Aan tafel zitten Arno Kantelberg, Marc Chavannes en Spraakmaker Sjors Fröhlich. We spreken Lars Geerts, hij is in Den Haag bij de technische briefing. Hij praat ons bij over de stand van zaken. Voor het mediamoment van Chavannes blijven we in Den Haag. De cultuursector krijgt in deze crisis 300 miljoen. Chavannes vindt dit veel te weinig. Hij legt uit waarom. Fröhlich ziet het belang van cultuur: “Juist in deze tijden moeten we troost halen uit mooie kunst en cultuur, dat moeten we niet kapot laten gaan”. Is de cultuursector het ondergeschoven kindje? Het mediamoment van Kantelberg gaat over de persconferentie van gisteren. Hij vond het lastig zijn aandacht erbij te houden en ging op andere dingen letten. Wat viel hem op? Kennen de ministers elkaars teksten? En waarom werken ze niet met autocue? Waarom het Kantelberg niet boeide? “Er was niet echt een boodschap, dat haalt de urgentie eruit” Tot slot: steeds vaker zien we ambassadeurs verschijnen in de Nederlandse media. Vanochtend stond er het Algemeen Dagblad een ingezonden brief van de Franse en Duitse ambassadeur in Nederland. De Chinese ambassadeur zien we ook meer in de media. En gisteren zat de ambassadeur van de Verenigde Staten, Pete Hoekstra bij Jinek aan tafel. Chavannes: “Jinek had geen gast die hem de volle laag gaf, dus uiteindelijk zag je haar besluiten: dan doe ik het zelf maar”. Hoe bijzonder is het dat we de ambassadeurs in deze tijden steeds vaker in de media zien? Als je een ambassadeur aan tafel kan krijgen, moet je dat dan sowieso doen? Is het strategie dat ambassadeurs steeds vaker in de publiciteit treden? En werkt het?