INVESTEER IN JE MENSEN Vandaag ben ik in gesprek met Dick Vos, 52 jaar en DGA, al 21 jaar mede-eigenaar van Veldhuis Advies uit Heerde, een financiële adviesbedrijf (70 FTE) waarbij de hoofdmoot verzekeringen zijn met als missie: een duurzame bijdrage leveren aan geluk en gezondheid van mensen en organisaties. Investeer in je mensen, dat was de tip die dicht bij zijn hart ligt die hij gaf aan andere ondernemers.
BETEKENISVOL ZIJN Dick stelt zich voor, allereerst als echtgenoot en vader van twee kinderen en twee bonuskinderen. Dick straalt warmte, plezier en succes uit. Maar boven alles wil hij betekenisvol zijn: “Dat je mensen helpt zonder dat je daar wat voor terug verwacht en dat je soms dingen voor klanten doet zonder dat je daar geld voor vraagt, omdat je vindt dat het nodig is”.
HOE DICK OPGROEIDE Dick Vos komt uit een arbeidersgezin uit Hattem. Dick: “Gewoon een net, standaard gezin. Alleen waar ik wel last van gehad heb is – bij ons was het adagium van: jongen, als je voor een dubbeltje geboren bent, dan word je nooit een kwartje. Dus ik kom ook uit een gezin en uit een buurt van: we vonden onszelf dubbeltjes en ik woonde in Hattem en in Hattem had je natuurlijk ook mensen die woonden in de villawijk en dat waren de ondernemers, de middenstanders, de artsen uit het ziekenhuis, dat waren de kwartjes en ja, jij bent een dubbeltje en maak je geen illusies, je wordt nooit een kwartje”.
Na zijn diensttijd kwam Dick al snel bij Veldhuis Advies terecht. Bob Veldhuis die het bedrijf van zijn overleden vader voortzette zocht een administratief persoon en iemand die particuliere klanten kon bezoeken, zodat hij de zakelijke markt kon bedienen. Zo vond hij Herma voor “binnen” en nam hij Dick aan voor de particuliere markt.
VAN EEN DUBBELTJE EEN KWARTJE WORDEN Bob vond in Dick zijn jongere broertje zo erkende hij later, want bij de eerste kennismaking was de klik direct zo sterk dat die twee elkaar nooit meer los hebben gelaten. Na zeven jaar dienstverband vroeg Bob zelfs aan Dick of hij zijn compagnon wilde worden.
Dick was verrast en kon het niet geloven. Hij was toch een dubbeltje en zou toch nooit een kwartje worden? Niets was minder waar en hij verwees deze uitspraak van zijn ouders naar het rijk der fabelen. Na 10 jaar dienstverband kocht Dick zich in het mooie bedrijf die hij zelf mee had opgebouwd en na 21 jaar ondernemerschap heeft hij samen met Bob en alle 70 personeelsleden een succesvol bedrijf opgebouwd.
VAN COLLEGA NAAR BAAS Dick groeide stapje voor stapje in het ondernemerschap. Hij ontwikkelde zich heel bewust en samen met Bob is hij een gouden koppel. Dick: “Wij rijden allebei elke dag naar Heerde, als er geen corona is, met maar één doel: om er een mooie dag van te maken. Om plezier te hebben met de mensen om ons heen, lol te hebben om een schuine grap, lachen, gieren, brullen om een gekkigheid, dat is wat wij allebei hebben. Ten tweede: we hebben geen enkele afgunst. Maar ik ken geen jaloezie en ik denk hij ook niet. We gunnen elkaar alles en we hebben dezelfde humor. Maar, we zijn ook heel verschillend en ja, we zijn allebei geïnteresseerd in voetbal, we kunnen uren met elkaar praten, nu over corona. We hebben zoveel dezelfde interesses, maar wat bovenaan staat is: we hebben zo’n plezier”.
OOK MOEILIJKE TIJDEN GEKEND Alhoewel Dick nu een volassen ondernemer is heeft hij best zijn moeilijke perioden gekend. Perioden van eenzaamheid omdat hij over sommige dingen met niemand kon bespreken. Dick: “Ik had aan mijn compagnon ook niet een sparringpartner, dan kon ik wel sparren over het bedrijf, maar wat minder over gevoel, dus ik had niet veel mensen om mij heen en ik had eigenlijk gewoon in die tijd iemand moeten hebben, iemand moeten vragen, moeten zoeken die met name over dat aspect van het ondernemerschap van: wat doet het met jou als mens? Dat ik daarover had kunnen sparren. Dus ik heb het best wel pittig gehad in een aantal jaren. …. Dus in die tijd had ik veel kunnen hebben aan iemand die ja, naast mij had gestaan en die mij gewoon eens af en toe de spiegel voorhield van: ben je wel goed bezig?”
VERTROUWEN Als ik aan Dick vraag hoe hij de komende vijf jaar ziet, dan glunderen zijn ogen en zegt hij: “Heel veel vertrouwen, we hebben een goede positie in ons werkgebied, we hebben een goede positie bij ondernemers, daar investeren we ook veel in, we hebben een goede positie bij beleidsbeslissers, bij beïnvloedingsbeslissers, bij accountants en bij advocaten, notarissen, we hebben nog hele mooie plannen. We zien vooral op de zakelijke markt een enorme kans om bij, weet je, een ondernemer die wil ondernemen en die wil niet bezig zijn met zijn risico’s, met zijn verzekeringen, die wil gewoon een partij hebben die dat goed voor hem regelt. Dus daar groeien we ook goed in, autonoom, we zien heel veel kansen. We hebben goede mensen aan het werk, ja, ik heb gewoon heel veel vertrouwen in de komende vijf jaar en ik denk dat we de komende vijf jaar nog kunnen groeien”.
Dick, wat ben je een geweldige kerel. Kan met recht zeggen dat je betekenisvol bent!
Meer over Dick Vos en zijn bedrijf vind je op:
https://www.linkedin.com/in/dick-vos/ https://www.linkedin.com/company/veldhuisadvies/ https://veldhuisadvies.nl/
VERDER PRATEN? Wil je eens verder praten met een ervaringsdeskundige in het ondernemersvak waarmee je kunt sparren, bijvoorbeeld als je je eenzaam voelt als ondernemer? Lees dan een onze informatie op de DGA Mentorpagina en maak daarna een afspraak via de contactpagina. Je kunt ook bellen op 06-53321934. Dan maken we snel een afspraak. Tot snel.
AANBIEDING OP MAAT VOOR JOU Om jou als ondernemer ook te kunnen helpen hebben we diverse programma’s samengesteld waaruit je kunt kiezen. Deze kun je vinden op onze aanbiedingspagina.
NU AL EEN AFSPRAAK PLANNEN? Wil je een afspraak maken om eens vrijblijvend verder te praten? Plan dan vandaag nog een telefonisch kennismakingsgesprek met ons in via ons handige tool op onze website. Klik dan hier
Bellen voor een afspraak maken mag natuurlijk ook altijd. Bel dan naar 06-53321934. Dan zoeken we samen een geschikt moment in jouw en mijn agenda. Ik kijk uit naar onze afspraak.
#podcast #interview #dickvos #veldhuisadvies #mentor #inspirator
Volledige tekst uitgeschreven:
Dick Vos, we zijn hier in jouw kantoor van Veldhuis Advies in Heerde en ik wil eigenlijk eerst even weten: wie is Dick Vos?
 
Dick
Dick Vos, allereerst echtgenoot en vader van kinderen, ik ben tweeënvijftig jaar, ik woon in Zwolle, getrouwd met Jacqueline, vier kinderen, samengesteld gezin zoals dat heet, waarbij ik zowel met mijn eigen kinderen als met mijn, ja, noem het woord maar even, stiefkinderen een bijzonder goede band heb, een goede familiesfeer en ik ben een gelukkig mens in die zin, daarnaast ben ik ondernemer, samen met een compagnon een bedrijf in de financiële dienstverlening, daar gaan we denk ik nog wat dieper op in zo. Dat doe ik al bijna eenendertig jaar, per 1 januari is dat eenendertig jaar, waarvan ik eenentwintig jaar mede-eigenaar en ondernemer ben.
 
Cor
Een ervaren ondernemer hier tegenover mij.
 
Dick
Ja, maar wel allemaal in één bedrijf. In dat hele bedrijf volgens mij veel meegemaakt, daar kan ik zo meteen nog wat meer over vertellen, maar altijd ook op één honk gezeten. Ik denk dat dat ook wel iets over mijzelf zegt, ik ben wel redelijk honkvast en als ik me ergens prettig voel en ik heb een gevoel van comfort en veiligheid dan heb ik niet zoveel redenen om andere dingen te gaan doen.
 
