Tekst 230 De Dromer Van De Droom
Een Cursus in Wonderen Dagelijkse Les
18-11-2022
Ondersteun deze klassen met een gift: https://eencursusinwonderen.org/doneer
VII. De dromer van de droom
1. Lijden legt de nadruk op alles wat de wereld heeft gedaan om jou te verwonden. Hier wordt ‘s werelds gestoorde versie van de verlossing duidelijk getoond. Als een droom van straf, waarin de dromer zich niet bewust is van wat de aanval tegen hem heeft veroorzaakt, ziet hij zichzelf als ten onrechte aangevallen, en wel door iets anders dan hemzelf. Hij is het slachtoffer van dit ‘andere’, iets buiten hem, waarvoor hij geen reden heeft er verantwoordelijk voor te worden gehouden. Hij moet wel onschuldig zijn, want hij weet niet wat hij doet, maar wel wat hem wordt aangedaan. Toch is zijn eigen aanval op zichzelf nog altijd duidelijk, want hij is degene die het lijden ondergaat. En hij kan er niet aan ontkomen, want de bron ervan wordt buiten hemzelf gezien.
2. Nu wordt jou getoond dat je kunt ontsnappen. Het enige wat ervoor nodig is, is dat je het probleem beziet zoals het is, en niet zoals jij het hebt opgesteld. Hoe zou er een andere manier kunnen zijn om een probleem op te lossen dat heel eenvoudig is, maar dat aan het oog onttrokken wordt door zware wolken van ingewikkeldheid, gemaakt om het probleem onopgelost te houden? Zonder die wolken zal het probleem in heel zijn primitieve eenvoud tevoorschijn komen. De keuze zal niet moeilijk zijn, want het probleem is absurd wanneer het duidelijk wordt gezien. Het valt niemand moeilijk te besluiten een eenvoudig probleem opgelost te laten worden, als het gezien wordt als iets wat hem pijn doet en wat bovendien heel makkelijk kan worden weggenomen.
3. De ‘redenatie’ waardoor de wereld is gemaakt, waarop ze rust en waardoor ze wordt instandgehouden, is eenvoudig de volgende: ‘Jij bent de oorzaak van wat ik doe. Jouw aanwezigheid rechtvaardigt mijn toorn, en jij bestaat en denkt los van mij. Waar jij aanvalt moet ik onschuldig zijn. En het is jouw aanval waaronder ik lijd.’ Niemand die deze ‘redenatie’ precies bekijkt zoals ze is, kan nalaten te zien dat ze niet opgaat en niet zinnig is. Toch lijkt ze zinnig, omdat het eruitziet alsof de wereld jou pijn deed. En zo lijkt er geen noodzaak te bestaan wat de oorzaak betreft verder te gaan dan wat voor de hand ligt.
4. Er bestaat wel degelijk een noodzaak. De noodzaak voor de wereld om aan veroordeling te ontkomen is er een die degenen die in deze wereld zijn, gezamenlijk delen. Toch zien ze hun gemeenschappelijke nood niet. Want ieder denkt dat als hij zijn deel doet, de veroordeling van de wereld op hem zal neerkomen. En dat is wat hij ziet als inderdaad zijn aandeel in de bevrijding ervan. Wraak moet een focus hebben. Anders ligt het mes van de wreker in zijn eigen hand en is het op hemzelf gericht. En hij moet het wel in andermans hand zien, wil hij het slachtoffer zijn van een aanval waar hij niet voor gekozen heeft. En zo lijdt hij aan de verwondingen die een mes dat hij niet vasthoudt, hem heeft toegebracht.
5. Dit is het doel van de wereld die hij ziet. En op deze manier bekeken, voorziet de wereld in de middelen waardoor dit doel lijkt te worden vervuld. De middelen getuigen van het doel, maar zijn zelf geen oorzaak. Ook zal de oorzaak niet veranderd worden door die los van haar gevolgen te zien. De oorzaak brengt de gevolgen voort, die dan van de oorzaak getuigen, en niet van zichzelf. Kijk dan ook achter de gevolgen. Hier is het niet dat de oorzaak van lijden en zonde moet liggen. En blijf niet stilstaan bij het lijden en de zonde, want dat zijn slechts afspiegelingen van hun oorzaak.
