Sinan Çankaya heeft in 2021 de Jan Hanloprijs gewonnen voor het beste essay van het jaar, met zijn boek 'Mijn ontelbare identiteiten'. Toen het boek verscheen had ik dit interview met hem. Met de opkomst van de Centrumpartij in de jaren ’80 verschoof het politieke discours. Het ging niet meer over sociaal-economische strijd, maar over identiteit en cultuur, over het onderscheid tussen allochtoon en autochtoon. Sinan Çinkaya (Nijmegen, 1982) groeide op in die jaren. Zijn grootvader was arbeidsmigrant. Als gastarbeider kwam hij vanuit een stoffig dorpje in midden-Anatolië naar Nederland. Zelf ging hij antropologie studeren. In zijn boek Mijn ontelbare identiteiten laat hij zien wat het betekent om die ontwikkeling aan den lijve te ondervinden. "Het is een moreel imperatief om radicaal hoopvol te zijn.”