In deze podcast vertelt Ellen over haar zoon Pepijn. Een rapper die mooie teksten schrijft en optreedt. Maar ook verslaafd aan blowen. Hij is 25 jaar geworden.

Pepijn is een rapper. Hij schrijft mooie teksten en treedt af en toe op. Maar Pepijn is ook verslaafd aan blowen en heeft epilepsie. Een jongen die niet voor zich laat zorgen. Een jongen die de laatste 14 jaren van zijn leven afglijdt en zich niet laat redden. In augustus 2020 overlijdt hij op 25 jarige leeftijd.
Ellen vertelt in deze podcast openhartig over haar ‘mooie rooie’. Ze heeft hem al zoveel eerder moeten loslaten. Ze mocht niet de moeder zijn die ze voor hem wilde zijn. Zij heeft hem dít leven niet gegund. Niet op deze manier. Pas na zijn overlijden mag Ellen eindelijk voor hem zorgen.
‘Er is bij mij geen stoel waarin hij zat, geen jas die aan de kapstok hing, geen kamer die nog intact is. Dat heb ik allemaal niet. Ik vertel mijn verhaal omdat er zoveel vooroordelen zijn. Maar ook een verslaafde heeft familie, broers en zussen, een moeder…’
Een indrukwekkend verhaal, afgewisseld met muziek van Snoop Dogg, Miss Montréal, maar let vooral op de twee nummers van Pepijn zelf: De Strijder!