Cor
Ja, mooi. Inderdaad, ik zag Zwolle, veertien september ben je eenenvijftig geworden.
 
Dick
Tweeënvijftig.
 
Cor
Tweeënvijftig, kijk eens aan. Ik zag Isa en Thom Vos en twee bonuskinderen noemen wij ze, stiefkinderen.
 
Dick
Ik ben ook hun bonusvader zeggen ze wel eens. Op zich is het mooie, mijn vrouw vroeg op een gegeven moment aan mijn bonuszoon van: maar wat vinden jullie van de situatie, papa en mama gescheiden en mama leeft nu bij Dick en jij ook, wat vind je daarvan? Toen zei hij, toen was hij denk ik een jaar of tien, toen zei hij: nou, ik vind het wel goed zo. Want papa is mijn papa en Dick is mijn allerbeste vriend. Toen dacht ik bij mezelf: weet je, dit is een stabiele basis.
 
Cor
En hoe oud is hij nu?
 
Dick
Eenentwintig.
 
Cor
Dus zo heb je hem ook door de tienertijd heen mogen loodsen.
 
Dick
Ja, dus vanaf nu zal ik mijn bonuskinderen dan ook bonuskinderen noemen, die hebben eigenlijk altijd bij ons gewoond en ik heb altijd gezegd van: ik ben niet jullie vader, maar zolang je bij mij woont heb ik wel vaderlijke taken en ik zal dat gewoon doen zoals ik denk dat dat het beste is en dan kijken we wel waar we met elkaar komen en ondertussen heb ik een super goede band met de kinderen. Dus ja, ik heb echt twee kinderen erbij gekregen, daarom zeg ik ook altijd van: ik heb vier kinderen.
 
Cor
Ja, mooi, mooi. Jullie wonen in Zwolle, hobby’s: wielrennen en voetbal, denk ik?
 
Dick
Nou, ik heb nog een andere hobby, dat is mijn grote passie geworden en dat doe ik nog een jaar of zes, zeven, dat is kickboksen.
 
Cor
Kickboksen.
 
Dick
En dat is voor ondernemers, dat kan ik echt iedereen aanraden. Dan wil ik daarbij zeggen: ik heb totaal geen agressie in me, dus kickboksen is voor mij echt een sport en ik ben nooit een vechter geweest, ik heb nog nooit gevochten op straat of zo, nog nooit, maar ik vind het echt een geweldige sport. Je traint je hele lijf, je maakt je hoofd echt volledig leeg als je anderhalf uur aan het boksen bent, je kunt nergens anders mee bezig zijn dan dat. Want ik doe ook wat aan sparren en als ik even niet oplet krijg ik een tik, dus ik moet gewoon geconcentreerd zijn en het is voor mij de ultieme uitlaatklep.
 
Cor
Dat is mooi, dat is natuurlijk ook voor Debiteurenbeheer van jullie bedrijf, dat is een uitermate goede hobby om te noemen hier in deze podcast.
 
Dick
Gelijk een incassoafdeling erbij, ja, heel goed.
 
Cor
Maar wielrennen ook nog wel?
 
Dick
Ja, in de zomerperiode veel fietsen, ja.
 
Cor
Favoriete voetbalclub? PEC Zwolle en Feyenoord?
 
Dick
Ja, moet er een beetje voorzichtig mee zijn, want PEC Zwolle kun je wel noemen, maar als je Feyenoord noemt heb je altijd weer mensen die Ajacied zijn en dan zeker geen klant willen worden omdat ik een Feyenoorder ben, ik houd van mooi voetbal, Cor. Laat ik het maar zo zeggen.
 
Cor
Ja, als het een Ajacied is moet je bij ons wezen, maar misschien moet je hem dan toch van Facebook afhalen, want daar heb je nog zo’n linkje staan. Muziek, ben je liefhebber van muziek?
 
Dick
Ja, zeker. Ik vind zoals nu de Top 2000 die eraan komt, daar heb ik echt de hele dag, of ik nu thuis werk of hier, of in de auto zit, de radio aanstaan op Radio 2 en ja, ik houd van variatie. Ik heb niet één artiest waar ik helemaal weg van ben, maar ik houd wel van wat oudere muziek zoals de Eagles en dergelijke vind ik wel mooi, maar ik houd ook wel van wat modernere muziek, ik vind Top 2000 is voor mij echt een prachtige periode.
 
Cor
Ja, mooi. Auto, in wat voor auto rijd je?
 
Dick
Een Audi e-tron.
 
Cor
Dat is volledig elektrisch?
 
Dick
Ja. Mijn compagnon en ik hebben allebei een Audi e-tron gekocht dit jaar en wij zijn over naar elektrisch. Ook voor onze medewerkers, wij zijn nu langzaam aan het uitfaseren, de benzine en de dieselauto’s dus we hebben nu de eerste vier medewerkers, met ons zes, elektrische auto’s aangeschaft. Dus wij gaan langzaam en zeker over op elektrisch en dat komt ook voort uit - wij hebben een werkgroep in het leven geroepen, dat is de werkgroep duurzaamheid, we zijn echt aan het kijken binnen ons bedrijf wat we allemaal daaraan kunnen doen om beter om te gaan met het milieu. Dus we zijn een onderzoek aan het doen om het hele dak vol te leggen met zonnepanelen om helemaal zelfvoorzienend te worden, we zijn aan het kijken of wij een aantal van die speed fietsen aan kunnen schaffen.
 
Cor
Een pedelec of zo?
 
Dick
Ja, voor mensen die wat verder weg wonen. We hebben al een test gedaan daarmee, dus daar zijn wij echt mee bezig op dit moment en dat past nu ook heel mooi dat ik gewoon, het bevalt me ontzettend goed, dat ik gewoon een elektrische auto kan rijden.
 
Cor
Terwijl ik hier de vorige keer was, ik mag natuurlijk eigenlijk geen reclame maken, maar jij doet mijn verzekeringen, dus al met al heel tevreden over Veldhuis Advies, dus hartstikke mooi, maar toen zei je van, in het begin van de corona, toen zei je, toen je de auto’s net besteld had, dat was wel een beetje lastig. Wat voel je dan als ondernemer of als werkgever?
 
Dick
Wat ik gewoon moeilijk vond was, we hadden die auto’s al besteld in december of zo en ja, iedereen kan het nakijken wat zo’n auto kost, dat is best een investering. Wij kijken dan naar de investering en wij kijken ook wat we daarmee doen voor het milieu en we kijken ook naar waar besparen we dan. Geen benzine meer, van zo’n auto geen wegenbelasting, minder onderhoud, dus dat is ook een bedrijfseconomische afweging. Alleen toen brak corona uit en vlak daarna, 1 mei werden die auto’s geleverd. Ja, dan heb ik op mijn parkeerplaats, heb ik dan een auto staan die veel geld kost en dat is een nieuwe auto, terwijl er klanten zijn die het op dit moment ontzettend moeilijk hebben. En dat vind ik lastig. Dus wat ik gedaan heb, we hebben extra laadpalen aangeschaft en ik heb tegen de medewerkers gezegd die dan de Hyundai Kona Electric hebben, zet jij je auto aan de voorkant neer en laadt hem daar op, dan zet ik mijn auto wel aan de achterkant neer. Dus ik heb heel bewust onze auto’s zoveel mogelijk uit het zicht gehaald, dat is misschien mijn bescheidenheid of, ik weet het niet, maar ik vind het gewoon niet - het geeft me geen prettig gevoel dat ik klanten over de vloer krijg die hier komen omdat ze hun premie niet kunnen betalen en mijn Auto e-tron staat voor de deur. Dat voelt niet goed.
 
Cor
De auto blijft, voor heel veel ondernemers denk ik wel, toch altijd een gevoelig iets. Ik bedoel, ik ben zelf ook autogek, maar er zullen ook mensen zijn die zeggen: het zegt mij helemaal niks, maar - dank je wel voor je eerlijkheid.
 
Lees je wel eens boeken?
 
Dick
Ja, met name in de vakantieperiode. Voor de rest kom ik er niet zo heel erg aan toe.
 
Cor
Zijn dat dan studieboeken, of romans, of ?
 
