In 2020 zou Christoffel Plantin 500 jaar geworden zijn. Museum Plantijn-Moretus, het huis waar hij woonde en werkte, en een werelderfgoedplek die iedereen zou moeten gezien hebben,viert die verjaardag, met een gevarieerd feestprogramma. Onderdeel daarvan is een tijdelijke tentoonstelling die de fascinerende zestiende eeuw tastbaar wil maken aan de hand van een reeks van twintig prenten waarin de 'nieuwe vindingen' van die tijd worden gepresenteerd. De Nova Reperta werd weliswaar niet gedrukt door Plantijn zelf maar door zijn Antwerpse vriend en collega drukker Philips Galle maar vormt een referentiepunt voor de wetenschappelijke publicaties van Plantijn. Antwerpen was op dat moment een wereldcentrum van formaat. Zowat tachtig procent van alle maritieme handel in de Lage Landen liep via de Scheldekaaien. De stad was een kruispunt van het laatste wereldnieuws en de recentste filosofieën. Die informatiestroom vormde de voedingsbodem én de markt voor Christoffel Plantijn die meer dan de helft van de totale productie van wetenschappelijk werk in de zestiende eeuw voor zijn rekening zou nemen. Daarom alleen al is de tentoonstelling van de prenten die de innovaties in kennis en techniek van zijn tijd weergeven hier op zijn plaats. De tentoonstelling Een eeuw van verwondering, 500 jaar nieuwsgierigheid en innovatie confronteert de nieuwigheden van toen met de innovaties van nu. In deze reeks van vier podcasts laten historici, wetenschappers en filosofen hun licht schijnen over vijf eeuwen nieuwsgierigheid. In deze tweede aflevering praat, Geerdt Magiels, curator van deze tentoonstelling, met historica Lorraine Daston over 'Het nieuwe in de zestiende eeuw en nu'. Lorraine Daston is eminence grise in de wetenschapsgeschiedenis en gebruikte Nova Reperta als iconisch voorbeeld voor de kennisontwikkeling in de zestiende eeuw in haar inleiding voor het standaardwerk The Cambridge History of Science.