27 augustus 1990 - Vanuit de vallei van het Alpine Valley Music Theatre in Wisconsin stijgt een helikopter op. Maar het is mistig. De helikopterpiloot besluit om niet te hoog te vliegen en draait de helikopter in zuidoostelijke richting. Daardoor vliegt de helikopter rechtstreeks naar stijgend terrein. Voor de piloot de impact van zijn manoeuvre goed en wel door heeft, is het al te laat. De helikopter stort te pletter recht op het heuvelachtige gebied. Alle vijf inzittenden komen om het leven.
Onder hen een 36-jarige bluesgitarist. Hij had net met Eric Clapton nog op het podium zitten te jammen. Dat deed hij het liefst van al. Eigenlijk maakte het zelfs niet uit met wie, zolang hij zijn virtuositeit maar tot uiting kon brengen. Lange tijd dacht hij dat alcohol en drugs nodig had om die virtuositeit tot uiting te brengen. Maar toen, daar op optreden in de bergen, had hij eindelijk door dat hij ook zonder die middelen geniale muziek kon maken.
De passie zat in hem. Hij was één met zijn gitaar. Volgens sommigen was hij zelfs de Jimi Hendrix van zijn generatie. En dat was ook andere grootheden opgevallen. Nog voor zijn grote doorbraak vroeg David Bowie hem al om de gitaar in te spelen op zijn nieuwe plaat “Let’s Dance”. Hij kreeg zelfs de kans om samen met Bowie te touren. Maar daarvoor paste hij. Zijn hart lag immers bij de blues en daar wou hij alles voor geven.
Met Double Trouble blaasde hij de blues rock dan ook nieuw leven in. En dat steevast vanonder zijn iconische cowboyhoed en zijn gitaar als trouwe partner.
Zijn naam? Steve Ray Vaughan