Dick
Een beetje wisselend, ik heb het boek van Nelson Mandela gelezen, tuurlijk geweldig om te lezen en een mooie inspiratie en wat we met name aanspreekt is, dat is ook een beetje hoe ik in elkaar zit en hoe we als bedrijf willen zijn, maar betekenisvol willen zijn, als iemand betekenisvol is geweest en ik wil mezelf niet vergelijken, let op, maar wel mooi om te lezen en om daar inspiratie uit te halen, maar ik heb niet zoveel met succesvol zijn. Ik heb veel meer met betekenisvol zijn dan succesvol. En dan is dit boek wel geweldig.
 
Cor
Maar is dat dan, je mag toch succesvol zijn, je hebt gaven en talenten gekregen en als je die goed gebruikt dan ben je succesvol, in ieder geval in het gebruiken van die gaven en talenten. Dat is misschien niet je eigen verdienste, maar dat is ook mogen laten zien wat je hebt ontvangen, zeg maar. Je hoeft je niet op de borst te kloppen, maar -
 
Dick
Nee, dat klopt, weet je, om betekenisvol te kunnen zijn moet je ook wel succesvol zijn, want betekenis vol zijn betekent dat je mensen helpt zonder dat je daar wat voor terug verwacht en dat je soms dingen voor klanten doet zonder dat je daar geld voor vraagt, omdat je vindt dat het nodig is. En wij doen ook veel voor de wereld om ons heen, we doen heel veel met mantelzorg kinderen en dat zijn dingen, dat kost geld. Dat kun je doen omdat je succesvol bent. Maar wat voor mij, misschien dat die vraag rond je vijftigste, van ja, twintig, vijfentwintig jaar dit gedaan, hoe ga ik dan de komende jaren in? En dan denk je: als ik dan ooit de ogen definitief dicht doe, hoe wil ik dan herinnerd worden? En dan kunnen mensen zeggen: maar dat was een succesvolle ondernemer, of mensen zeggen van: dat is een betekenisvolle ondernemer geweest. Een betekenisvol mens geweest en daar heb ik heel veel mee, met dat fenomeen en dat kunnen we ook doen dankzij het succes wat we met dit bedrijf hebben en hebben gehad. Maar daar leef ik niet bij, daar leef ik niet voor, ik leef ervoor voor mensen iets te kunnen doen, betekenisvol te zijn.
 
Cor
Dick Mandela, dat zou op zich best wel mooi klinken eigenlijk. Nog andere boeken?
 
Dick
Wat leuk is, mijn vrouw en ik zijn allebei helemaal gek van Zweedse crime’s, dus wij kijken alles op Netflix en op Videoland wat met Zweeds, Scandinavisch, Deense detectives te maken heeft en ook daarvan vind je boeken, dus in de vakantieperiode lees ik dan wel veel van dat soort boeken en daar omheen, dat is een passie van ons allebei, in onze vrije tijd vinden wij het heerlijk om zo met zijn twee heerlijk op de bank te liggen en even drie delen van een goede serie te kijken.
 
Cor
Rijden criminelen dan allemaal in een Volvo, of niet?
 
Dick
De meesten wel.
 
Cor
Ja, mooi. Heb je iemand die een idool voor je is, iemand waar je tegenop kijkt?
 
Dick
Nee, ik heb niet zoveel met mensen waar ik tegenop kijk. Ik vind Steve Jobs, dat is natuurlijk een kerel die een bedrijf gebouwd heeft, die een merk gebouwd heeft waarvan ik echt wel denk van: wauw. Ik heb ook zijn autobiografie gelezen, met niks begonnen. Als je ziet wat hij opgebouwd heeft, wat je leest, het is niet mijn mens, maar ik kan er wel respect voor hebben. Dan denk ik: in ieder geval wat bereikt. En het boek van Mandela, het kan best zijn dat het een idool is, of idool, iemand die je bewondert, tegenop kijkt, iemand die iets bijzonders betekent. Dat zijn wel een beetje de mensen en ja, ik heb voor veel mensen respect, voor veel ondernemers respect wat die bereikt hebben en voor veel mensen wat ze in het leven bereikt hebben, maar ik heb niet echt - een idool is echt van - nee, daar ben ik niet zo van.
 
Cor
Je zit al bijna je hele leven hier bij Veldhuis Advies, maar ik wil even een stapje daarvoor maken, uit wat voor nest kom je?
 
Dick
Ik kom uit een arbeidersgezin. Mijn vader werkte bij Scania in de fabriek, aan de lopende band eigenlijk, een onderdeeltje van een vrachtauto in elkaar zetten.
 
Cor
In Zwolle is dat?
 
Dick
Ja en mijn moeder was schoonmaakster van een school, dus ik kom echt uit een arbeidersgezin. Ja, weet je, wel prima opgevoed, met name gewoon de goede arbeidsethos van: als je iets wilt bereiken, moet je ervoor werken, dus in die zin heb ik van mijn ouders iets goeds meegekregen, mijn ouders waren ook, als ze dan iets nieuws kochten dan waren ze er erg zuinig op, want alles wat gekocht werd, daar was hard voor gewerkt. We waren gelukkig thuis niet van het lenen, dus mijn ouders hadden nooit leningen, die werkten en die spaarden en dan kochten ze iets. En zo ben ik opgevoed en dat heb ik nog steeds, ik smijt geen geld over de balk, ook richting mijn kinderen: als je iets wilt bereiken, moet je er wat voor doen. Je bent altijd bereid, want, mijn ouders, we hadden niet veel financiële ruimte vroeger, dus ik heb niet veel financiële steun van mijn ouders gehad, en dat kan ik nu wel wat meer doen richting mijn eigen kinderen, maar ze zullen er zelf ook wat voor moeten doen. En dat is wel een beetje hoe ik opgevoed ben.
 
Cor
Heb je broers en zussen?
 
Dick
Ja, één zus, een oudere zus. Gewoon een net, standaard gezin. Alleen waar ik wel last van gehad heb is - bij ons was het adagium van: jongen, als je voor een dubbeltje geboren bent, dan word je nooit een kwartje. Dus ik kom ook uit een gezin en uit een buurt van: we vonden onszelf dubbeltjes en ik woonde in Hattem en in Hattem had je natuurlijk ook mensen die woonden in de villawijk en dat waren de ondernemers, de middenstanders, de artsen uit het ziekenhuis, dat waren de kwartjes en ja, jij bent een dubbeltje en maak je geen illusies, je wordt nooit een kwartje.
 
Cor
Oké, dus dat was jouw opvoeding, dat was jouw referentiekader.
 
Dick
Referentiekader, ja, zeker.
 
Cor
Ik zie je hebt HAVO 5 gedaan, dus eigenlijk best wel koppie koppie.
 
Dick
Ik kon VWO doen, maar dat werd niet gestimuleerd of gemotiveerd. HAVO was al goed. Want mijn zus had de Huishoudschool gedaan, neefjes en nichtjes dat was over het algemeen LTS en MAVO, dus HAVO was al echt een beetje de bobo’s van de familie en dat was goed genoeg en waarbij ik nu naar mijn eigen kinderen zeg van: je moet zelf weten wat je doet, maar als je VWO kunt doen, dan moet je daarvoor gaan, was dat bij ons thuis juist andersom. Maar, dat is niet erg.
 
Cor
En toen MBO, de commerciële kant. Je bent nu commercieel directeur van Veldhuis Advies, maar zat toen de handel er al in? Was dat ook al op school, was je een handelaar?
 
Dick
Nee, ik was geen handelaar maar ik had wel, wat ik wel snel doorhad dat was dat ik wel goed met mensen overweg kon. En ik had veel vrienden, op school, via voetbal, ik kende veel mensen en ik had wel snel door dat - ik wist ook van mezelf dat ik niet handig was, want ja, ik had geen LTS gedaan en heel veel andere familieleden wel, die waren handig. Dus ik wist van mijzelf en dat heb ik echt van mijn vader, mijn vader was totaal niet handig, helemaal niet en dat had ik ook, dus ik wist al wel snel: ik ga niet mijn geld verdienen met mijn handen, volgens mij moet ik het hebben van het maken van contact en dan zit je al heel snel, en ik was ook geen boekhouder-type, dus administratie, dan zit je al gauw op de lijn dat je - ik wist, ik moet een commerciële kant opgaan. En ik zag mijzelf al, dat was al vroeg, dat is wel grappig, ik kan me herinneren dat wij vroeger, waren wij verzekerd bij Victoria Vesta en die hadden loondienst agenten. En die kwamen dan aan de deur en die kwamen één keer in de zoveel tijd kwam die langs.
 
Cor
Die kwamen dan de portefeuille doorspreken of zo?
 
