Aan tafel zitten Ronald Ockhuysen, Bert Huisjes en Spraakmaker Jim Jansen. Het mediamoment van Ockhuysen gaat over een gedicht van Charles Bukowski. Waarom moest Ockhuysen aan dit gedicht denken, na de dood van Diego Maradona? Het nieuws over Thierry Baudet blijft zich in hoog tempo opstapelen. Geen lijsttrekker, wel lijsttrekker, ruzie, een coup en als laatste nieuws: Baudet wil een boedelscheiding. Vanmorgen zat Baudet bij WNL in de uitzending. Hij werd geconfronteerd met de uitspraken die hij gedaan zou hebben tijdens een partijetentje, en de brief die Nicki Pouw daarover geschreven heeft. Tijdens de live-uitzending van WNL kwam er meer informatie bij. Was het een spannende uitzending, voor hoofdredacteur Huisjes? Hoe hebben zij de uitzending ingericht? Huisjes: “Hij mag niet leeglopen, maar je moet hem ook niet in een soort aanklagersituatie zetten”. Welke afwegingen hebben zij gemaakt om Baudet te confronteren met berichten die binnen kwamen tijdens de uitzending? Huisjes: “Ik heb zelden dat nieuws zich zo ontwikkelt terwijl de camera’s aan staan”. Het Parool bracht het nieuws van de antisemitische en homofobe uitspraken die in de appgroepen bij de jongerentak van Forum voor Democratie gedeeld werden. Hoe zijn zij te werk gegaan voordat dit gepubliceerd werd? Ockhuysen: “Alles wat in onze krant is verschenen is driedubbel gecheckt en waar”. Dan hebben we het nog over de veelgebruikte term ‘trial by media’. Hoe moeten we daar in dit geval naar kijken? Huisjes: “Als Baudet het heeft over trial by media zegt dat eigenlijk meer over dat hij door zijn eigen partij veroordeeld wordt aan de hand van wat er in de media komt”. Hoe lang blijf je het nieuws brengen, zonder dat het een soap wordt? Baudet, die zich altijd presenteerde als sterke, charismatische leider, kruipt nu behoorlijk in de slachtofferrol. Gaat hem dat stemmen kosten? Presentator Margriet Vromans zegt in een tweet: ‘Dus Thierry Baudet wil nu weer terug in de spotlights. Daar hoef je niet aan mee te doen hè. Nieuwsrubrieken zijn vrij in hun keuze. Die zouden ook kunnen denken: toedeloe’. Hoe kijken onze mediakenners hier naar?