Tekst 224 Het Beeld Van Kruisiging
Een Cursus in Wonderen Dagelijkse Les
10-11-2022
Ondersteun deze klassen met een gift: https://eencursusinwonderen.org/doneer
I. Het beeld van kruisiging
1. De wens om onrechtvaardig behandeld te worden is een poging tot compromis, die aanval aan onschuld wil paren. Wie kan combineren wat volstrekt onverenigbaar is, en tot eenheid smeden wat zich nooit verbinden laat? Bewandel de weg der zachtmoedigheid en je zult geen kwaad vrezen, noch schaduwen in de nacht. Maar plavei je pad niet met symbolen van verschrikking, of je zult een doornenkroon vlechten waaraan jouw broeder en jijzelf niet zullen ontkomen. Je kunt niet alleen jezelf kruisigen. En als jij onrechtvaardig wordt behandeld, moet hij de onrechtvaardigheid ondergaan die jij ziet. Je kunt niet alleen jezelf offeren. Want een offer is totaal. Als het al kon plaatsvinden, zou het heel Gods schepping, alsook de Vader betrekken bij het offer van Zijn geliefde Zoon.
2. In jouw bevrijding van offers manifesteert zich die van hem en wordt hem getoond dat die de zijne is. Maar iedere pijn die jij lijdt zie je als bewijs dat hij aan een aanval schuldig is. Zo wil jij jezelf tot teken maken dat hij zijn onschuld verloren heeft, en hij maar naar jou hoeft te kijken om te beseffen dat hij veroordeeld is. En wat jegens jou onrechtvaardig was, zal hem volkomen terecht treffen. De onterechte wraak waar jij onder lijdt komt nu hem toe, en wanneer ze hem geldt, ben jij ervan bevrijd. Koester niet de wens jezelf tot levend symbool te maken van zijn schuld, want je zult de dood die je voor hem gemaakt hebt niet ontlopen. Maar in zijn onschuld zul jij de jouwe vinden.
3. Telkens wanneer je ermee instemt pijn te lijden, misdeeld of onrechtvaardig behandeld te zijn, of aan iets gebrek te hebben, beschuldig jij je broeder slechts van een aanval op Gods Zoon. Jij houdt hem een beeld voor ogen van jouw kruisiging, zodat hij kan zien dat zijn zonden in jouw bloed en door jouw dood in de Hemel staan geschreven en hem vooruit gaan om de poort dicht te werpen en hem te verdoemen tot de hel. Dit staat echter in de hel en niet in de Hemel geschreven, waar jij boven alle aanval bent verheven en het bewijs van zijn onschuld levert. Het beeld van jezelf dat jij hem voorhoudt, toon je aan jouzelf en je stelt er heel je vertrouwen in. De Heilige Geest biedt jou een beeld van jezelf om aan hem te geven waarachter totaal geen pijn of verwijt verscholen gaat. En wat geslachtofferd werd aan zijn schuld, wordt de volmaakte getuige van zijn onschuld.
4. De kracht van een getuigenis overstijgt geloof omdat ze overtuigdheid in haar kielzog voert. De getuige wordt geloofd omdat hij voorbij zichzelf wijst naar wat hij vertegenwoordigt. Een ziek en lijdend jij vertegenwoordigt slechts jouw broeders schuld, de getuige die jij zendt opdat hij de verwondingen maar niet vergeten zou die hij heeft toegebracht, en waaraan hij nooit ontsnappen zal, zo heb jij jezelf gezworen. Jij aanvaardt dit ziekelijke en armzalige beeld, als het maar dienen kan om hem te straffen. De zieken zijn genadeloos tegenover iedereen, en proberen door besmetting te doden. De dood lijkt een zachte prijs, als ze kunnen zeggen: ‘Zie mij aan, broeder, door jouw toedoen sterf ik.’ Want ziekte is de getuige van zijn schuld, en de dood bewijst dat zijn vergissingen wel degelijk zonden zijn. Ziekte is slechts een ‘kleine’ dood, een vorm van wraak die nog niet totaal is. Toch spreekt ze met stelligheid namens wat ze vertegenwoordigt. Het sombere en wrange beeld dat jij jouw broeder hebt gezonden heb jij met verdriet bekeken. En jij hebt alles geloofd wat het hem heeft getoond, omdat het getuigde van de schuld in hem die jij zag en liefhad.
