In de eerste aflevering van het tweede seizoen van Spraakwater staat een absolute Nederlandstalige evergreen centraal: ‘Het dorp’ van Wim Sonneveld. Een nummer dat een gevoel van nostalgie oproept en hiervoor ook gretig wordt ingezet in bijvoorbeeld tv-reclames. Maar hoe wordt dat gevoel opgeroepen? Wat voor middelen worden ingezet om een band met de luisteraar te krijgen en hoe betaalt zich dat uit? En hoe wordt het oproepen van herinneringen in de popmuziek eigenlijk doorgaans gedaan en welke boodschap wordt daarmee overgebracht? Is dat ‘vroeger was alles beter’ of kan er ook meer achter zitten?
Bronnen
Het dorp (Wim Sonneveld; 1974 Philips)
Foto van vroeger (Rob de Nijs; 1980 EMI)
Kvraagetaan (Fixkes; 2007 Excelsior Recordings)
Summer of ’69 (Bryan Adams; 1985 A&M)
Those were the days (Mary Hopkin; 1968 Apple)
In My Life (The Beatles; 1965 Parlophone)