dat jij kunt worden gekwetst. Ze getuigt van je broosheid, je kwetsbaarheid en je uiterst grote behoefte om je op leiding van buitenaf te verlaten. Het ego gebruikt dit als zijn beste argument dat jij zijn leiding behoeft. Het schrijft eindeloze recepten voor die een noodlottige afloop moeten helpen vermijden. De Heilige Geest, die zich dezelfde situatie volmaakt bewust is, doet geen enkele moeite die te analyseren. Als de gegevens zinloos zijn, heeft een analyse geen zin. De functie van de waarheid is informatie te vergaren die waar is. Alle manieren waarop je een vergissing aanpakt leiden tot niets. Hoe ingewikkelder de resultaten worden, des te moeilijker het misschien is in te zien dat ze niets te betekenen hebben, maar het is niet nodig om alle mogelijke gevolgen te onderzoeken waartoe de uitgangspunten leiden om ze naar waarheid te kunnen schatten.
7. Een leermiddel is geen leraar. Het kan jou niet zeggen hoe jij je voelt. Jij weet niet hoe jij je voelt, omdat je de verwarring van het ego hebt overgenomen, en daarom geloof je dat een leermiddel je wel zeggen kan hoe jij je voelt. Ziekte is slechts het zoveelste voorbeeld van de vasthoudendheid waarmee jij om de leiding vraagt van een leraar die het antwoord niet weet. Het ego is niet in staat te weten hoe jij je voelt. Toen ik zei dat het ego helemaal niets weet, heb ik het enige over het ego gezegd dat volkomen waar is. Maar hieruit volgt logischerwijze: als alleen kennis een zijnstoestand is en het ego geen kennis heeft, dan is het ego geen zijnstoestand.
8. Je zou met recht kunnen vragen hoe de stem van iets wat niet bestaat zo vasthoudend kan zijn. Heb je al eens gedacht aan de vervormende kracht van iets wat je verlangt, ook al is het geen werkelijkheid? Er zijn veel voorbeelden van hoe de waarneming vervormd wordt door wat jij verlangt. Niemand kan de vaardigheid van het ego om valse argumentaties op te bouwen in twijfel trekken. En evenmin kan iemand jouw bereidwilligheid om te luisteren in twijfel trekken, wanneer je eenmaal ervoor kiest niets anders dan de waarheid aan te nemen. Wanneer jij het ego terzijde legt, is het verdwenen. De Stem van de Heilige Geest is even sterk als jouw bereidwilligheid tot luisteren. Ze kan niet sterker zijn zonder jouw keuzevrijheid te schenden, die de Heilige Geest juist probeert te herstellen en nooit tracht te ondermijnen.
9. De Heilige Geest leert jou je lichaam alleen te gebruiken om jouw broeders te bereiken, zodat Hij Zijn boodschap via jou onderwijzen kan. Dit zal hen en daarom jou genezen. Alles wat gebruikt wordt in overeenstemming met zijn functie zoals de Heilige Geest die ziet, kan niet ziek zijn. Alles wat anders wordt gebruikt wel. Laat het lichaam niet de spiegel zijn van een gespleten denkgeest. Laat het geen beeld zijn van jouw eigen opvatting van kleinheid. Laat het geen weerspiegeling zijn van jouw besluit om aan te vallen. Gezondheid wordt gezien als de natuurlijke staat waarin alles verkeert, wanneer de interpretatie wordt overgelaten aan de Heilige Geest, die geen aanval op wat dan ook waarneemt. Gezondheid is het gevolg van het loslaten van alle pogingen om het lichaam liefdeloos te gebruiken. Gezondheid is het begin van de juiste visie op het leven onder leiding van die ene Leraar die weet wat het leven is, omdat Hij de Stem van het Leven Zelf is.