Ds. M. Messemaker | Geestelijke hoogtepunten | Mattheüs 28:16-20
Een preek voor elke dag
16-01-2020
Spreker: Ds. M. Messemaker
Datum: 10 mei 2015
Locatie: Maranathakerk Rotterdam
Bron: http://www.maranathakerk.nu/opnames/2015/2015-05-10.1013.mp3
Samenvatting
Hoe was de meivakantie? Lekker geen school, even helemaal niks. Misschien bent je wel op vakantie gegaan. God vindt het ook fijn als je even rust neemt. Dat deed de Heere Jezus ook; dan ging Hij naar een stil plekje om even rust te nemen. Daarna kun je weer vol goede moed verder. En wees maar blij dat je christelijk bent; dan heb je elke week een dag rust, dan kun je naar de kerk. Je hoeft dan geen boodschappen te doen of (huis)werk. God geeft ons een heerlijke plek, in de kerk mogen we helemaal stil worden voor het aangezicht van God, hier wordt de rust geschonken. De Heere roept ons naar deze plaats, omdat Hij ons daar wil hebben.
De discipelen hebben een intense tijd achter de rug in Jeruzalem, daar is veel gebeurd, ze hebben zoveel meegemaakt. Hun Meester is gestorven, opgestaan en aan hen verschenen. Ze zijn verbaasd geweest, verdrietig, onthutst, heen en weer geslingerd. En nu zijn ze in Galilea, daar zijn ze heen gestuurd. “Nadat Ik opgewekt zal zijn, zal Ik u voorgaan naar Galilea”, zei Jezus tegen hen. De engel zei dat ook tegen de vrouwen bij het graf, zij moesten dat ook doorgeven aan de discipelen. En de Heere zei het later Zelf ook nog eens.
Ze mogen later weer terug, maar nu zijn ze op de plaats waar ze vandaan komen. Galilea is een plek van rust, heel anders als het drukke Jeruzalem. God zei vanmorgen tegen u: “Ik ga u voor naar de kerk, daar zult u Mij zien. Daar is het allemaal begonnen”. Hier is de bron, zijn de stille wateren en grazige weiden.
De discipelen zijn waar Jezus hen ontboden had. Dat ontbieden was eigenlijk een bevel. Het was een verplichting, God wilde hen daar op de berg ontmoeten. Achter die ontmoeting zit liefde.
Waarschijnlijk waren er meer mensen dan alleen de elf discipelen en de vrouwen. Misschien waren dat die vijfhonderd mensen waar de Korinthe-brief over spreekt. Het was immers een aangekondigde ontmoeting. “Waar twee of drie in Mijn naam vergaderd zijn, daar ben Ik”, zei Jezus.
Ze waren op een berg, dat zegt ook iets. Denk maar aan het onderwijs, het bidden, de verheerlijking op een berg. Je wordt uitgetild boven het dagelijkse leven, even boven alles uit. Kinderen zeggen vaak dat je op een berg dichter bij God bent.
De berg, een heilige plek. Zit u vanmorgen in uw bank ook op een berg, luisterend naar wat God u te zeggen heeft. God brengt zich door Zijn Zoon dichtbij mensen.
De discipelen zagen Hem niet voor het eerst, maar toch lijkt dat wel zo. Het is steeds weer nieuw als je Hem met het oog van het geloof ziet. Zijn schoonheid gaat alles te boven, je verdrinkt als zondaar in Zijn liefde-ogen. De discipelen vallen neer en aanbidden Hem. Aanbidden is eigenlijk iemands handen kussen. De handen van Jezus zijn doorboord, ze laten Zijn liefde zien voor ons. Ook wij mogen voor Hem knielen en Hem aanbidden, dat komt Hem toe. Laten we niet de wereld liefhebben, roept de bijbel ons op, maar kus de Zoon.
Vandaag is het moederdag. Jullie hebben vast allemaal je moeder een kus gegeven. Zij zorgt voor je, houdt van je. Je moeder hield eerder van jou dan jij van haar, ze zal altijd van je blijven houden. Zo is het ook met de Heere Jezus, maar nog veel meer. Hij kan je alles geven!
Toch was er ook twijfel bij sommigen. Niet aan de
opstanding, ze hebben immers overal bovenop gestaan. Maar het kan twijfel zijn of het allemaal wel echt is wat op die berg gebeurd. Zo kan het ook bij ons zijn. U verlangt naar rust, maar…, maar…! ‘En Jezus kwam naar hen toe’. Hij zet een stap dichterbij, doet een stap extra, Hij overbrugt de afstand tot de twijfelaar die er niet bij kan. U kunt Hem nog beter zien en horen, door Zijn Heilige Geest. In Zijn woord hoor ik Zijn voetstappen.
Hij heeft alle macht in hemel en op aarde, alles is in Zijn handen. Niets loopt dan uit de hand. Na Zijn lijden en opstanding is Zijn macht onbegrensd. Jezus is Koning van het gans heelal. Hij beschermt en bewaard, Hij regeert!
Eenmaal zal Hij komen, Zijn woord krijgt zijn loop. We hebben een machtige Heiland, groter dan de Helper is de nood niet. Bij Hem is veiligheid, bescherming en bewaring. Dan kan er niks meer mis gaan, in leven en in sterven.
