De minst bekende prinses van het Nederlandse Koningshuis had tot haar 33e een heel gewoon prinsessenleven. Marianne van Oranje-Nassau, dochter van koning Willem I, wordt geboren in ballingschap. Als ze achttien is moet ze trouwen met haar volle neef Albrecht. Ze krijgen vijf kinderen, maar het huwelijk is diep ongelukkig en ze verlaat hem. Via verschillende omwegen komt ze terecht bij Villa Celimontana in Rome, wat ze tot een vrijplaats voor Nederlandse kunstenaars maakt. Historica Willemijn van Dijk gaat in haar boek De Italiaanse prinses op zoek naar deze vergeten geschiedenis. Met Van Dijk bespreken we het onconventionele leven van Marianne, die het vrouw-zijn maar lastig te combineren vond met het prinses-zijn.