Langstme. Dat is misschien wel het Friese woord dat het onderliggende gevoel van de fado het beste beschrijft. Een verlangen, een aan de oppervlakte sluimerende emotie die je ook voelt als je de taal niet spreekt. En dat hoor je terug in de geluiden van Nynke, van de kerkklokken in Weidum tot een slaapliedje uit Mongolië.