Tot 1 september 2020 te bekijken in Museum De Lakenhal. Anjet van Linge, 2020 ‘Begin 2020 begon ik aan een nieuw werk. Van stukken boomstam hakte ik kruizen. Ik dacht dat ik een requiem maakte voor een bos. Ik vroeg me af hoeveel ik er moest maken, hoe groot het veld moest worden. Toen kwam er een nieuw besmettelijk virus in ons leven. Het werk bleek een requiem. Voor de doden die meer waren dan alleen een statistiek. Voor alles wat we ineens verloren en ons dierbaar bleek. Voor alles wat de aarde verloor, en voor wat nu schoorvoetend terugkwam.’ Van 27 maart tot 1 juni 2020 hakte kunstenaar Anjet van Linge elke dag een nieuw kruis. Ze plaatste foto’s ervan op Instagram (@anjetvanlinge). Al snel kregen de kruizen intenties mee. Zo werd het beeld van 3 april opgedragen aan moeders die moederziel alleen sterven, en het kruis van 12 mei aan alle mensen die iemand enorm gemist hebben, en verlangen naar een omhelzing. Samen vormen al deze kruizen nu een requiem voor de coronacrisis. Een ‘rustpunt’ voor wat was, voor wie we nu zijn, voor wat we verloren en voor wie we zullen worden. Requiem. Because we are nature. Because we die. Because we are blameless but not innocent. Because we are not omnipotent. Because those who die are loved by someone. Because nature breathes now. Because we listen. Because we watch. Requiem. --- Requiem door Anjet van Linge. Intenties door verscheidene mensen ingezonden. Audio-opname: voorlezen intenties door Tijs Huys en Rian Evers van het PS|theater in Leiden, audiotechnicus Sebastiaan Pos.