Het leek een evident parcours voor Iris. Eerst studeren, daarna in het onderwijs stappen. Ze droomde er al jaren van om voor de klas te staan. Die droom bleek helemaal te kloppen, voor de klas vond Iris het fantastisch. Maar er is ook een schaduwkant aan het onderwijs. Meer dan 10 jaar lang hield ze vol, ook al was het van het kastje naar de muur. Elke vakantie opnieuw bang afwachten of er volgend schooljaar nog uren zouden zijn. Elke dag heel hard werken, zonder enige vorm van zekerheid. Uiteindelijk kraakte het systeem haar en moest Iris met pijn in het hart afscheid nemen van het onderwijs. Afscheid van een droom.