Dick
Ja en ik kan mij herinneren, dat ik een jaar of zestien was, dat zo’n loondienst agent kwam, want ik kreeg toen mijn eigen uitvaart- en mijn eigen ongevallenverzekering. En die man die kwam langs en ik ging dan van de polis van mijn ouders af en ik kreeg dan mijn eigen polis. Ik kan nu achteraf, als ik terugkijk denk ik van: dat was misschien niet zo heel erg handig, maar ja, als zo’n man dat vertelt dan geloof je dat, maar toen had ik het idee: dit zou ook wat voor mij kunnen zijn. Met mensen in gesprek en bij de mensen over de vloer komen, dat was, en dat had ik nooit kunnen bedenken dat ik later ooit in het verzekeringsvak terecht zou komen, ik zag mezelf, toen ik op die opleiding zat, zag ik mezelf als vertegenwoordiger. Met een product langs de weg, of dat soort dingen, dat zag ik mezelf wel doen.
 
Cor
En had je je toen wat meer op producten gericht, of ook wel diensten.
 
Dick
Nee, toen was ik wel product gericht. Mijn eerste sollicitatie was ook, ik kan me nog herinneren, bij Hemmink en Hemmink is een bedrijf in Zwolle wat allerlei onderdelen verkoopt en daar heb ik ook gesolliciteerd en ik zag mijzelf wel als een vertegenwoordiger met een product langs de weg gaan om dat product dan te verkopen bij winkels of, ja, dat zag ik me wel doen.
 
Cor
Wat was je voor leerling op school? Was je iemand die vooraan liep, die de leiding nam of was je iemand die eerst de kat uit de boom keek en dan-
 
Dick
Ik ben niet heel erg van het de kat uit de boom kijken, ik was ook geen leiderstype, ik denk dat ik wel een vrolijke frans was en dat ik gewoon met veel plezier leuke dingen met vrienden deed en toen het uitgaan begon ging ik uit en had ik daar veel plezier, ik ben wel iemand van plezier maken en voor mezelf had ik op die leeftijd niet voor mezelf een pad van dat ik ergens naartoe wilde. Ik wilde gewoon plezier hebben en dat had ik heel veel. Dus ik lag over het algemeen, denk ik, wel goed in groepen, ik denk dat ik wel humor heb en opensta voor mensen en dat had ik toen ook al wel, dus ik had veel vrienden op school en ik deed overal wel aan mee, maar ik was niet echt een leiderstype.
 
Cor
Ben je daar in 1988 afgekomen?
 
Dick
Ja.
 
Cor
En ik zie, je bent vanaf 1990 al bij Veldhuis Advies, heb je daarvoor nog ergens anders gewerkt of ben je eigenlijk gelijk -
 
Dick
Ik heb bij onze overheid gewerkt, bij Defensie.
 
Cor
Defensie, ook nog.
 
Dick
Dat was een beetje de laatste periode, maar ik kom nog uit de tijd van de militaire dienstplicht.
 
Cor
Ik ben nog iets jonger dan jij, ik zat er ook nog in, ja. Was je 88-2, 88-3?
 
Dick
88-5. En ik vond dat een prima tijd.
 
 
Cor
Waar heb jij gelegen?
 
Dick
In ’t Harde, een poosje in Den Bosch en nog een poos in Eindhoven en ja, Eindhoven en Den Bosch, prachtige steden om gelegen te zijn. Kijk in ’t Harde ging ik naar huis, maar in Eindhoven en Den Bosch zat ik daar intern. Prachtige steden om op die leeftijd te genieten van je vrije tijd en het uitgaan.
 
Cor
En was je soldaat of korporaal?
 
Dick
Ik was soldaat en ik was Landrover chauffeur, dus dat is ook een heel leuk baantje en ik heb daar heel veel plezier gehad. Ik heb daar ook contacten aan overgehouden en met name de laatste periode toen ik in ’t Harde zat, ik kon in mijn jeugd een aardig balletje trappen en ik kwam in zo’n kazerne elftal en wij speelden overal toernooitjes. Ik werd voetballer daar en het meeste van mijn tijd ging op aan trainen, toernooien in de zaal, op het veld, dus ik heb daar gewoon een hele mooie tijd gehad. Leuke dingen gedaan. En het bezig zijn met sport en ik ben ook geen type die tegen gezag ingaat, dus op een gegeven moment, ja, we hadden jongens in ons peloton die kregen ruzie met de luitenant omdat ze er niet tegen konden dat ze iets moesten doen. Ik ben daar wel makkelijk in, dat is ook weer iets wat ik van mijn vader heb van: niet zo moeilijk doen en niet zoveel over nadenken, als je dan opdrachten krijgt dan kun je twee dingen doen: je kunt er tegenin gaan dan krijg je problemen, je kunt het ook gewoon uitvoeren en ik was van dat laatste. Gewoon een mooie tijd maken met elkaar. Dus ik vond het prima.
 
Cor
Veertien maanden in het leger gezeten.
 
Dick
Ja, uitgediend.
 
Cor
Uitgediend.
 
Dick
En toen aan het werk.
 
Cor
En toen kwam je bij Veldhuis Advies?
 
Dick
In die tijd had je nog arbeidsbureau’s, dat zul jij denk ik ook nog wel weten. En daar had ik nooit geloof in, want je kon je daar inschrijven en uiteindelijk als je een baan wilde hebben, moest je of via een uitzendbureau, of solliciteren en aangenomen worden en arbeidsbureau’s, die hadden niet heel erg de naam dat ze heel erg actief voor jou op zoek waren naar een baan. En ik kwam uit dienst en ik moest aan het werk en ik ging naar een uitzendbureau en ik zei: ik moet een baantje hebben, het maakt niet zoveel uit wat, dus ik kwam ergens in een soort drukkerij te werken om wat productiewerk te doen en ik had me ingeschreven bij een arbeidsbureau en ik kreeg heel snel een telefoontje van het arbeidsbureau, in Epe was dat, die zegt: ik heb misschien een baan voor je. Er is een verzekeringskantoor in Heerde en die zoeken een commercieel medewerker. En ik zie in mijn database dat jij een commerciële opleiding hebt gedaan en dus misschien kun je eens een gesprek aangaan, kunnen wij dat voor je regelen? Ik zeg: prima, organiseer maar, ik woon in Hattem, ik kan de bus pakken, ik kan de fiets pakken, ik kan naar Heerde, dus zeg het maar. En dat was het bedrijf wat nu het kantoor is, was toen het assurantiekantoor en daar ben ik naartoe gegaan. Wat wel grappig was is dat ik achteraf hoorde dat mijn toenmalige baas, nu mijn compagnon, die had net een jaar daarvoor het kantoor van zijn vader overgenomen die overleed als gevolg van een hartstilstand. Toen was hij denk ik één-, tweeëntwintig jaar en hij nam dat kantoor over want ja, er was geen alternatief, dus zijn vader overleed, zijn moeder kon het niet, dus hij had zoiets van: dan ga ik het maar proberen.
Hij heeft VWO gedaan, was klaar en had geen doel in het leven en dacht: ja, dan ga ik dat maar doen. En hij had heel snel het idee van: ik moet twee mensen aannemen, want verzekeringen daar had hij eigenlijk niks mee, maar wel met het ondernemerschap. Hij had zoiets van: ik moet twee mensen aannemen, dat is iemand voor mijn binnendienst die dus administratie doet en ik moet iemand aannemen die particulieren advies kan geven. Dan heb ik mijn handen vrij om ondernemers te gaan adviseren. En hij nam Herma aan en Herma zit hier nog steeds, waar ik in mijn eenendertigste jaar zit, zit zij in haar tweeëndertigste jaar en hij had het idee: ik moet een jonge vent aannemen die particulieren gaat doen en dat werd ik. En hij had ik denk al wel tien sollicitanten gehad en ja, daar was niemand bij die hij echt geschikt achtte en ik ging solliciteren, en dat wist ik niet, en ik kom daar en ik liep de oprit op en dat hoorde ik later en toen zei Bob tegen Herma: Herma, daar komt hij aan. Dit wordt hem. En dat was ik en ja, dus ik ga bij hem naar binnen, we geven elkaar een hand en vanaf de eerste seconde was er een klik, ik kan niet beschrijven wat dat is, maar we hebben geloof ik twee uur lang zitten praten over voetbal, over de discotheken in Heerde de Esculaap, want wij kenden elkaar niet, maar wij kwamen er allebei blijkbaar, ook over de meisjes die daar kwamen, alles besproken. Het ging niet over werk, maar we hadden zo’n klik met elkaar en uiteindelijk zei hij tegen mij: je moet even een sollicitatiebrief schrijven, dan is het officieel, heb ik gedaan en hij nam mij aan. En dat was mijn eerste echte baan, toen kwam ik hier te werken en wij zijn met elkaar van start gegaan en we zijn nooit meer uit elkaar gegaan.
 
