Annemieke Bosman praat met jeugdboekenschrijver Marco Kunst over zijn boek Patroon. In een melige bui besluiten Mylo en zijn beste vriend Mees tot een experiment: met niets anders dan een hamer en een tang vuren ze een kogel af. Het gaat gruwelijk mis. Door stom gepruts van Mylo krijgt Mees de kogel in zijn hoofd en sterft. Het boek gaat over verantwoordelijkheid en schuld, maar ook over noodlot en vrije wil: de dingen gingen zoals ze gingen. Misschien kon Mylo wel niet anders, omdat de chemie en de bedrading in Mylo’s hersenen nu eenmaal zo is. Dan heeft het hele begrip van verantwoordelijkheid geen betekenis, dan is er namelijk alleen oorzaak en gevolg. Ook komt een familiepatroon aan het licht dat al drie generaties speelt. Kun je aan dat soort patronen ontsnappen? Zo ja, hoe dan?