Robert Bakker over angst, in de basis van de mens zit angst. Angst die nu weer oplaait rondom de oorlog in Ukraine en hoe we geneigd zijn hier op de automatische piloot op te reageren.
Kunst is om los te komen van onze conditioneringen. Er komt altijd een moment in ons leven dat we tegen onze overtuigingen en conditioneringen aanlopen, deze beschouwen en weer omvormen in een overtuiging en conditionering etc. 
Robert beschouwt verschillende soorten angst:
1) een persoonlijke angst: voor pijn, voor het lijden, de dood, te falen.
2) sociale angst: om afgewezen te worden.
3) transpersoonlijke angst: angst voor de mensheid, voor de toekomst, voor het milieu. Angst die aan mij voorbij gaat.
4) een reële angst: voor de leeuw die voor je staat en die leidt tot fysiologische reacties.
De primaire reacties op angst zijn vechten, vluchten, bevriezen en overgave. De enige manier om angst niet een leidraad te laten zien is acceptatie van angst en dat is geen automatische reactie maar iets dat je moet beoefenen. Ik ben geen angst maar ik heb angst. Hallo angst waar ga jij over. Kan ik als het ware een arm om mijn eigen innerlijke angst-kind slaan en niet zeggen joh er bestaan geen monsters. Alleen in de ontspanning wordt de creativiteit wakker en kan je in een nieuwe situatie uit je conditionering stappen.
Robert geeft een "stappenplan": het beoefenen van disidentificatie/meditatie, als je dit doet dan wordt je keuze niet bepaald door je hormoonlevels maar vanuit een observerende liefdevolle blik en dat is wat anders dan de actie die voortkomt uit angst. Naarmate je dit vaker doet kan je jouw innerlijke plek van observatie steeds sneller aangespreken.
Goede bedoelingen leveren niet altijd het goede op. Ik wil wat doen ik wil wat doen maar wacht even wat wil je doen?
Angst leidt tot innerlijk lijden. Wat doet dat? Het levert woede op en leidt tot projectie. Dit overkomt mij wat moet ik doen? Het leidt tot vechten (woede) en projectie op een ander die je tot vijand maakt. Als dat gebeurt dan komt direct de wraakgedachte en dan komt de spiraal want dit leidt tot meer woede en haat etc. Er is maar 1 manier om daar uit te komen en dat is zien hoe dat in mij werkt. Dus ook Poetin verdient het om gezien te worden met nieuwe ogen. Wat hij doet is niet ok maar wat hem drijft is zijn innerlijke rechtvaardiging en dat doet de rest vd wereld ook. Als we hem als gestoorde gek blijven benoemen dan zal hij zich ook zo blijven gedragen. 
De volgende stap in het stappenplan is te komen tot hoopvolle actie. Passieve hoop hebben we allemaal; zij zullen het wel oplossen. Te onderzoeken naar wat in mij voelt zich aangesproken om hier iets mee te doen. Wat kan ik doen. Wat past bij mij. Dat kan de weg van de actie zijn of een andere weg.  Als je in actie komt vanuit angst dan kan je tegen een muur aanlopen en dan zijn we nog verder van huis. Wacht even kijk even wat er gebeurt, angst, woede etc.
Acceptatie van je eigen angst is hierin de sleutel. Dan ontstaat er mededogen en hoopvolle actie.