Cor
Als je nu terugkijkt, die klik, kun je nu na eenendertig jaar al zeggen wat dat dan was en nog steeds is?
 
Dick
Ja, dat kan ik aan de hand van een voorbeeld geven. Wat wij altijd doen als een medewerker ons bedrijf verlaat en of dat nu is omdat wij niet meer verder willen of omdat de medewerker zegt: ik ga een andere kant op, dan gaan we altijd even met de medewerker nog een hapje eten. Even goed afwikkelen met elkaar en wij zaten met een jonge medewerker te lunchen, die ging bij ons weg op haar eigen initiatief en die zei: jullie werken nu zo lang samen, hebben jullie nooit eens een keer ruzie met elkaar gehad in al die jaren? Nee, ik kan het niet bedenken, Bob jij? Nee, nee. Ja, maar, zegt ze, je hebt toch wel eens een keer een aanvaring gehad of een keer een flinke botsing of zo dat je even dacht: ik ben die vent even helemaal zat? Nee, nee, eigenlijk niet. Maar, hoe kan dat dan? En dan kom je bij de vraag van: waar zit die klik dan in? En toen zeiden we: weet je, eigenlijk is het heel simpel. Wij rijden allebei elke dag naar Heerde, als er geen corona is, met maar één doel: om er een mooie dag van te maken. Om plezier te hebben met de mensen om ons heen, lol te hebben om een schuine grap, lachen, gieren, brullen om een gekkigheid, dat is wat wij allebei hebben. Ten tweede: we hebben geen enkele afgunst. Jaloezie, ik ken dat gevoel niet. Ja, als een man te lang naar mijn vrouw kijkt, kan ik wat jaloers worden. Maar ik ken geen jaloezie en ik denk hij ook niet. We gunnen elkaar alles en we hebben dezelfde humor. Maar, we zijn ook heel verschillend en ja, we zijn allebei geïnteresseerd in voetbal, we kunnen uren met elkaar praten, nu over corona. We hebben zoveel dezelfde interesses, maar wat bovenaan staat is: we hebben zo’n plezier en dat hadden wij vanaf de eerste seconde in dat gesprek, we hebben twee uur lang gewoon een hartstikke gaaf gesprek gehad. Dat we aan het einde van het gesprek zeiden van: alsof we elkaar al jaren kennen. Bob zei wel eens tegen mij: ik had in jou mijn jongere broertje gevonden die ik nooit gehad heb. En dat gold voor mij eigenlijk hetzelfde. Kijk, ik heb een zus, daar kan ik heel eerlijk in zijn: daar heb ik niet een hele bijzondere band mee, en ik vond misschien ook in hem wel die oudere broer die ik nooit gehad heb en dat is eigenlijk altijd zo gebleven. Dus je kunt soms dingen niet onder woorden brengen, dat is gevoel, ik probeer het nu toch onder woorden te brengen.
 
Cor
Als mensen nu jouw lichaamstaal zouden kunnen zien, dan zouden ze het wat meer zien, het is nu in woorden en toen hij jou op die parkeerplaats zag aankomen zag hij en voelde hij eigenlijk in zijn onderbewuste: dit is het.
 
Dick
Hij zei het ook, dat hoorde ik dus pas later. Herma, kijk eens, daar komt hij aan, dit wordt hem. Toen hadden we elkaar nog geen seconde gesproken. Dat is, ja, bijzonder. En dan ga je iets bouwen met elkaar.
 
Cor
We gaan heel even een korte break doen en dan ga ik je straks vragen stellen als: wanneer ben je echt ondernemer geworden en hoe dat gelopen is.
 
Korte onderbreking
 
Cor
Je hebt een enorme klik met Bob, samen plezier hebben en elke dag met plezier naar je werk gaan. Maar je was toch een dubbeltje? Hoe ging dat, wanneer kwam het dat je ook ondernemer werd, dat Bob zei: Dick, nu wil ik dat je meedoet?
 
Dick
Ik denk dat na een jaar of zes, zeven loondienst, kwam hij met die vraag, opmerking van: ik zit hierover te denken en lijkt je dat wat? Wat ik je net vertelde, ik kom uit een gezin van dubbeltjes en ineens kreeg ik de vraag of ik misschien wel een kwartje wilde worden.
 
Cor
Dat was zoals jij het voelde.
 
Dick
Dat was zoals ik het voelde, ja. Ik kon het ook niet volgen, niet snappen en ik kon alleen maar denken bij mezelf: hè, mede-eigenaar worden van dit bedrijf? Maar we waren voor Heerde-begrippen, waren we echt bezig met het bouwen van een heel leuk bedrijf en we hadden medewerkers aangenomen en het bedrijf ontwikkelde zich echt en ik had daar heel snel door van ik denk - vrienden van mij werkte bij de Berghuizer Papierfabriek en bij Akzo, Sikkens en die verdienden meer dan ik. Want ik verdiende in het begin negenhonderd gulden bruto in de maand. Dat was niks en die jongens gingen met zestien-, zeventienhonderd gulden in de maand naar huis. Dus die verklaarden mij voor gek, ik werkte heel hard, maakte veel uren en zeiden ze: waar ben je mee bezig man? Je bent aan het werk, je werkt knetterhard en we zien je minder en voor een hongerloontje, wat ben je aan het doen? Dus ik denk: ik moet even geduld hebben, want Bob vertelde mij heel veel over de plannen waar hij mee bezig was en de toekomstvisie en ik dacht: ik moet geduld hebben, oren en ogen openhouden want als ik met deze man mee kan lopen, dan kon dat nog wel eens wat op gaan leveren. Dus ik heb geduld gehad en waarbij ik best wel getwijfeld heb. Op een gegeven moment kwam die vraag van: zou je mede-eigenaar willen worden? Ja, ik was echt verbaasd.
 
Cor
Je zou eigenlijk kunnen zeggen, terwijl je toch - je deed commercie, misschien wel heel veel nieuwe klanten uit jouw koker, je hebt dan vaak dat die commerciële mensen dan denken van: als ik hier wegga bij dit bedrijf, dan valt het bedrijf - maar toch voelde jij dat niet zo? Het was niet dat je vond: ik heb het ook verdiend zeg maar?
 
Dick
Nee, maar daar hadden we het ook in het begin over, ik was ook toen niet bezig met succes of zo, ik vond het mooi als ik weer een nieuwe klant binnenhaalde, en op de één of andere manier was ik daar goed in en haalde ik heel veel nieuwe particuliere klanten naar binnen. Maar ik zag het zelf niet eens zo dat ik daar goed in was, of dat ik daar succesvol in was, ik deed dat en ik had er veel plezier in. Dat vond ik gaaf, dus op een gegeven moment stelde ik dus de vraag aan Bob: maar vertel nu eens, waarom doe je dit? Je vraagt me om mede-eigenaar te worden. Ik zeg: je bent een goede ondernemer man, je hebt een geweldig bedrijf en ik ben toch best wel loyaal. Waarom zou je mij in vredesnaam mede-eigenaar maken, ondernemer maken. Toen zei hij, dat viel een beetje tegen: Maar Dick, dat is gewoon een hele egoïstische beslissing, want dat doe ik alleen maar voor mijzelf. Ik zeg: o. Ik had natuurlijk gehoopt dat hij zou zeggen: want dat gun ik je van harte. Nee, hij zegt: dat doe ik echt voor mezelf. Ik zeg: maar dat moet je uitleggen. Hij zegt: Dick, ik weet één ding zeker, als ik naar mijn bedrijf kijk over twintig jaar en ik weet waar ik sta over twintig jaar en ik ben alleen eigenaar, of ik kijk naar mijn bedrijf over twintig jaar en ik heb jou aan boord als mede-eigenaar, weet ik zeker dat ik met mijn bedrijf veel verder ben en dat mijn aandeel, waar ik nu honderd procent eigenaar ben en met jou erbij, want ik heb een derde gekocht, ben ik voor tweederde eigenaar, die tweederde voor mij veel meer waarde zal vertegenwoordigen met jou aan boord, dan dat ik het in mijn eentje ga doen. En dat was eigenlijk ook weer een compliment.
Dus hij zei: ik doe het puur voor mezelf, maar door dat uit te leggen gaf hij mij eigenlijk een heel groot compliment, want hij zag iets in mij, Cor, wat ik zelf niet zag en wat ik heel lang ook niet gezien heb, ook niet nadat ik mede-eigenaar werd, hij zag iets in mij wat er uiteindelijk ook wel was, maar wat ik zelf niet zag en daarom wilde hij mij aan boord hebben. Ik hoefde daar niet lang over na te denken, want ik had heel veel vertrouwen in hem en misschien nog wat minder vertrouwen in mezelf, maar ik denk: wanneer krijgt een jongen uit een arbeidersgezin met een HAVO en een MBO diploma, die zich heel lang een dubbeltje gevoeld heeft, wanneer krijgt hij nu een kans om dit te doen? Dat gebeurt bijna nooit, of dat gebeurt niet zo vaak. Dus ja, ik was heel snel eruit dat ik zei: ja, maar dat traject wil ik graag met je in. En dat hebben we heel voorzichtig gedaan, we hebben mij heel voorzichtig gebracht en precies na tien jaar loondienst, na tien jaar, 2 januari zaten we bij de notaris en heb ik een derde van de aandelen gekocht, tien jaar later.
 