6. De rol die jij erin speelt de wereld van een veroordeling te redden, is jouw eigen ontsnapping. Vergeet niet dat de getuige voor de wereld van het kwaad alleen kan spreken namens datgene wat in de wereld een behoefte aan kwaad heeft gezien. En hier werd je schuld voor het eerst aanschouwd. In de afscheiding van jouw broeder nam de eerste aanval op jezelf een aanvang. En hiervan legt de wereld getuigenis af. Zoek geen andere oorzaak, en zoek ook niet onder de machtige legioenen van haar getuigen voor het ongedaan maken ervan. Zij verlenen steun aan haar aanspraak op jouw trouw. Het is niet wat de waarheid verborgen houdt waartoe jij je moet wenden om de waarheid te vinden.
7. De getuigen van de zonde staan allemaal binnen één kleine ruimte. En hier vind je de oorzaak van jouw blik op de wereld. Ooit was jij je niet bewust van wat in werkelijkheid de oorzaak moet zijn van alles wat de wereld jou ongenood en ongevraagd leek op te dringen. Van één ding was je zeker: van al de vele oorzaken die jij zag als brengers van pijn en lijden voor jou, was jouw schuld er niet een van. En evenmin heb jij er op enige wijze voor jezelf om verzocht. Zo ontstonden alle illusies. Degene die ze maakt ziet zichzelf niet als hun maker, en hun realiteit berust niet op hem. Welke oorzaak ze ook hebben staat volkomen los van hem, en wat hij ziet is gescheiden van zijn denkgeest. Hij kan de werkelijkheid van zijn dromen niet in twijfel trekken, omdat hij niet ziet welk aandeel hij erin heeft ze te produceren en een schijn van werkelijkheid te verlenen.
8. Niemand kan ontwaken uit een droom die de wereld voor hem droomt. Hij wordt een deel van iemand anders’ droom. Hij kan niet besluiten te ontwaken uit een droom die hij niet heeft gemaakt. Hulpeloos staat hij daar, slachtoffer van een droom, bedacht en gekoesterd door een afgescheiden denkgeest. Deze denkgeest moet inderdaad wel onverschillig jegens hem zijn, even onachtzaam jegens zijn vrede en geluk als het weer of het tijdstip van de dag. Hij heeft hem niet lief, maar wijst hem naar willekeur elke rol toe die aan zijn droom voldoet. Van zo weinig waarde is hij dat hij slechts een dansende schaduw is, die op en neer springt naar de pijpen van een onzinnig verhaal, bedacht binnen het ijdele dromen van de wereld.
9. Dit is het enige beeld dat jij kunt zien, het enige alternatief dat jij kunt kiezen, de andere mogelijkheid wat betreft oorzaak, als jij niet de dromer van je dromen zou zijn. En hiervoor kies jij als je ontkent dat de oorzaak van lijden in jouw denkgeest ligt. Wees maar blij dat het zo is, want zo ben jij de enige die in de tijd over jouw lot beslist. Het is aan jou de keuze te maken tussen een slapende dood en boze dromen of een blij ontwaken en levensvreugde.
10. Waartussen kun jij anders kiezen dan leven of dood, waken of slapen, vrede of oorlog, je dromen of je werkelijkheid? Er is een risico aan verbonden te denken dat de dood vrede betekent, omdat de wereld het lichaam gelijkstelt aan het Zelf dat God geschapen heeft. Maar iets kan nooit zijn eigen tegendeel zijn. En de dood is het tegendeel van vrede, omdat hij het tegendeel van leven is. En leven is vrede. Ontwaak en vergeet alle doodsgedachten, en je zult ontdekken dat je de vrede van God bezit. Als de keuze je echter werkelijk gegeven is, dan moet jij de oorzaken van de dingen waartussen je kiest precies zo zien als ze zijn, en waar ze zijn.
11. Welke keuze kan er tussen twee toestanden worden gemaakt waarvan er slechts één duidelijk wordt herkend? Wie kan de vrije keuze hebben tussen gevolgen, terwijl er maar één als zijn zaak wordt beschouwd? Een eerlijke keuze zou nooit gezien kunnen worden als een waarin de keuze is opgesplitst in een nietig jij en een enorme wereld, met uiteenlopende dromen over de waarheid in jou. De kloof tussen werkelijkheid en dromen ligt niet tussen het dromen van de wereld en jouw geheime dromen. Dat is een en hetzelfde. Het dromen van de wereld is slechts een deel van jouw eigen droom dat jij hebt weggegeven, en aanzag voor zowel het begin als het eind ervan. Toch begon dit door je geheime droom, die jij niet waarneemt hoewel hij dat deel veroorzaakt heeft dat jij ziet en waarvan je de werkelijkheid niet in twijfel trekt. Hoe zou je eraan kunnen twijfelen zolang je ligt te slapen, en heimelijk droomt dat zijn oorzaak werkelijk is?
