Meteen in het begin van het liedje 'Lightyears Better' schetst een poëtische zin hoe Tim Knol in de nachtelijke uren fastfood at bij een tankstation. Het staat symbool voor een levensstijl die hij achter zich heeft gelaten. Een levensstijl met donkere dagen die hij melodisch soms juist licht verpakt. Tim voelt zich nu lichtjaren beter en deelt zijn reis met Martine, Matthijn en jou.