Honden lijken een basisbegrip te hebben van hoe objecten zich zouden moeten gedragen.  
Al in ons eerste levensjaar leren mensen over causale verbanden en het gedrag van objecten. Over hoe het één het ander beïnvloedt. Hoe je bijvoorbeeld met je hand een object kan verplaatsen. Deze vaardigheid blijven we verbeteren tijdens de rest van ons leven en het is er eentje die ook door dieren wordt gebruikt. Maar in hoeverre begrijpen dieren deze verbanden? 
Aan de universiteit van Wenen hebben ze een eye-tracking onderzoek gedaan met honden om daar meer over te weten te komen. Vijf border collies, twee labradors, één Schotse herder, een Australische herder en vijf mixjes kregen filmpjes van rollende balletjes te zien die zich wel of niet hielden aan de wetten van de natuurkunde.  
In het ene filmpje rolde een balletje tegen een ander balletje, waardoor die laatste zich ook verplaatste. In een ander filmpje rolde het ene balletje niet ver genoeg om het andere balletje te raken, maar verplaatste het tweede balletjes zich toch. De onderzoekers zagen dat de honden bij het filmpje waarin de beweging van het tweede balletje niet klopte, langer bleven kijken en grotere pupillen hadden. Volgens de onderzoekers laat het zien dat honden een basisbegrip hebben van hoe objecten zich zouden moeten gedragen.
Lees meer: Dogs' looking times and pupil dilation response reveal expectations about contact causality. 
See omnystudio.com/listener for privacy information.