12. Een broeder die van jou gescheiden is, een oeroude vijand, een moordenaar die jou in de nacht besluipt en jouw dood beraamt, maar met de opzet dat die langgerekt en traag zal zijn: hier droom jij van. Maar onder deze droom zit nog een andere droom verscholen, waarin jij de moordenaar wordt, de geheime vijand, de aasgier en verwoester van jouw broeder, en van de wereld insgelijks. Hier ligt de oorzaak van het lijden, de ruimte tussen je onbeduidende dromen en je werkelijkheid. De kleine kloof die jij niet eens ziet, de geboorteplaats van illusies en angst, de tijd van verschrikking en van oeroude haat, het ogenblik van rampspoed: dat is allemaal hier. Hier ligt de oorzaak van de onwerkelijkheid. En hier zal ze ongedaan worden gemaakt.
13. Jij bent de dromer van de wereld van dromen. Een andere oorzaak heeft ze niet, en zal ze ook nooit hebben. Niets angstigers dan een ijdele droom heeft Gods Zoon angst aangejaagd en ervoor gezorgd dat hij dacht dat hij zijn onschuld verloren, zijn Vader verloochend, en een oorlog tegen zichzelf gevoerd heeft. Zo beangstigend is de droom, en zo schijnbaar werkelijk, dat hij niet zonder angstzweet en een doodskreet tot de werkelijkheid zou kunnen ontwaken, als niet een vriendelijker droom zijn ontwaken voorafging en ervoor zorgde dat zijn gekalmeerde denkgeest de Stem verwelkomde en niet vreesde, die met liefde roept om hem te doen ontwaken; een vriendelijker droom waarin zijn lijden is genezen en zijn broeder zijn vriend is. God heeft gewild dat hij zachtjes en van vreugde vervuld wakker wordt, en hem het middel geschonken om zonder angst te ontwaken.
14. Aanvaard de droom die Hij gegeven heeft in plaats van de jouwe. Het is niet moeilijk een droom te veranderen als de dromer eenmaal is herkend. Rust in de Heilige Geest, en laat toe dat Zijn vriendelijke dromen de plaats innemen van die welke jij vol schrik en in doodsangst hebt gedroomd. Hij brengt vergevende dromen, waarin de keus niet is: wie is de moordenaar en wie zal het slachtoffer zijn. In de dromen die Hij brengt is er geen moord en is er geen dood.
VII. De dromer van de droom
1. Lijden legt de nadruk op alles wat de wereld heeft gedaan om jou te verwonden. Hier wordt ‘s werelds gestoorde versie van de verlossing duidelijk getoond. Als een droom van straf, waarin de dromer zich niet bewust is van wat de aanval tegen hem heeft veroorzaakt, ziet hij zichzelf als ten onrechte aangevallen, en wel door iets anders dan hemzelf. Hij is het slachtoffer van dit ‘andere’, iets buiten hem, waarvoor hij geen reden heeft er verantwoordelijk voor te worden gehouden. Hij moet wel onschuldig zijn, want hij weet niet wat hij doet, maar wel wat hem wordt aangedaan. Toch is zijn eigen aanval op zichzelf nog altijd duidelijk, want hij is degene die het lijden ondergaat. En hij kan er niet aan ontkomen, want de bron ervan wordt buiten hemzelf gezien.
2. Nu wordt jou getoond dat je kunt ontsnappen. Het enige wat ervoor nodig is, is dat je het probleem beziet zoals het is, en niet zoals jij het hebt opgesteld. Hoe zou er een andere manier kunnen zijn om een probleem op te lossen dat heel eenvoudig is, maar dat aan het oog onttrokken wordt door zware wolken van ingewikkeldheid, gemaakt om het probleem onopgelost te houden? Zonder die wolken zal het probleem in heel zijn primitieve eenvoud tevoorschijn komen. De keuze zal niet moeilijk zijn, want het probleem is absurd wanneer het duidelijk wordt gezien. Het valt niemand moeilijk te besluiten een eenvoudig probleem opgelost te laten worden, als het gezien wordt als iets wat hem pijn doet en wat bovendien heel makkelijk kan worden weggenomen.
3. De ‘redenatie’ waardoor de wereld is gemaakt, waarop ze rust en waardoor ze wordt instandgehouden, is eenvoudig de volgende: ‘Jij bent de oorzaak van wat ik doe. Jouw aanwezigheid rechtvaardigt mijn toorn, en jij bestaat en denkt los van mij. Waar jij aanvalt moet ik onschuldig zijn. En het is jouw aanval waaronder ik lijd.’ Niemand die deze ‘redenatie’ precies bekijkt zoals ze is, kan nalaten te zien dat ze niet opgaat en niet zinnig is. Toch lijkt ze zinnig, omdat het eruitziet alsof de wereld jou pijn deed. En zo lijkt er geen noodzaak te bestaan wat de oorzaak betreft verder te gaan dan wat voor de hand ligt.
