Toen de Belgen uit de Tour stapten | Kroonieken S01E07
Kroonieken
27-05-2020
In 2019 ging de Tour voor de tweede keer in de geschiedenis van start in België. Deze keer om de 50e verjaardag te gedenken van de eerste van de vijf Tourzeges van Merckx.
Edoch, de betrekkingen tussen de Tour en de Belgen zijn niet altijd zo hartelijk geweest.
Gele Truidrager Sylvère Maes stapte uit de Tour in 1937 na onmiskenbare agressieve acties van Franse fans en chauvinistische beslissingen van de jury.
Maes pakte uiteindelijk toch zijn tweede Tourzege twee jaar later in 1939, maar toen volgde er een voor de Belgen onvruchtbare periode van maar liefst 30 jaar.
Dat is een onthutsende statistiek voor een land met 18 Touroverwinningen. Merckx alleen al heeft er vijf op zijn naam. Alleen het gastland heeft er meer, 36.
Met 471 etappezeges staat België ook op plek 2, Frankrijk op 1 met 702. Maar wat het groen betreft, gaan de Belgen op kop met 19 puntenoverwinningen, 10 meer dan Frankrijk.
De gouden periode voor het Belgische wielrennen – afgezien van de monumentale hegemonie van Merckx – ligt aan weerszijden van de Eerste Wereldoorlog.
Odiel Defraeye en Philip Thys (twee maal) turfden zeges in 1912, 1913, en 1914, na de oorlog gevolgd door de successen van Firmin Lambot – twee maal – Thys, alweer, en Leon Scieur.
Henri Pelissier, de Franse dandy - hij was de eerste in het peloton die witte sokken droeg - maakte in 1923 tenslotte een einde aan de Belgische hegemonie.
In 1937 had België de twee voorgaande Rondes gewonnen met Romain Maes en Sylvère Maes. De twee waren geen familie.
Na Sylvère’ s tweede zege in 1939, zou geen Belg meer winnen totdat de 24-jarige Merckx triomfeerde bij zijn debuut zo’n 30 jaar later. Na de vijf Gele Truien van de kannibaal heeft alleen Lucien van Impe nog met de bloemen gezwaaid in Parijs, in 1976. Sindsdien, 43 jaar geleden, is het niet meer gelukt.
Terug naar 1937, en een paar noten bij een schandaal.
---
Kroonieken - een podcast van Eurosport – is een serie terugblikken op de meest fascinerende, controversiële en uitzonderlijke renners en wedstrijden uit de wielerhistorie. Geschreven door Felix Lowe vertaald door Toon Kroon en verteld door Karsten Kroon.
Van de enorme gok van Eddy Merckx op de Galibier in 1972 – via de ontvoeringen en controverse achter de eerste Zuid-Amerikaanse winst in een grote ronde – tot het WK waar de Amerikaanse ploeggenoten Greg LeMond en Jock Boyer bittere rivalen werden. Karsten laat het allemaal de revue passeren met iedere week een nieuwe aflevering. De artikelen van Felix zijn ook op onze site te lezen: www.eurosport.nl
Edoch, de betrekkingen tussen de Tour en de Belgen zijn niet altijd zo hartelijk geweest.
Gele Truidrager Sylvère Maes stapte uit de Tour in 1937 na onmiskenbare agressieve acties van Franse fans en chauvinistische beslissingen van de jury.
Maes pakte uiteindelijk toch zijn tweede Tourzege twee jaar later in 1939, maar toen volgde er een voor de Belgen onvruchtbare periode van maar liefst 30 jaar.
Dat is een onthutsende statistiek voor een land met 18 Touroverwinningen. Merckx alleen al heeft er vijf op zijn naam. Alleen het gastland heeft er meer, 36.
Met 471 etappezeges staat België ook op plek 2, Frankrijk op 1 met 702. Maar wat het groen betreft, gaan de Belgen op kop met 19 puntenoverwinningen, 10 meer dan Frankrijk.
De gouden periode voor het Belgische wielrennen – afgezien van de monumentale hegemonie van Merckx – ligt aan weerszijden van de Eerste Wereldoorlog.
Odiel Defraeye en Philip Thys (twee maal) turfden zeges in 1912, 1913, en 1914, na de oorlog gevolgd door de successen van Firmin Lambot – twee maal – Thys, alweer, en Leon Scieur.
Henri Pelissier, de Franse dandy - hij was de eerste in het peloton die witte sokken droeg - maakte in 1923 tenslotte een einde aan de Belgische hegemonie.
In 1937 had België de twee voorgaande Rondes gewonnen met Romain Maes en Sylvère Maes. De twee waren geen familie.
Na Sylvère’ s tweede zege in 1939, zou geen Belg meer winnen totdat de 24-jarige Merckx triomfeerde bij zijn debuut zo’n 30 jaar later. Na de vijf Gele Truien van de kannibaal heeft alleen Lucien van Impe nog met de bloemen gezwaaid in Parijs, in 1976. Sindsdien, 43 jaar geleden, is het niet meer gelukt.
Terug naar 1937, en een paar noten bij een schandaal.
---
Kroonieken - een podcast van Eurosport – is een serie terugblikken op de meest fascinerende, controversiële en uitzonderlijke renners en wedstrijden uit de wielerhistorie. Geschreven door Felix Lowe vertaald door Toon Kroon en verteld door Karsten Kroon.
Van de enorme gok van Eddy Merckx op de Galibier in 1972 – via de ontvoeringen en controverse achter de eerste Zuid-Amerikaanse winst in een grote ronde – tot het WK waar de Amerikaanse ploeggenoten Greg LeMond en Jock Boyer bittere rivalen werden. Karsten laat het allemaal de revue passeren met iedere week een nieuwe aflevering. De artikelen van Felix zijn ook op onze site te lezen: www.eurosport.nl
Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.