Mijn zoon kan niet zelf ergens naar toe. Er moet altijd iemand bij zijn. Een volwassene, een oppas, iemand met verantwoordelijkheidsgevoel…  Want hij kan het niet alleen: hij heeft het Williams-Beuren Syndroom dat o.a. zorgt voor een verstandelijke beperking. 
Maar dat maakt hem niets uit, want hij wil óók! Hij wil óók naar de speeltuin te gaan en daar anderen te ontmoeten. Hij wil óók bij kinderen op bezoek te gaan en daar spelen…  tja, toen ben ik gaan kijken naar hoe het dan wél lukt. Het zorgt ervoor dat we keuzes maken die (nog) niet voor de hand liggen.

Er zijn duizenden kinderen die door hun beperking niet zelf de straat op kunnen. En die zitten dus na schooltijd alleen thuis. We weten vaak niet goed hoe we dat kunnen doorbreken of hoe we dat dan kunnen veranderen. Het ís ook gewoon moeilijk.
Ik voel heel sterk dat ik hierover wil praten. Stiekem is dit best wel een taboe. Het is kwetsbaar en er zitten heel veel oordelen op:
Misschien zie je anderen denken ‘wat zielig zo’n kindje’.  Of denk je zelf wel ‘andere kinderen vinden het waarschijnlijk toch niet echt leuk om met mijn kind te spelen’.  Of ‘ik kan toch niet aan anderen vragen of mijn kind bij hun komt spelen’. Het gevolg is dat niemand het hier over heeft. En ik vind dat we dat dus JUIST WEL moeten doen. Want alleen dan kan er iets veranderen.

In deze aflevering deel ik:
Hoe kinderen elkaar ontmoeten  Hoe dat gaat voor kinderen met een beperking Waarom we liever niet praten over meedoen voor kinderen met een beperking De ontmoeting die alles veranderde Waar andere mensen geen idee van hebben Waar je naar toe werkt als je werk maakt van opgroeien in de buurt
Leuk dat je luistert!
Abonneer en je ziet vanzelf wanneer ik een nieuwe aflevering plaats!

TRANSCRIPT:
https://makkelijkermeedoen.nl/waarom-we-liever-niet-praten-over-meedoen-voor-kinderen-met-een-beperking/

WEBSITE:
www.makkelijkermeedoen.nl