Anna van der Kruis (1981) heeft haar sporen verdiend in het theater. Dat is voelbaar in haar debuutroman '821 mensen die er ook toe doen'. Het zijn allemaal losse fragmenten, scènes, soms niet meer dan drie regels, maximaal een paar pagina’s. Schetsen zijn het, aanzetten tot een drama. Veel van die verhaaltjes staan op zichzelf, soms er is een duidelijk verband, over een groot aantal pagina’s heen. Een mozaïek is het, spiegel van het moderne leven, want wat is eigenlijk het verband tussen mensen, wat bindt ons? Opvallend vaak gaat het over de dood en dan met name suïcide. Dat is opmerkelijk, want voor verlangen naar de dood is zelden echt ruimte. Van de Kruis doorbreekt het zwijgen en werd genomineerd voor De Bronzen Uil, het beste literaire debuut van 2022 in Vlaanderen