★ Support this podcast ★
Datum: 10 mei 2015
Locatie: Maranathakerk Rotterdam
Bron: http://www.maranathakerk.nu/opnames/2015/2015-05-10.1013.mp3
Samenvatting
Hoe was de meivakantie? Lekker geen school, even helemaal niks. Misschien bent je wel op vakantie gegaan. God vindt het ook fijn als je even rust neemt. Dat deed de Heere Jezus ook; dan ging Hij naar een stil plekje om even rust te nemen. Daarna kun je weer vol goede moed verder. En wees maar blij dat je christelijk bent; dan heb je elke week een dag rust, dan kun je naar de kerk. Je hoeft dan geen boodschappen te doen of (huis)werk. God geeft ons een heerlijke plek, in de kerk mogen we helemaal stil worden voor het aangezicht van God, hier wordt de rust geschonken. De Heere roept ons naar deze plaats, omdat Hij ons daar wil hebben.
De discipelen hebben een intense tijd achter de rug in Jeruzalem, daar is veel gebeurd, ze hebben zoveel meegemaakt. Hun Meester is gestorven, opgestaan en aan hen verschenen. Ze zijn verbaasd geweest, verdrietig, onthutst, heen en weer geslingerd. En nu zijn ze in Galilea, daar zijn ze heen gestuurd. “Nadat Ik opgewekt zal zijn, zal Ik u voorgaan naar Galilea”, zei Jezus tegen hen. De engel zei dat ook tegen de vrouwen bij het graf, zij moesten dat ook doorgeven aan de discipelen. En de Heere zei het later Zelf ook nog eens.
Ze mogen later weer terug, maar nu zijn ze op de plaats waar ze vandaan komen. Galilea is een plek van rust, heel anders als het drukke Jeruzalem. God zei vanmorgen tegen u: “Ik ga u voor naar de kerk, daar zult u Mij zien. Daar is het allemaal begonnen”. Hier is de bron, zijn de stille wateren en grazige weiden.
De discipelen zijn waar Jezus hen ontboden had. Dat ontbieden was eigenlijk een bevel. Het was een verplichting, God wilde hen daar op de berg ontmoeten. Achter die ontmoeting zit liefde.
Waarschijnlijk waren er meer mensen dan alleen de elf discipelen en de vrouwen. Misschien waren dat die vijfhonderd mensen waar de Korinthe-brief over spreekt. Het was immers een aangekondigde ontmoeting. “Waar twee of drie in Mijn naam vergaderd zijn, daar ben Ik”, zei Jezus.
Ze waren op een berg, dat zegt ook iets. Denk maar aan het onderwijs, het bidden, de verheerlijking op een berg. Je wordt uitgetild boven het dagelijkse leven, even boven alles uit. Kinderen zeggen vaak dat je op een berg dichter bij God bent.
De berg, een heilige plek. Zit u vanmorgen in uw bank ook op een berg, luisterend naar wat God u te zeggen heeft. God brengt zich door Zijn Zoon dichtbij mensen.
De discipelen zagen Hem niet voor het eerst, maar toch lijkt dat wel zo. Het is steeds weer nieuw als je Hem met het oog van het geloof ziet. Zijn schoonheid gaat alles te boven, je verdrinkt als zondaar in Zijn liefde-ogen. De discipelen vallen neer en aanbidden Hem. Aanbidden is eigenlijk iemands handen kussen. De handen van Jezus zijn doorboord, ze laten Zijn liefde zien voor ons. Ook wij mogen voor Hem knielen en Hem aanbidden, dat komt Hem toe. Laten we niet de wereld liefhebben, roept de bijbel ons op, maar kus de Zoon.
Vandaag is het moederdag. Jullie hebben vast allemaal je moeder een kus gegeven. Zij zorgt voor je, houdt van je. Je moeder hield eerder van jou dan jij van haar, ze zal altijd van je blijven houden. Zo is het ook met de Heere Jezus, maar nog veel meer. Hij kan je alles geven!
Toch was er ook twijfel bij sommigen. Niet aan de
opstanding, ze hebben immers overal bovenop gestaan. Maar het kan twijfel zijn of het allemaal wel echt is wat op die berg gebeurd. Zo kan het ook bij ons zijn. U verlangt naar rust, maar…, maar…! ‘En Jezus kwam naar hen toe’. Hij zet een stap dichterbij, doet een stap extra, Hij overbrugt de afstand tot de twijfelaar die er niet bij kan. U kunt Hem nog beter zien en horen, door Zijn Heilige Geest. In Zijn woord hoor ik Zijn voetstappen.
Hij heeft alle macht in hemel en op aarde, alles is in Zijn handen. Niets loopt dan uit de hand. Na Zijn lijden en opstanding is Zijn macht onbegrensd. Jezus is Koning van het gans heelal. Hij beschermt en bewaard, Hij regeert!
Eenmaal zal Hij komen, Zijn woord krijgt zijn loop. We hebben een machtige Heiland, groter dan de Helper is de nood niet. Bij Hem is veiligheid, bescherming en bewaring. Dan kan er niks meer mis gaan, in leven en in sterven.
★ Support this podcast ★