Cor
Mooi zeg.
 
Dick
En toen werd ik ondernemer. En dat vond ik heel spannend, want ik vond mezelf niet zo’n ondernemer. Maar goed, we zijn van start gegaan en ik heb echt een poosje nodig gehad om te voelen dat het bedrijf ook voor een deel van mij was, dus ik heb me nog wel even een poosje daarna, voelde ik me meer in loondienst dan dat ik me ondernemer voelde.
 
Cor
Kun je een paar elementen noemen waarvan je zegt: ja, dat waren stapjes dat ik dacht van: ik ben het echt?
 
Dick
Ik merkte aan mijn collega’s, waar ik natuurlijk jaren als collega mee gewerkt heb en ik voel me nog steeds wel collega, maar dat die meer waarde gingen hechten aan wat ik vond en ik werd veel meer bevraagd, ook met name door Bob over mijn visie. Wat vind je daar nu van? En ik ging er meer over lezen, ik ging meer lezen over waar het in de wereld naartoe ging, waar het op mijn vakgebied naartoe ging en ik ging mezelf bekwamen en met name door kennis te vergaren en daarover te sparren. Ik ging ook lid worden van besturen, ik ging bij een junior kamer, dus ik ging er ook wat aan doen om me meer ondernemer te voelen en dat heeft allemaal geholpen, dus in die zin, ik ging leidinggeven. We werden als organisatie groter en ik ging ook leidinggevende taken op me nemen waardoor je ook als ondernemer moest gaan denken. Ik ging me in netwerken begeven, ik ging me echt in ondernemerskringen begeven. Dat heeft allemaal geholpen en voor mij is dat goed geweest, want ik ben meer van de weg van de geleidelijkheid en dat is voor mij prima geweest, dus ik ben langzaam maar zeker in het ondernemerschap gegroeid en waar ik best wel, moet ik zeggen, wel moeite heb gehad hoor, want als je een jonge kerel bent en je komt bij ondernemers over de vloer die wat ouder zijn en die zich voor jouw gevoel veel meer bewezen hebben en daar moet jij dan adviezen aan gaan geven en daar moet jij mee gaan sparren, daar heb ik best wel moeite mee gehad. Ja, uiteindelijk - wat ik ervan geleerd heb is dat, ik had in die periode aan mijn ouders, schatten van mensen, maar had ik niet veel aan, ik kon daar niet mee sparren, over mijn gevoelens over het ondernemerschap en ik was best wel wat onzeker en ik liep best wel tegen dingen aan. Ik had aan mijn compagnon ook niet een sparringpartner, dan kon ik wel sparren over het bedrijf, maar wat minder over gevoel, dus ik had niet veel mensen om mij heen en ik had eigenlijk gewoon in die tijd iemand moeten hebben, iemand moeten vragen, moeten zoeken die met name over dat aspect van het ondernemerschap van: wat doet het met jou als mens? Dat ik daarover had kunnen sparren. Dus ik heb het best wel pittig gehad in een aantal jaren en dat raad ik nu iedere jonge ondernemer aan, ook mensen in mijn bedrijf, want ik was in die tijd, ik was getrouwd, ik had jonge kinderen, ik zat in een heel hectisch leven. Je hebt een hectisch gezinsleven en je wordt mede-eigenaar van een bedrijf, dat is al een stap, maar dan ook nog van een bedrijf die keihard aan het groeien was. Die alle ambities had en dat vond ik best pittig. Dus ik raad nu ook mijn mensen aan en daar praat ik ook over van, vooral mensen die in een leeftijdsgroep zitten met jonge kinderen en ambitieus van: ja, maar hoe is het met jou? Los van je werk, maar hoe gaat het met jou, wat vind je ervan, kun je het handelen? Of wat heb je nodig?
 
Cor
Dus je zou kunnen zeggen van: hoewel je als, zoals jij en Bob compagnon zijn, kun je wel een stukje eenzaam zijn waar je nog wel eens met iemand anders over zou willen praten en het zou mooi zijn als het thuis is, als het thuis begrepen wordt, maar dat is ook niet altijd zo.
 
Dick
Nee, dat was bij mij niet zo. Dat is geen verwijt of zo, maar dat was bij mij niet zo. Ook niet met mijn toenmalige partner. Dus ik was daar best wel eens, jij zegt het goed, ik was daar best wel eenzaam in. Dus in die tijd had ik veel kunnen hebben aan iemand die ja, naast mij had gestaan en die mij gewoon eens af en toe de spiegel voorhield van: ben je wel goed bezig. Mijn eerste huwelijk is mislukt van allerlei oorzaken, maar ook wel omdat ik denk mij niet genoeg een spiegel voorgehouden is in die fase van: wat ben je aan het doen, waar ben je mee bezig, is dit wel goed voor jou? Dat heb ik wel gemist en daar heb ik van geleerd en dat kan ik nu wel betekenen voor andere mensen.
 
Cor
De tijd gaat snel, Dick. Veldhuis Advies, kun je kort uitleggen na eenendertig jaar, wat is Veldhuis Advies als je dat in een paar zinnen moet noemen?
 
Dick
Wij zijn een financieel adviesbedrijf waarbij de hoofdmoot verzekeringen zijn. En daarvan is de hoofdmoot zakelijk advies. Dus we hebben ik denk vier-, vijfduizend bedrijven als klant die wij bedienen met risicoadvies, hoe ga je om met je risico’s, verzekeringsadvies, dus het inkopen van verzekeringen, dat is ontzettend belangrijk geworden, collectief pensioen voor medewerkers, financiële planning voor de ondernemer zelf, arbo dienstverlening, dus eigenlijk alles op het gebied van werknemers, bezitten van de onderneming, aansprakelijkheid. Daarop geven we advies en dat doen we eigenlijk voor klanten van klein tot groot. We hebben kleine klanten, dat zijn zzp’ers, die zijn bij ons van harte welkom, die krijgen ook goed advies en goede aandacht, daarnaast hebben we een aantal toch wat grotere bedrijven. Dan moet je denken aan fabrieken in diepvries kipproducten tot, een hele grote klant van ons is B&C Raamdecoratie.
 
Cor
Uit Nunspeet.
 
Dick
Ja, Nunspeet, waar we alles voor doen op verzekeringsgebied en wat voor ons heel erg belangrijk is is: we willen echt verschil maken. Op klantvriendelijkheid, op aandacht en weet je, dat lukt niet altijd maar dat is wel ons streven. Dat we langdurige relaties willen aangaan en dat krijg je voor elkaar op het moment dat je goed bent voor je klant en dat doen we volgens mij, wat je vraagt: wie is Veldhuis Advies? Dat doen we door heel goed voor onze medewerkers te zijn. Dus we hebben, onze missie is: een duurzame bijdrage leveren aan geluk en gezondheid van mensen en organisaties. Daar staat niks in over: mensen goed verzekeren. Daar staat in dat het duurzaam is. Geluk, gezondheid. Wij geloven er erg in dat als wij goed voor onze mensen zijn en dat doen wij met vitaliteitsprogramma’s, dat doen wij met gezond eten, dat doen we met werkdrukbeheersing, eigenlijk is bij ons alles mogelijk om vitaal te blijven en dan geloof ik erin dat zo’n medewerker, die dat ervaart op een andere manier een klant bedient, op een andere manier de telefoon oppakt en daar zijn we heel erg mee bezig in ons bedrijf. Dat is denk ik waar wij voor staan, wat ons ook wel anders maakt dan anderen.
 
