Tekst 133 De Tijd Van De Wedergeboorte
Een Cursus in Wonderen Dagelijkse Les
06-07-2022
Ondersteun deze klassen met een gift: https://eencursusinwonderen.org/doneer
X. De tijd van de wedergeboorte
1. Het ligt in jouw vermogen om, in de tijd, de volmaakte vereniging van de Vader en de Zoon uit te stellen. Want in deze wereld staat de aantrekkingskracht van schuld daadwerkelijk tussen hen in. Tijd noch jaargetijde betekenen iets in de eeuwigheid. Maar hier is het de functie van de Heilige Geest ze beide te benutten, zij het niet zoals het ego ze gebruikt. Dit is de tijd van het jaar waarin je mijn geboorte in de wereld pleegt te vieren. Maar je weet niet hoe je dit moet doen. Laat de Heilige Geest jou onderwijzen, en laat mij door Hem heen jouw geboorte vieren. De enige gave die ik van jou kan aannemen is de gave die ik jou gegeven heb. Bevrijd mij zoals ik jouw eigen bevrijding kies. De tijd van Christus vieren we tezamen, want die heeft geen betekenis als wij gescheiden zijn.
2. Het heilig ogenblik is waarlijk de tijd van Christus. Want in dit bevrijdende ogenblik wordt de Zoon van God niet met schuld beladen, en wordt hem aldus zijn onbegrensde macht teruggegeven. Welke andere gave kun je aan mij schenken, wanneer ik alleen dit wil schenken aan jou? En mij zien betekent mij in ieder ander zien, en ieder ander de gave schenken die je mij schenkt. Ik ben evenmin in staat offers te ontvangen als God, en elk offer dat je van jezelf vraagt, vraag je van mij. Leer nu dat elk soort offer niets anders is dan een beperking aan geven opgelegd. En door deze beperking heb jij de aanvaarding beperkt van de gave die ik jou schenk.
3. Wij die één zijn, kunnen niet afzonderlijk geven. Wanneer je bereid bent onze relatie als werkelijk te aanvaarden zal schuld op jou geen aantrekkingskracht uitoefenen. Want in ons verbond zul je al onze broeders aanvaarden. Ik werd geboren om slechts één gave te geven: de gave van het verbond. Geef die aan mij, opdat jij die kunt hebben. De tijd van Christus is de tijd bestemd voor de gave van vrijheid, die eenieder wordt aangeboden. En door die te aanvaarden bied jij haar iedereen aan.
4. Het ligt in jouw vermogen deze tijd van het jaar heilig te maken, omdat het in je vermogen ligt te zorgen dat de tijd van Christus nú is. Het is mogelijk dit allemaal in één keer te doen omdat er maar één omslag in je waarneming nodig is, want je hebt maar één vergissing begaan. Het lijken er vele, maar het is almaar dezelfde. Want ook al neemt het ego vele vormen aan, het is altijd hetzelfde idee. Wat geen liefde is, is altijd angst, en niets anders.
5. Het is niet nodig om angst te volgen langs alle kronkelwegen waarmee hij zich ondergronds ingraaft en zich in het duister schuilhoudt, om vervolgens tevoorschijn te komen in vormen die totaal verschillen van wat hij is. Maar het is wel nodig elk afzonderlijk te onderzoeken zolang je aan het principe wilt vasthouden dat ze allemaal regeert. Wanneer je bereid bent ze niet als afzonderlijk te beschouwen, maar als de verschillende verschijningsvormen van een en hetzelfde idee, een dat jij niet wilt, verdwijnen ze tezamen. Het idee is eenvoudig het volgende: jij gelooft dat het mogelijk is gastheer te zijn voor het ego óf gijzelaar van God. Dit is de keuze die je denkt te hebben, en de beslissing die je meent te moeten nemen. Je ziet geen andere alternatieven, want je kunt het feit niet aanvaarden dat offeren jou niets oplevert. Offeren is zo wezenlijk voor jouw denksysteem dat verlossing zonder offer geen betekenis voor je heeft. Je verwarring van offer en liefde is zo diepgeworteld, dat jij je geen liefde zonder offer voor kunt stellen. En juist hiernaar moet je kijken: een offer is een aanval, en geen liefde. Als je alleen al dit ene idee wilde accepteren, dan zou jouw angst voor liefde verdwijnen. Schuld kan niet blijven voortbestaan wanneer het idee van offeren weggenomen is. Want als er sprake is van een offer, dan moet iemand betalen en iemand krijgen. En de enige vraag die dan overblijft is hoe hoog de prijs is, en wat je ervoor krijgt.
