Bij een kleine hagedissensoort die voorkomt in Mexico en de Verenigde Staten houden mannetjes andere mannetjes op afstand terwijl hun vriend voor het nageslacht zorgt. 
Dit beestje – dat ongeveer een jaar leeft – spendeert zijn tijd, net als vele andere dieren, met het zoeken naar een partner om mee voort te planten. Je zou denken: dan is het iedereen voor zich. Dat is de beste tactiek. Maar dit hagedisje pakt het anders aan en zoekt de samenwerking op.  
Een tijdje terug zagen onderzoekers dat de mannetjes van deze soort drie verschillende keelkleuren kunnen hebben. En dat elke kleur zijn eigen gedragingen heeft. Oranje, dat zijn de pestkoppen die op pad gaan om te vechten en vrouwen af te pakken. Blauw, dat zijn de kalme huisvaders die hun gezin veilig willen houden. Waarbij één blauwkeel hagedis zich opoffert om de klappen van voorbijkomende pestkoppen op te vangen, terwijl de andere blauwkeel voor het nageslacht zorgt. En dan is er nog geel: de sneaky hagedis, die het allemaal achter de rug van de blauwen voor elkaar probeert te krijgen. 
Blauw verslaat geel (want ze zijn veel meer thuis) en geel verslaat oranje (omdat ze in de buurt blijven sneaken) en zo krijg je een soort evolutionair steen-papier-schaar spelletje. Maar waarom er blauwkeel hagedissen zijn die zich opofferen voor een andere blauwkeel was lange tijd een mysterie. 
Het antwoord bleek in de genen te liggen: hoewel deze twee blauwkeel mannetjes geen familie zijn, komen hun genen erg overeen. Op de één of andere manier weten ze dus dat hun genen doorgaan naar de volgende generatie, ondanks dat ze hun eigenbelang opzijzetten. 
Lees meer: Nice guys do finish first in lizards’ evolutionary race, says MSU prof. 
See omnystudio.com/listener for privacy information.