5. In de handen die door aanraking van de Heilige Geest zijn verzacht, legt Hij nu een beeld van een andere jij. Het is nog steeds een beeld van een lichaam, want wat jij werkelijk bent kan niet worden gezien, noch afgebeeld. Maar dit beeld is niet gebruikt met het doel aan te vallen, en heeft dan ook nooit enige pijn geleden. Het getuigt van de eeuwige waarheid dat jij niet kunt worden gekwetst, en verwijst aan zichzelf voorbij naar zowel jouw onschuld als de zijne. Toon dit aan jouw broeder, en die zal zien dat ieder litteken genezen is en dat iedere traan met een lach en in liefde is weggewist. En daar zal hij zijn vergeving aanschouwen, en met genezen ogen erachter kijken naar de onschuld die hij in jou ziet. Dit is het bewijs dat hij nooit gezondigd heeft: dat niets wat zijn waanzin hem gebood te doen ooit is verricht, of ooit enigerlei gevolg heeft gehad. Dat geen enkel verwijt waarmee hij zijn hart heeft bezwaard ooit gerechtvaardigd was, en dat geen enkele aanval hem ooit kan treffen met de giftige en meedogenloze angel van de angst.
6. Getuig van zijn onschuld, niet van zijn schuld. Jouw genezing is zijn troost en zijn gezondheid, omdat ze bewijst dat illusies onwaar zijn. Niet de levenswil, maar de doodswens is de motivatie voor deze wereld. Haar enige doel is te bewijzen dat schuld werkelijk is. Niet één gedachte, daad of gevoel in deze wereld heeft een andere motivatie dan deze. Ze zijn de getuigen die worden opgeroepen om te worden geloofd, en ze verlenen overtuigingskracht aan het systeem dat ze bepleiten en vertegenwoordigen. En elk heeft vele stemmen, die in verschillende talen tot jou en je broeder spreken. En toch is de boodschap voor beiden gelijk. De opsmuk van het lichaam probeert te laten zien hoe lieflijk de getuigen van schuld wel zijn. Zorgen over het lichaam tonen aan hoe broos en kwetsbaar jouw leven is, hoe gemakkelijk wat je liefhebt wordt verwoest. Depressiviteit spreekt van de dood, en van de vruchteloosheid van echte zorg om wat dan ook.
7. De sterkste getuige voor nutteloosheid die alle overige schraagt en ze het beeld helpt schilderen waarin zonde gerechtvaardigd is, is ziekte in elke vorm die ze aanneemt. De zieken hebben een reden voor elk van hun onnatuurlijke verlangens en vreemde behoeftes. Want wie zou een leven kunnen leiden dat zo snel wordt afgesneden, en geen oog hebben voor de waarde van voorbijgaande genoegens? Welk blijvend genot kan er zijn? Hebben de zwakken niet het recht te geloven dat alle beetjes gestolen genot hun legitieme loon zijn voor hun luttele leven? Hun dood zal de prijs voor allemaal betalen, of ze nu van de voordelen daarvan genieten of niet. Het eind van het leven komt onafwendbaar, hoe dat leven ook werd besteed. Schep dan ook genoegen in het heel vluchtige en kortstondige.
8. Dit zijn geen zonden, maar getuigen voor de vreemde overtuiging dat zonde en dood werkelijk zijn, en dat onschuld en zonde op gelijke wijze hun definitieve einde zullen vinden in het graf. Als dat waar was, zou er reden zijn tevreden te blijven met het najagen van voorbijgaande pleziertjes en het koesteren van kleine genoegens, waar je maar kunt. Maar in deze voorstelling van zaken wordt het lichaam niet als neutraal gezien, noch zonder een onlosmakelijk daarmee verbonden doel. Want het wordt het symbool van verwijt, het teken van schuld waarvan de gevolgen nog steeds zichtbaar aanwezig zijn, zodat de oorzaak nooit kan worden ontkend.