Cor
Volgens mij een man of zeventig aan het werk?
 
Dick
Ja, zeventig mensen.
 
Cor
We nemen dit op op 10 december, middenin de corona - we zouden hopen niet meer, aan het eind van de corona.
 
Dick
Ja, de tweede golf.
 
Cor
Er zijn heel weinig mensen nu bij jullie op kantoor, terwijl jullie allemaal gezonde werkplekken hebben en gezond lunchen en allemaal hele gezonde dingen doen. Kun jij voorzien wat vitaliteit in de komende, 2021, voor een kans heeft? Daar hadden we het net al even in het voorgesprek over? Wat gaan we tegenkomen?
 
Dick
Ja, wat ik zie, we hebben natuurlijk een arbo dienst en we hebben een ziekteverzuim afdeling. Wat we op dit moment zien is dat er heel veel ziekmeldingen zijn met psychische klachten, dus mensen die thuiswerken en die door het thuiswerken vereenzamen. Die door het thuiswerken het verschil niet meer zien tussen werk en tussen privé. Ik hoorde een voorbeeld dat op een gegeven moment iemand op zaterdagochtend achter zijn computer kroop en zijn vrouw uit bed komt en zegt: Jan, het is zaterdag! Die man was gewoon even het besef kwijt, omdat je zo leeft van werk naar privé, dus dat zien we gebeuren. Wat volgens mij heel erg belangrijk wordt en waar wij nu mee bezig zijn is ervoor zorgen dat de mensen die thuis werken ook in hun thuissituatie ook iets aan gezondheid gaan doen. Dus mensen bewust maken van het feit, maar ook in de gelegenheid stellen van: je hoeft niet acht uur op een dag te werken als je thuiswerkt, je moet je werk doen. En als het voor jou werkt dat jij ’s ochtends een half uur eerder begint en dan tussen tien en elf een half uur gaat wandelen, of tussen de middag een half uur gaat eten en een half uur gaat wandelen, of dat in de namiddag doet, het maakt ons niet uit. Dat je wat vaker een kopje koffie pakt of even met je partner gaat zitten en even rustig gaat koffiedrinken. Het maakt ons niet uit, wij vertrouwen jullie en wij weten dat jullie in staat zijn om je werk gewoon goed te doen. Maak nu zelf een schema waardoor jij de dag goed doorkomt.
 
Cor
Durven ze dat? Durven jullie werknemers dat?
 
Dick
Ja, ja en sommige werknemers moeten we echt motiveren, sommige werknemers zeggen: wat fijn dat dat mag, want ja, daar heb ik eigenlijk wel heel erg behoefte aan, want we zitten in de winterperiode. De dagen zijn kort. Ik word ’s morgens wakker en ik begin aan mijn werk, dan is het donker en dan werk ik en als ik klaar ben is het weer donker en eigenlijk, je hebt best mooie dagen erbij dat het wat zonnig is, dus ja, als ik dan wat jullie betreft gewoon dan op een moment even een uur eruit mag en ik mag gewoon een uur gaan fietsen of wandelen, fantastisch. Dan zeggen wij: eigenlijk hoef je het niet eens te vragen, want wij geloven erin en dat weet je ook bij ons: dat als dit jou de dag goed doorhelpt of de week goed doorhelpt, ga dat dan doen. Hou rekening met je collega’s, dus op het moment dat jij eruit stapt voor een uur, check even of er genoeg collega’s ingelogd zijn om de klanten te bedienen, maak daar afspraken over met elkaar. Maar pak die vrijheid, ga dat doen.
 
Cor
Hoe doe je dat zelf? Hoeveel uur werk je nu?
 
Dick
Ik werk op dit moment heel veel, omdat het heel erg druk is, maar ik vind dat ik het goed in balans heb, want ik werk veel thuis, maar ik ben ook regelmatig op kantoor. Als ik thuis ben, ik heb een hond, dus ik vind het heerlijk om ’s morgens de dag te beginnen door met de hond een half uur of drie kwartier te gaan wandelen en vervolgens, meestal om een uur of, ik heb een zoon thuis die studeert, maar die studeert online, mijn vrouw werkt, maar die is ook veel thuis, dus een uur of tien lekker een bakkie koffie doen, tussen de middag lekker met elkaar lunchen, ik kom prima de dag door. Ik heb soms gewoon even in de middag, ik heb thuis een ruimte waar ik een beetje kan fitnessen, maar dat ik gewoon even een half uurtje even wat ga doen. Even uit het werk stap en zo kom ik prima de dag en de week door. Ik gedij er goed bij en dat gun ik mijn mensen net zo.
 
Cor
Wat voor baas ben je dan? Wil je vrienden zijn met je baas, of?
 
Dick
Dat is wel mooi, Bob en ik, we hebben heel veel hetzelfde, maar ook heel veel niet. Ik denk als je kijkt naar de verdeling bij ons dan ben ik meer de collega onder de mensen dan de baas, waarbij ik soms wel heel erg baas kan zijn en met name als het gaat om als ik iets zie in mijn organisatie wat het belang van de grote groep aantast, dan kan ik heel directief zijn en erop ingrijpen, maar meestal als het gaat om de dingen die de mensen aangaan, dan ben ik vaak degene die het doet en Bob is wat harder dan ik. Is ook wat beter in het nemen van harde beslissingen, dat is wel een beetje de rolverdeling die wij hebben. Als wij met een verzekeraar in gesprek moeten om iets voor elkaar te krijgen, dat is good cop, bad cop, dan ben ik de good cop, is hij de bad cop, voelen we elkaar prima in aan. Maar over het algemeen zijn wij, dat hebben wij allebei wel, maar ik wat meer, ik kan wel hard op de inhoud zijn, maar ik ben altijd zacht op de mens. Bob kan wat harder op de inhoud en ook wat harder op de mens zijn en dat is soms ook nodig, Cor. Dus daar hebben we een prima rolverdeling in. We zijn allebei wel van de verantwoordelijkheid laag in de organisatie neerleggen. Vertrouw je mensen nu gewoon, dat zijn volwassen mensen, die hebben in het leven keuzes gemaakt, die zijn gaan trouwen, die hebben huizen gekocht, die zijn soms gaan scheiden, hebben kinderen gekregen. Die zijn prima in staat om volwassen beslissingen te nemen. Hoezo moeten wij dan die mensen dan gaan vertellen wat ze wel en wat ze niet mogen om goed hun dag door te komen? Wij geloven heel erg in: regel dat zelf, met je team en pak je verantwoordelijkheid, dat kun je prima aan. Zulke bazen zijn wij.
 
Cor
Ik heb nog een interessevraag, er wordt wel veel angst gezaaid, of hoe je het ook wilt noemen, vanuit de overheid ook, heel veel angst, heb je het idee dat die angst, dat dat mensen ertoe aanzet om meer te verzekeren?
 
Dick
Een beetje ja en nee. Wij zijn heel erg en dat is een beetje gek, dat is misschien tegen mijn eigen werk inpraten, maar wij zijn heel erg, met name als het gaat om ondernemers, van: ik wil jou alles vertellen over jouw risico’s, ik wil je alles vertellen wat jouw bedrijfscontinuïteit in gevaar brengt, ik ga je vertellen hoe je daarmee om zou kunnen gaan, ik ga je vertellen hoe je dat zou kunnen verzekeren, maar jij bent ondernemer en jij neemt de beslissingen. Dus ik wil jou in staat stellen om je eigen beslissingen te nemen wat je wel en wat je niet regelt en afdekt. Dus wij zijn geen productverkopers van: jij bent een ondernemer in de installatiebranche? Dan moet je die en die en die verzekering hebben, nee, je bent ondernemer, we gaan kijken naar jouw risico’s. Wat wil je? En ik vind nog steeds, risico’s die je zelf kunt dragen, dat doen wij ook, Cor. Wij hebben geen ziekteverzuim verzekering hier, omdat we financieel gezond zijn en ziekte kunnen opvangen met elkaar en dat vind ik van een ondernemer ook. Je moet verzekeren datgene wat je niet zelf kunt dragen en dan heb je niet de discussie over angst zaaien, want dat is natuurlijk veel te veel gebeurd, je zaait angst en uit angst gaat een ondernemer zich verzekeren. Daar hou ik niet van en daar zijn wij niet van. Waar ik wil angst mee zaai op dit moment en dat grijpen we wel aan is het cyber risico. Want als je gaat kijken hoeveel bedrijven nu weer, Hof van Twente, koninklijke Reesink, bedrijf hier uit de buurt, hoeveel bedrijven gegijzeld zijn door hackers en die door het betalen van losgeld weer zijn gaan draaien, daar mag je best wel een beetje angst zaaien. Daar is veel te weinig bewustzijn onder ondernemers. En dat wil niet zeggen dat we angst zaaien om te verzekeren, angst zaaien voor bewustwording.
 