4. Er bestaat wel degelijk een noodzaak. De noodzaak voor de wereld om aan veroordeling te ontkomen is er een die degenen die in deze wereld zijn, gezamenlijk delen. Toch zien ze hun gemeenschappelijke nood niet. Want ieder denkt dat als hij zijn deel doet, de veroordeling van de wereld op hem zal neerkomen. En dat is wat hij ziet als inderdaad zijn aandeel in de bevrijding ervan. Wraak moet een focus hebben. Anders ligt het mes van de wreker in zijn eigen hand en is het op hemzelf gericht. En hij moet het wel in andermans hand zien, wil hij het slachtoffer zijn van een aanval waar hij niet voor gekozen heeft. En zo lijdt hij aan de verwondingen die een mes dat hij niet vasthoudt, hem heeft toegebracht.
5. Dit is het doel van de wereld die hij ziet. En op deze manier bekeken, voorziet de wereld in de middelen waardoor dit doel lijkt te worden vervuld. De middelen getuigen van het doel, maar zijn zelf geen oorzaak. Ook zal de oorzaak niet veranderd worden door die los van haar gevolgen te zien. De oorzaak brengt de gevolgen voort, die dan van de oorzaak getuigen, en niet van zichzelf. Kijk dan ook achter de gevolgen. Hier is het niet dat de oorzaak van lijden en zonde moet liggen. En blijf niet stilstaan bij het lijden en de zonde, want dat zijn slechts afspiegelingen van hun oorzaak.
6. De rol die jij erin speelt de wereld van een veroordeling te redden, is jouw eigen ontsnapping. Vergeet niet dat de getuige voor de wereld van het kwaad alleen kan spreken namens datgene wat in de wereld een behoefte aan kwaad heeft gezien. En hier werd je schuld voor het eerst aanschouwd. In de afscheiding van jouw broeder nam de eerste aanval op jezelf een aanvang. En hiervan legt de wereld getuigenis af. Zoek geen andere oorzaak, en zoek ook niet onder de machtige legioenen van haar getuigen voor het ongedaan maken ervan. Zij verlenen steun aan haar aanspraak op jouw trouw. Het is niet wat de waarheid verborgen houdt waartoe jij je moet wenden om de waarheid te vinden.
7. De getuigen van de zonde staan allemaal binnen één kleine ruimte. En hier vind je de oorzaak van jouw blik op de wereld. Ooit was jij je niet bewust van wat in werkelijkheid de oorzaak moet zijn van alles wat de wereld jou ongenood en ongevraagd leek op te dringen. Van één ding was je zeker: van al de vele oorzaken die jij zag als brengers van pijn en lijden voor jou, was jouw schuld er niet een van. En evenmin heb jij er op enige wijze voor jezelf om verzocht. Zo ontstonden alle illusies. Degene die ze maakt ziet zichzelf niet als hun maker, en hun realiteit berust niet op hem. Welke oorzaak ze ook hebben staat volkomen los van hem, en wat hij ziet is gescheiden van zijn denkgeest. Hij kan de werkelijkheid van zijn dromen niet in twijfel trekken, omdat hij niet ziet welk aandeel hij erin heeft ze te produceren en een schijn van werkelijkheid te verlenen.
8. Niemand kan ontwaken uit een droom die de wereld voor hem droomt. Hij wordt een deel van iemand anders’ droom. Hij kan niet besluiten te ontwaken uit een droom die hij niet heeft gemaakt. Hulpeloos staat hij daar, slachtoffer van een droom, bedacht en gekoesterd door een afgescheiden denkgeest. Deze denkgeest moet inderdaad wel onverschillig jegens hem zijn, even onachtzaam jegens zijn vrede en geluk als het weer of het tijdstip van de dag. Hij heeft hem niet lief, maar wijst hem naar willekeur elke rol toe die aan zijn droom voldoet. Van zo weinig waarde is hij dat hij slechts een dansende schaduw is, die op en neer springt naar de pijpen van een onzinnig verhaal, bedacht binnen het ijdele dromen van de wereld.