9. Jouw functie is je broeder te tonen dat zonde geen oorzaak hebben kan. Hoe vruchteloos moet het zijn jezelf als toonbeeld te zien van het bewijs dat wat jouw functie is nooit kan bestaan! Het beeld van de Heilige Geest verandert het lichaam niet in iets wat het niet is. Het neemt slechts al de tekenen van beschuldiging en afkeuring ervan weg. Weergegeven zonder doel, wordt het noch als ziek noch als gezond, noch als slecht noch als goed gezien. Er worden geen redenen geboden om het ook maar enigszins te kunnen beoordelen. Het heeft geen leven, maar is evenmin dood. Het staat buiten iedere ervaring van liefde of angst. Want nu getuigt het nog van niets, omdat zijn doel nog onbepaald is, en is de denkgeest opnieuw vrij te kiezen waartoe het dient. Nu is het niet veroordeeld, maar wacht tot het een bedoeling wordt gegeven, zodat het de functie kan vervullen die het ontvangt.
10. In deze lege ruimte waaruit de zonde als doel verwijderd is, staat niets het herinneren van de Hemel in de weg. Hier kan zijn vrede komen en volmaakte genezing de plaats innemen van de dood. Het lichaam kan een teken van leven worden, een belofte van verlossing, en een vleugje onsterfelijkheid voor degenen die het beu zijn de kwalijke geur des doods op te snuiven. Laat genezing dan zijn doel zijn. Dan zal het de boodschap uitzenden die het ontvangen heeft, en door zijn gezondheid en lieflijkheid de waarheid en de waarde verkondigen die het vertegenwoordigt. Laat het de kracht ontvangen een oneindig leven te vertegenwoordigen, voor eeuwig van alle aanval vrij. En laat het volgende zijn boodschap aan jouw broeder zijn: ‘Zie mij aan, broeder, door jouw toedoen leef ik.’
11. De eenvoudigste manier om dit te bereiken is de volgende: het lichaam geen doel meer te laten hebben uit het verleden, toen je zeker meende te weten dat zijn doel het aanwakkeren was van schuld. Want dit houdt vol dat je kromme beeld een blijvend teken is van wat het vertegenwoordigt. Dit laat geen ruimte vrij om er een verschillende zienswijze, een ander doel aan te kunnen geven. Je kent zijn doel niet. Je hebt slechts illusies van een doel gegeven aan een ding dat jij gemaakt hebt om jouw functie verborgen te houden voor jezelf. Dit ding zonder doel kan de functie niet verbergen die de Heilige Geest gegeven heeft. Laat dan ook toe dat zijn bedoeling en jouw functie eindelijk met elkaar worden verenigd, en als één worden gezien.
I. Het beeld van kruisiging
1. De wens om onrechtvaardig behandeld te worden is een poging tot compromis, die aanval aan onschuld wil paren. Wie kan combineren wat volstrekt onverenigbaar is, en tot eenheid smeden wat zich nooit verbinden laat? Bewandel de weg der zachtmoedigheid en je zult geen kwaad vrezen, noch schaduwen in de nacht. Maar plavei je pad niet met symbolen van verschrikking, of je zult een doornenkroon vlechten waaraan jouw broeder en jijzelf niet zullen ontkomen. Je kunt niet alleen jezelf kruisigen. En als jij onrechtvaardig wordt behandeld, moet hij de onrechtvaardigheid ondergaan die jij ziet. Je kunt niet alleen jezelf offeren. Want een offer is totaal. Als het al kon plaatsvinden, zou het heel Gods schepping, alsook de Vader betrekken bij het offer van Zijn geliefde Zoon.
2. In jouw bevrijding van offers manifesteert zich die van hem en wordt hem getoond dat die de zijne is. Maar iedere pijn die jij lijdt zie je als bewijs dat hij aan een aanval schuldig is. Zo wil jij jezelf tot teken maken dat hij zijn onschuld verloren heeft, en hij maar naar jou hoeft te kijken om te beseffen dat hij veroordeeld is. En wat jegens jou onrechtvaardig was, zal hem volkomen terecht treffen. De onterechte wraak waar jij onder lijdt komt nu hem toe, en wanneer ze hem geldt, ben jij ervan bevrijd. Koester niet de wens jezelf tot levend symbool te maken van zijn schuld, want je zult de dood die je voor hem gemaakt hebt niet ontlopen. Maar in zijn onschuld zul jij de jouwe vinden.