Cor
Is dat nu met het thuiswerken dan nog extra? Of niet?
 
Dick
Ja, thuiswerken is daar van belang in, want mensen zijn zich minder bewust van de risico’s. Ik kreeg een mailtje, ik kan niet aan een collega vragen van: ik krijg een mailtje, heb jij die ook? Is dat misschien een risico? Cybercriminelen zien dat ook, wij werken thuis en dat biedt kansen. En daar wil ondernemers bewust van maken, dus soms is het angst zaaien, maar wel met een doel.
 
Cor
Is het dan dat een ondernemer zich daar echt bewust van wordt als die een keer zelf aan de beurt is geweest?
 
Dick
Ja, zeker, of als hij een collega-ondernemer spreekt die het overkomen is. Ik heb gisteren een gesprek gehad met de CEO van Reesink, ik ga geen details vertellen, want dat wil ik niet, ik denk wel dat ik het mag, maar doe ik niet. Maar hij zei tegen mij: Dick, ik vertel het tegen iedereen die het horen wil. Hij zegt: ik vertel mijn hele verhaal, ik vertel alles, het is een missie van mij om collega-ondernemers bewust te maken dat ze hier een enorm risico lopen. En dat zie ik ook een beetje als mijn missie, want ik heb een verzekeringsbedrijf, maar wat ik al zei in het begin: ik wil betekenisvol zijn en volgens mij ben je betekenisvol als je ondernemers wijst op risico’s, zonder dat je daar gelijk een belang bij hoeft te hebben.
 
Cor
Dick, dertig procent aandeelhouder.
 
Dick
Drieëndertig.
 
Cor
Maar niet te ontslaan, hoe zie je de komende vijf jaar? We hebben nog een paar minuten.
 
Dick
Heel veel vertrouwen, we hebben een goede positie in ons werkgebied, we hebben een goede positie bij ondernemers, daar investeren we ook veel in, we hebben een goede positie bij beleidsbeslissers, bij beïnvloedingsbeslissers, bij accountants en bij advocaten, notarissen, we hebben nog hele mooie plannen. We zien vooral op de zakelijke markt een enorme kans om bij, weet je, een ondernemer die wil ondernemen en die wil niet bezig zijn met zijn risico’s, met zijn verzekeringen, die wil gewoon een partij hebben die dat goed voor hem regelt. Dus daar groeien we ook goed in, autonoom, we zien heel veel kansen. We hebben goede mensen aan het werk, ja, ik heb gewoon heel veel vertrouwen in de komende vijf jaar en ik denk dat we de komende vijf jaar nog kunnen groeien, maar dat is geen doel, groei is voor ons een middel om een gezond bedrijf te hebben, om mensen ook wat te kunnen bieden, om mensen een fijne werkplek te kunnen geven. Ik zie het werken, de manier van werken zie ik veranderen. Wij gaan ons kantoor ook herinrichten, wij zijn bezig nu, we hebben een enquête gehouden onder het personeel, hoe zie je het leven na corona? Thuiswerken blijft, in beperkte mate, maar het kantoor wordt meer een ontmoetingsplek, daar gaan we het ook naar inrichten. Wat ik nu merk, wij krijgen veel sollicitanten, veel jonge mensen die hier wel willen werken, omdat wij veel doen aan die vitaliteit en omdat we veel doen voor onze omgeving. We doen veel voor de mensen om ons heen. Noem het maar even de wat zwakkeren, een naar woord -
 
Cor
Die wel wat hulp kunnen gebruiken.
 
Dick
Die wat hulp kunnen gebruiken, ja. Dus ik denk ook dat wij, we hebben continu vier stagiaires die we hier een kans geven en die heel graag na hun stage over het algemeen willen blijven. Ja, ik heb heel veel vertrouwen in ons bedrijf, in het werk wat we doen, in de business waarin we zitten, ja, ik zie dat met veel vertrouwen tegemoet, ja, ik heb er ook veel zin in. Ik heb ook heel erg de energie om hier, je zegt over vijf jaar, dan ben ik zevenenvijftig, ja, ik heb geen idee waar ik dan als mens sta, maar ik heb geen plan om de tent te verkopen, zoals veel ondernemers in ons vakgebied nu doen. Dus ik wil nog even graag met Bob een paar jaar door en de mensen om ons heen, ja.
 
Cor
Ik denk dat je wel mag spreken van een gelukkig huwelijk tussen Bob en jou, als ondernemers.
 
Dick
We zijn overigens ooit wel begonnen met hele goede huwelijkse voorwaarden, dus dat zijn ook wel dingen waar we goed over nadenken. Als je verliefd bent, dan is dat het moment om goede huwelijkse voorwaarden te maken, dat op het moment dat je uit elkaar gaat en je moet het dan nog regelen dan lukt dat niet, we hebben ze nooit nodig gehad, Cor. Wat je zegt, zo zie ik het ook, het is echt een gelukkig huwelijk, ja.
 
Cor
Ja, mooi. Heb je nog een ultieme tip waarvan je zegt: ja, meestal als ik ondernemers iets wil adviseren dan is dit, dit komt wel heel vaak voor dat ik dat mag geven.
 
Dick
Ik denk dat dat al wel benoemd is, maar dan ga ik dat toch nog een keer zeggen tot slot: investeer in je mensen. Als jij denkt dat je het alleen kunt doen, als jij denkt dat je de belangrijkste figuur in je organisatie bent: forget it. De mensen waarmee je werkt, en inmiddels hebben wij er zeventig, maar of dat het er zeventig zijn, of het zijn er zeven, investeer in die mensen. Creëer een cultuur van veiligheid, een cultuur van vertrouwen waar alles gezegd mag worden, geen cultuur van hiërarchie, maar je doet dat samen en ik merk echt dat, wij hebben de afgelopen jaren echt veel in onze mensen geïnvesteerd en we krijgen het gewoon hartstikke mooi terug. Dat is echt een tip die ik wil geven: maak je mensen belangrijk, niet jezelf. Je hoort heel veel organisaties zeggen: wij gaan nu onze klant centraal stellen. Dan denk ik: wat heb je de afgelopen jaren dan gedaan? Voor ons is het logisch, wij hebben vanaf dag één onze klanten centraal gesteld. Hoef je niet eens te benoemen hoor, dat is zo logisch als wat, maar wij hebben gezegd: dat hebben wij sowieso wel bij ons geregeld, we gaan onze mensen centraal stellen, we gaan onze mensen bovenaan de piramide zetten en onszelf eronder en we gaan er alles aan doen om die mensen het gevoel te geven: wauw, wat word ik hier gewaardeerd. Wat vind ik dit een gaaf bedrijf en ja, ik kan alleen maar uit eigen ervaring spreken, vitale mensen zijn gelukkige mensen, maken gelukkige klanten, werken lang bij je, houden energie en je krijgt het echt terug. Dus dat zou wel echt mijn tip zijn aan mijn collega-ondernemers van: ga dat doen.
 
Cor
Dus dan heb je het niet over kosten, maar dan heb je het eigenlijk over opbrengsten.
 
Dick
Je hebt kosten en investeringen. En dit zijn investeringen, dus in je mensen investeer je, maar het rendement op die investering is in ons geval super goed en ik wil iedereen uitnodigen: als je daar wat meer over wilt weten, kom eens langs bij ons. Kom eens kijken hoe wij het kantoor hebben ingericht, kom eens luisteren, daar praat ik graag over hoe wij dat zien, hoe wij daarmee begonnen zijn en waar we nu staan en we zijn ook weer bezig met de volgende stappen. Na corona: hoe kunnen we mensen helpen, ook door thuiswerken, de combinatie, wat gaan we nu doen met elkaar om die volgende stap te zetten en daar praat ik graag over met collega-ondernemers, geheel belangeloos, kom eens kijken.
 
Cor
Super, dank je wel, Dick, je bent een warme ondernemer en bedankt dat je in deze podcast was!
 
Dick
Heel graag gedaan, ik vond het erg leuk om dit te doen en ik voel me bij jou ook erg vertrouwd. Dus ik praat graag over de zaken die me bezighouden met jou, omdat ik dan ook het gevoel heb dat het ergens goed terecht komt. Dus jij ook bedankt, Cor.