6. Als gastheer voor het ego geloof je dat jij al je schuld kunt weggeven wanneer je maar wilt, en daarmee vrede kunt kopen. En het lijkt alsof jij er niet voor hoeft te betalen. Hoewel het zonneklaar is dat het ego wel degelijk betaling eist, lijkt het die nooit van jou te eisen. Je wilt niet inzien dat het ego, dat jij hebt uitgenodigd, alleen verraad pleegt tegenover hen die denken dat ze zijn gastheer zijn. Het ego zal dit nooit aan jou laten zien, want door dit inzicht zou het zijn thuis kwijtraken. Want wanneer het inzicht helder tot je begint door te dringen, zul je door geen enkele vorm misleid worden die het ego aanneemt om zich voor jouw blik te beschermen. Elke vorm zal worden herkend als niets anders dan een dekmantel voor het ene idee dat achter alle schuilgaat: dat liefde een offer eist, en daardoor hand in hand gaat met aanval en angst. En dat schuld de prijs voor liefde is, die door angst moet worden betaald.
7. Hoe angstaanjagend is God dan voor je geworden, en welk groot offer geloof jij dat Zijn Liefde eist! Want totale liefde zou een totaal offer eisen. En zo lijkt het ego minder van je te eisen dan God, en wordt het van beide als de minste van twee kwaden geacht, waarvan het ene wellicht een beetje gevreesd, maar het andere vernietigd dient te worden. Want jij ziet liefde als iets vernietigends, en jouw enige vraag is wie er vernietigd moet worden: jij of een ander? Je probeert deze vraag te beantwoorden in je speciale relaties, waarin je deels vernietiger en deels vernietigde lijkt, maar niet in staat bent beide volledig te zijn. En dit – zo denk je – redt jou van God, wiens totale Liefde jou volledig zou vernietigen.
8. Jij denkt dat iedereen buiten jou een offer van je eist, maar je ziet niet dat alleen jij een offer eist, en alleen van jezelf. Maar de eis van een offer is zo wreed en zo angstaanjagend dat je het niet kunt accepteren daar waar het zich bevindt. De ware prijs voor het niet aanvaarden hiervan is zo hoog geweest dat je liever God weggaf dan ernaar te kijken. Want als God een totaal offer van je eist, lijkt het veiliger Hem naar buiten toe en van jou weg te projecteren, en geen gastheer voor Hem te zijn. Aan Hem heb je het verraad van het ego toegeschreven, terwijl jij het hebt uitgenodigd Zijn plaats in te nemen om jou tegen Hem te beschermen. En je ziet niet in dat juist datgene wat jij hebt binnengenood jou vernietigen wil, en inderdaad een totaal offer van je eist. Geen enkel gedeeltelijk offer zal deze wreedaardige gast verzadigen, want het is een indringer die slechts ogenschijnlijk vriendelijkheid schenkt, maar steeds om het offer compleet te maken.
9. Het zal je niet lukken gedeeltelijk gijzelaar van het ego te zijn, want het houdt zich niet aan afspraken en wenst niets voor jou over te laten. Evenmin kun jij er gedeeltelijk gastheer voor zijn. Je moet kiezen tussen totale vrijheid en totale slavernij, want er zijn geen andere keuzemogelijkheden. Je hebt heel wat compromissen proberen te sluiten in een poging niet te hoeven zien dat er één beslissing is die jij nemen moet. En toch is het juist het zien van de beslissing, precies zoals die is, wat de beslissing zo makkelijk maakt. Verlossing is simpel, omdat ze van God komt, en daarom heel makkelijk te begrijpen. Probeer haar niet van je weg te projecteren en buiten jezelf te zien. In jou liggen zowel vraag als antwoord, de eis van een offer en de vrede van God.