3. Telkens wanneer je ermee instemt pijn te lijden, misdeeld of onrechtvaardig behandeld te zijn, of aan iets gebrek te hebben, beschuldig jij je broeder slechts van een aanval op Gods Zoon. Jij houdt hem een beeld voor ogen van jouw kruisiging, zodat hij kan zien dat zijn zonden in jouw bloed en door jouw dood in de Hemel staan geschreven en hem vooruit gaan om de poort dicht te werpen en hem te verdoemen tot de hel. Dit staat echter in de hel en niet in de Hemel geschreven, waar jij boven alle aanval bent verheven en het bewijs van zijn onschuld levert. Het beeld van jezelf dat jij hem voorhoudt, toon je aan jouzelf en je stelt er heel je vertrouwen in. De Heilige Geest biedt jou een beeld van jezelf om aan hem te geven waarachter totaal geen pijn of verwijt verscholen gaat. En wat geslachtofferd werd aan zijn schuld, wordt de volmaakte getuige van zijn onschuld.
4. De kracht van een getuigenis overstijgt geloof omdat ze overtuigdheid in haar kielzog voert. De getuige wordt geloofd omdat hij voorbij zichzelf wijst naar wat hij vertegenwoordigt. Een ziek en lijdend jij vertegenwoordigt slechts jouw broeders schuld, de getuige die jij zendt opdat hij de verwondingen maar niet vergeten zou die hij heeft toegebracht, en waaraan hij nooit ontsnappen zal, zo heb jij jezelf gezworen. Jij aanvaardt dit ziekelijke en armzalige beeld, als het maar dienen kan om hem te straffen. De zieken zijn genadeloos tegenover iedereen, en proberen door besmetting te doden. De dood lijkt een zachte prijs, als ze kunnen zeggen: ‘Zie mij aan, broeder, door jouw toedoen sterf ik.’ Want ziekte is de getuige van zijn schuld, en de dood bewijst dat zijn vergissingen wel degelijk zonden zijn. Ziekte is slechts een ‘kleine’ dood, een vorm van wraak die nog niet totaal is. Toch spreekt ze met stelligheid namens wat ze vertegenwoordigt. Het sombere en wrange beeld dat jij jouw broeder hebt gezonden heb jij met verdriet bekeken. En jij hebt alles geloofd wat het hem heeft getoond, omdat het getuigde van de schuld in hem die jij zag en liefhad.
5. In de handen die door aanraking van de Heilige Geest zijn verzacht, legt Hij nu een beeld van een andere jij. Het is nog steeds een beeld van een lichaam, want wat jij werkelijk bent kan niet worden gezien, noch afgebeeld. Maar dit beeld is niet gebruikt met het doel aan te vallen, en heeft dan ook nooit enige pijn geleden. Het getuigt van de eeuwige waarheid dat jij niet kunt worden gekwetst, en verwijst aan zichzelf voorbij naar zowel jouw onschuld als de zijne. Toon dit aan jouw broeder, en die zal zien dat ieder litteken genezen is en dat iedere traan met een lach en in liefde is weggewist. En daar zal hij zijn vergeving aanschouwen, en met genezen ogen erachter kijken naar de onschuld die hij in jou ziet. Dit is het bewijs dat hij nooit gezondigd heeft: dat niets wat zijn waanzin hem gebood te doen ooit is verricht, of ooit enigerlei gevolg heeft gehad. Dat geen enkel verwijt waarmee hij zijn hart heeft bezwaard ooit gerechtvaardigd was, en dat geen enkele aanval hem ooit kan treffen met de giftige en meedogenloze angel van de angst.
6. Getuig van zijn onschuld, niet van zijn schuld. Jouw genezing is zijn troost en zijn gezondheid, omdat ze bewijst dat illusies onwaar zijn. Niet de levenswil, maar de doodswens is de motivatie voor deze wereld. Haar enige doel is te bewijzen dat schuld werkelijk is. Niet één gedachte, daad of gevoel in deze wereld heeft een andere motivatie dan deze. Ze zijn de getuigen die worden opgeroepen om te worden geloofd, en ze verlenen overtuigingskracht aan het systeem dat ze bepleiten en vertegenwoordigen. En elk heeft vele stemmen, die in verschillende talen tot jou en je broeder spreken. En toch is de boodschap voor beiden gelijk. De opsmuk van het lichaam probeert te laten zien hoe lieflijk de getuigen van schuld wel zijn. Zorgen over het lichaam tonen aan hoe broos en kwetsbaar jouw leven is, hoe gemakkelijk wat je liefhebt wordt verwoest. Depressiviteit spreekt van de dood, en van de vruchteloosheid van echte zorg om wat dan ook.
