Ik had zoiets. Als ik dan toch niet meer tot de roedel behoor door mijn specifieke visie, laat me dan nu maar de verbinding stopzetten. 

De korte pijn. Het heeft even geduurd alvorens ik door had dat dit niet was hoe ik het wilde en dat mezelf beschermen tegen de pijn van weerstand niet het leven is. Het maakt me niet gelukkig en het mag me niet weerhouden om banden nog hechter te maken. 

Want is dit niet waar het over gaat? Mezelf voor 110% accepteren en aanvaarden en het ook ok vinden als anderen niet akkoord zijn? 
Omgaan met de weerstand ipv onderwerpen te omzeilen. De weerstand doorzien en doorvoelen ook al is dat soms pijnlijk. 

Ik ben zo dankbaar voor alle mensen in mijn leven en zeker ook de mensen die soms weerstand tegen mij voelen. Ze raken me nog dieper en het maakt mijn leven nog rauwer en natuurlijker.

No filter.