9. Dit is het enige beeld dat jij kunt zien, het enige alternatief dat jij kunt kiezen, de andere mogelijkheid wat betreft oorzaak, als jij niet de dromer van je dromen zou zijn. En hiervoor kies jij als je ontkent dat de oorzaak van lijden in jouw denkgeest ligt. Wees maar blij dat het zo is, want zo ben jij de enige die in de tijd over jouw lot beslist. Het is aan jou de keuze te maken tussen een slapende dood en boze dromen of een blij ontwaken en levensvreugde.
10. Waartussen kun jij anders kiezen dan leven of dood, waken of slapen, vrede of oorlog, je dromen of je werkelijkheid? Er is een risico aan verbonden te denken dat de dood vrede betekent, omdat de wereld het lichaam gelijkstelt aan het Zelf dat God geschapen heeft. Maar iets kan nooit zijn eigen tegendeel zijn. En de dood is het tegendeel van vrede, omdat hij het tegendeel van leven is. En leven is vrede. Ontwaak en vergeet alle doodsgedachten, en je zult ontdekken dat je de vrede van God bezit. Als de keuze je echter werkelijk gegeven is, dan moet jij de oorzaken van de dingen waartussen je kiest precies zo zien als ze zijn, en waar ze zijn.
11. Welke keuze kan er tussen twee toestanden worden gemaakt waarvan er slechts één duidelijk wordt herkend? Wie kan de vrije keuze hebben tussen gevolgen, terwijl er maar één als zijn zaak wordt beschouwd? Een eerlijke keuze zou nooit gezien kunnen worden als een waarin de keuze is opgesplitst in een nietig jij en een enorme wereld, met uiteenlopende dromen over de waarheid in jou. De kloof tussen werkelijkheid en dromen ligt niet tussen het dromen van de wereld en jouw geheime dromen. Dat is een en hetzelfde. Het dromen van de wereld is slechts een deel van jouw eigen droom dat jij hebt weggegeven, en aanzag voor zowel het begin als het eind ervan. Toch begon dit door je geheime droom, die jij niet waarneemt hoewel hij dat deel veroorzaakt heeft dat jij ziet en waarvan je de werkelijkheid niet in twijfel trekt. Hoe zou je eraan kunnen twijfelen zolang je ligt te slapen, en heimelijk droomt dat zijn oorzaak werkelijk is?
12. Een broeder die van jou gescheiden is, een oeroude vijand, een moordenaar die jou in de nacht besluipt en jouw dood beraamt, maar met de opzet dat die langgerekt en traag zal zijn: hier droom jij van. Maar onder deze droom zit nog een andere droom verscholen, waarin jij de moordenaar wordt, de geheime vijand, de aasgier en verwoester van jouw broeder, en van de wereld insgelijks. Hier ligt de oorzaak van het lijden, de ruimte tussen je onbeduidende dromen en je werkelijkheid. De kleine kloof die jij niet eens ziet, de geboorteplaats van illusies en angst, de tijd van verschrikking en van oeroude haat, het ogenblik van rampspoed: dat is allemaal hier. Hier ligt de oorzaak van de onwerkelijkheid. En hier zal ze ongedaan worden gemaakt.
13. Jij bent de dromer van de wereld van dromen. Een andere oorzaak heeft ze niet, en zal ze ook nooit hebben. Niets angstigers dan een ijdele droom heeft Gods Zoon angst aangejaagd en ervoor gezorgd dat hij dacht dat hij zijn onschuld verloren, zijn Vader verloochend, en een oorlog tegen zichzelf gevoerd heeft. Zo beangstigend is de droom, en zo schijnbaar werkelijk, dat hij niet zonder angstzweet en een doodskreet tot de werkelijkheid zou kunnen ontwaken, als niet een vriendelijker droom zijn ontwaken voorafging en ervoor zorgde dat zijn gekalmeerde denkgeest de Stem verwelkomde en niet vreesde, die met liefde roept om hem te doen ontwaken; een vriendelijker droom waarin zijn lijden is genezen en zijn broeder zijn vriend is. God heeft gewild dat hij zachtjes en van vreugde vervuld wakker wordt, en hem het middel geschonken om zonder angst te ontwaken.
14. Aanvaard de droom die Hij gegeven heeft in plaats van de jouwe. Het is niet moeilijk een droom te veranderen als de dromer eenmaal is herkend. Rust in de Heilige Geest, en laat toe dat Zijn vriendelijke dromen de plaats innemen van die welke jij vol schrik en in doodsangst hebt gedroomd. Hij brengt vergevende dromen, waarin de keus niet is: wie is de moordenaar en wie zal het slachtoffer zijn. In de dromen die Hij brengt is er geen moord en is er geen dood.