X. De tijd van de wedergeboorte
1. Het ligt in jouw vermogen om, in de tijd, de volmaakte vereniging van de Vader en de Zoon uit te stellen. Want in deze wereld staat de aantrekkingskracht van schuld daadwerkelijk tussen hen in. Tijd noch jaargetijde betekenen iets in de eeuwigheid. Maar hier is het de functie van de Heilige Geest ze beide te benutten, zij het niet zoals het ego ze gebruikt. Dit is de tijd van het jaar waarin je mijn geboorte in de wereld pleegt te vieren. Maar je weet niet hoe je dit moet doen. Laat de Heilige Geest jou onderwijzen, en laat mij door Hem heen jouw geboorte vieren. De enige gave die ik van jou kan aannemen is de gave die ik jou gegeven heb. Bevrijd mij zoals ik jouw eigen bevrijding kies. De tijd van Christus vieren we tezamen, want die heeft geen betekenis als wij gescheiden zijn.
2. Het heilig ogenblik is waarlijk de tijd van Christus. Want in dit bevrijdende ogenblik wordt de Zoon van God niet met schuld beladen, en wordt hem aldus zijn onbegrensde macht teruggegeven. Welke andere gave kun je aan mij schenken, wanneer ik alleen dit wil schenken aan jou? En mij zien betekent mij in ieder ander zien, en ieder ander de gave schenken die je mij schenkt. Ik ben evenmin in staat offers te ontvangen als God, en elk offer dat je van jezelf vraagt, vraag je van mij. Leer nu dat elk soort offer niets anders is dan een beperking aan geven opgelegd. En door deze beperking heb jij de aanvaarding beperkt van de gave die ik jou schenk.
3. Wij die één zijn, kunnen niet afzonderlijk geven. Wanneer je bereid bent onze relatie als werkelijk te aanvaarden zal schuld op jou geen aantrekkingskracht uitoefenen. Want in ons verbond zul je al onze broeders aanvaarden. Ik werd geboren om slechts één gave te geven: de gave van het verbond. Geef die aan mij, opdat jij die kunt hebben. De tijd van Christus is de tijd bestemd voor de gave van vrijheid, die eenieder wordt aangeboden. En door die te aanvaarden bied jij haar iedereen aan.
4. Het ligt in jouw vermogen deze tijd van het jaar heilig te maken, omdat het in je vermogen ligt te zorgen dat de tijd van Christus nú is. Het is mogelijk dit allemaal in één keer te doen omdat er maar één omslag in je waarneming nodig is, want je hebt maar één vergissing begaan. Het lijken er vele, maar het is almaar dezelfde. Want ook al neemt het ego vele vormen aan, het is altijd hetzelfde idee. Wat geen liefde is, is altijd angst, en niets anders.
5. Het is niet nodig om angst te volgen langs alle kronkelwegen waarmee hij zich ondergronds ingraaft en zich in het duister schuilhoudt, om vervolgens tevoorschijn te komen in vormen die totaal verschillen van wat hij is. Maar het is wel nodig elk afzonderlijk te onderzoeken zolang je aan het principe wilt vasthouden dat ze allemaal regeert. Wanneer je bereid bent ze niet als afzonderlijk te beschouwen, maar als de verschillende verschijningsvormen van een en hetzelfde idee, een dat jij niet wilt, verdwijnen ze tezamen. Het idee is eenvoudig het volgende: jij gelooft dat het mogelijk is gastheer te zijn voor het ego óf gijzelaar van God. Dit is de keuze die je denkt te hebben, en de beslissing die je meent te moeten nemen. Je ziet geen andere alternatieven, want je kunt het feit niet aanvaarden dat offeren jou niets oplevert. Offeren is zo wezenlijk voor jouw denksysteem dat verlossing zonder offer geen betekenis voor je heeft. Je verwarring van offer en liefde is zo diepgeworteld, dat jij je geen liefde zonder offer voor kunt stellen. En juist hiernaar moet je kijken: een offer is een aanval, en geen liefde. Als je alleen al dit ene idee wilde accepteren, dan zou jouw angst voor liefde verdwijnen. Schuld kan niet blijven voortbestaan wanneer het idee van offeren weggenomen is. Want als er sprake is van een offer, dan moet iemand betalen en iemand krijgen. En de enige vraag die dan overblijft is hoe hoog de prijs is, en wat je ervoor krijgt.