7. De sterkste getuige voor nutteloosheid die alle overige schraagt en ze het beeld helpt schilderen waarin zonde gerechtvaardigd is, is ziekte in elke vorm die ze aanneemt. De zieken hebben een reden voor elk van hun onnatuurlijke verlangens en vreemde behoeftes. Want wie zou een leven kunnen leiden dat zo snel wordt afgesneden, en geen oog hebben voor de waarde van voorbijgaande genoegens? Welk blijvend genot kan er zijn? Hebben de zwakken niet het recht te geloven dat alle beetjes gestolen genot hun legitieme loon zijn voor hun luttele leven? Hun dood zal de prijs voor allemaal betalen, of ze nu van de voordelen daarvan genieten of niet. Het eind van het leven komt onafwendbaar, hoe dat leven ook werd besteed. Schep dan ook genoegen in het heel vluchtige en kortstondige.
8. Dit zijn geen zonden, maar getuigen voor de vreemde overtuiging dat zonde en dood werkelijk zijn, en dat onschuld en zonde op gelijke wijze hun definitieve einde zullen vinden in het graf. Als dat waar was, zou er reden zijn tevreden te blijven met het najagen van voorbijgaande pleziertjes en het koesteren van kleine genoegens, waar je maar kunt. Maar in deze voorstelling van zaken wordt het lichaam niet als neutraal gezien, noch zonder een onlosmakelijk daarmee verbonden doel. Want het wordt het symbool van verwijt, het teken van schuld waarvan de gevolgen nog steeds zichtbaar aanwezig zijn, zodat de oorzaak nooit kan worden ontkend.
9. Jouw functie is je broeder te tonen dat zonde geen oorzaak hebben kan. Hoe vruchteloos moet het zijn jezelf als toonbeeld te zien van het bewijs dat wat jouw functie is nooit kan bestaan! Het beeld van de Heilige Geest verandert het lichaam niet in iets wat het niet is. Het neemt slechts al de tekenen van beschuldiging en afkeuring ervan weg. Weergegeven zonder doel, wordt het noch als ziek noch als gezond, noch als slecht noch als goed gezien. Er worden geen redenen geboden om het ook maar enigszins te kunnen beoordelen. Het heeft geen leven, maar is evenmin dood. Het staat buiten iedere ervaring van liefde of angst. Want nu getuigt het nog van niets, omdat zijn doel nog onbepaald is, en is de denkgeest opnieuw vrij te kiezen waartoe het dient. Nu is het niet veroordeeld, maar wacht tot het een bedoeling wordt gegeven, zodat het de functie kan vervullen die het ontvangt.
10. In deze lege ruimte waaruit de zonde als doel verwijderd is, staat niets het herinneren van de Hemel in de weg. Hier kan zijn vrede komen en volmaakte genezing de plaats innemen van de dood. Het lichaam kan een teken van leven worden, een belofte van verlossing, en een vleugje onsterfelijkheid voor degenen die het beu zijn de kwalijke geur des doods op te snuiven. Laat genezing dan zijn doel zijn. Dan zal het de boodschap uitzenden die het ontvangen heeft, en door zijn gezondheid en lieflijkheid de waarheid en de waarde verkondigen die het vertegenwoordigt. Laat het de kracht ontvangen een oneindig leven te vertegenwoordigen, voor eeuwig van alle aanval vrij. En laat het volgende zijn boodschap aan jouw broeder zijn: ‘Zie mij aan, broeder, door jouw toedoen leef ik.’
11. De eenvoudigste manier om dit te bereiken is de volgende: het lichaam geen doel meer te laten hebben uit het verleden, toen je zeker meende te weten dat zijn doel het aanwakkeren was van schuld. Want dit houdt vol dat je kromme beeld een blijvend teken is van wat het vertegenwoordigt. Dit laat geen ruimte vrij om er een verschillende zienswijze, een ander doel aan te kunnen geven. Je kent zijn doel niet. Je hebt slechts illusies van een doel gegeven aan een ding dat jij gemaakt hebt om jouw functie verborgen te houden voor jezelf. Dit ding zonder doel kan de functie niet verbergen die de Heilige Geest gegeven heeft. Laat dan ook toe dat zijn bedoeling en jouw functie eindelijk met elkaar worden verenigd, en als één worden gezien.