6. Als gastheer voor het ego geloof je dat jij al je schuld kunt weggeven wanneer je maar wilt, en daarmee vrede kunt kopen. En het lijkt alsof jij er niet voor hoeft te betalen. Hoewel het zonneklaar is dat het ego wel degelijk betaling eist, lijkt het die nooit van jou te eisen. Je wilt niet inzien dat het ego, dat jij hebt uitgenodigd, alleen verraad pleegt tegenover hen die denken dat ze zijn gastheer zijn. Het ego zal dit nooit aan jou laten zien, want door dit inzicht zou het zijn thuis kwijtraken. Want wanneer het inzicht helder tot je begint door te dringen, zul je door geen enkele vorm misleid worden die het ego aanneemt om zich voor jouw blik te beschermen. Elke vorm zal worden herkend als niets anders dan een dekmantel voor het ene idee dat achter alle schuilgaat: dat liefde een offer eist, en daardoor hand in hand gaat met aanval en angst. En dat schuld de prijs voor liefde is, die door angst moet worden betaald.
7. Hoe angstaanjagend is God dan voor je geworden, en welk groot offer geloof jij dat Zijn Liefde eist! Want totale liefde zou een totaal offer eisen. En zo lijkt het ego minder van je te eisen dan God, en wordt het van beide als de minste van twee kwaden geacht, waarvan het ene wellicht een beetje gevreesd, maar het andere vernietigd dient te worden. Want jij ziet liefde als iets vernietigends, en jouw enige vraag is wie er vernietigd moet worden: jij of een ander? Je probeert deze vraag te beantwoorden in je speciale relaties, waarin je deels vernietiger en deels vernietigde lijkt, maar niet in staat bent beide volledig te zijn. En dit – zo denk je – redt jou van God, wiens totale Liefde jou volledig zou vernietigen.
8. Jij denkt dat iedereen buiten jou een offer van je eist, maar je ziet niet dat alleen jij een offer eist, en alleen van jezelf. Maar de eis van een offer is zo wreed en zo angstaanjagend dat je het niet kunt accepteren daar waar het zich bevindt. De ware prijs voor het niet aanvaarden hiervan is zo hoog geweest dat je liever God weggaf dan ernaar te kijken. Want als God een totaal offer van je eist, lijkt het veiliger Hem naar buiten toe en van jou weg te projecteren, en geen gastheer voor Hem te zijn. Aan Hem heb je het verraad van het ego toegeschreven, terwijl jij het hebt uitgenodigd Zijn plaats in te nemen om jou tegen Hem te beschermen. En je ziet niet in dat juist datgene wat jij hebt binnengenood jou vernietigen wil, en inderdaad een totaal offer van je eist. Geen enkel gedeeltelijk offer zal deze wreedaardige gast verzadigen, want het is een indringer die slechts ogenschijnlijk vriendelijkheid schenkt, maar steeds om het offer compleet te maken.
9. Het zal je niet lukken gedeeltelijk gijzelaar van het ego te zijn, want het houdt zich niet aan afspraken en wenst niets voor jou over te laten. Evenmin kun jij er gedeeltelijk gastheer voor zijn. Je moet kiezen tussen totale vrijheid en totale slavernij, want er zijn geen andere keuzemogelijkheden. Je hebt heel wat compromissen proberen te sluiten in een poging niet te hoeven zien dat er één beslissing is die jij nemen moet. En toch is het juist het zien van de beslissing, precies zoals die is, wat de beslissing zo makkelijk maakt. Verlossing is simpel, omdat ze van God komt, en daarom heel makkelijk te begrijpen. Probeer haar niet van je weg te projecteren en buiten jezelf te zien. In jou liggen zowel vraag als antwoord, de eis van een offer en de vrede van God.